Teraźniejsza Prawda nr 61 – 1932 – str. 93

– Ale był On raczej od Swego Chrztu w Jordanie, aż do krzyża na Kalwarii w procesie kształtowania się, jako główny narożny kamień, zaś przy Jego Zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu został przez Boga położony jako główny narożny kamień w całym tego słowa znaczeniu (1Piotra 2:4-8) ponieważ, gdy Piotr przemawiał do Sanhedrynu (Rady Żydowskiej) Jezus już był wówczas głównym węgielnym narożnym kamieniem (Dz.Ap. 4:11; 1Piotra 2:7; Efez. 2:20) pokazując, iż to już było uczynione w przeszłości. Brat Russell używał tekstów z Ks. Hioba 3, 8:4 – 6 tylko za ilustrację do Piramidy, a wcale nie mówił, że te teksty odnoszą się do niej, jak błędnie artykuł Strażnicy twierdzi. Na jego oświadczenie, że Bóg obwiniał Hioba za jego głupie mowy, odpowiadamy, że takie twierdzenie jest obwinianie Samego Boga, który natchnął Hioba (Jak. 5:10, 11) i dwa razy wyraźnie, powiedział, że Hiob dobrze mówił w Jego sprawie (Hiob 42:7, 8). Na jego (J.F. Rutherforda) zdanie, że Bóg nie używałby egipskich niewolników przy budowie Piramidy, jest, według jego zdania, dostatecznym dowodem, że Bóg nie miał nic do czynienia z jej budową, ponieważ, jak on sądzi, Bóg nie obchodziłby się z ludźmi tak okrutnie i nie używałby niewolników do tak ciężkiej pracy obrabiania i dźwigania nader ciężkich kamieni (jednak nie podaje żadnego dowodu, że ja niewolnicy budowali i że Bóg się z nimi srogo obchodził), odpowiadamy, że Bóg niewątpliwie zarządził, aby zbudowano świątynię Salomona, która była zbudowana przez robotników przymusowych dostarczonych przez Hirama i Salomona (1 Król. 5:6, 13-18), a niektóre kamienie w Świątyni były większe, aniżeli kamienie w Piramidzie, co można się o tym i dziś przekonać.

      Błędny artykuł J.F. Rutherforda podaje za dalszy przypuszczalny dowód, że Szatan zbudował Piramidę, fakty następujące: ponieważ „Dolne Przejście” podobne jest do astronomicznej wskazówki, a „Górne Przejście” do teleskopu i że o północy, podczas jesiennego porównania dnia z nocą w roku 2170 przed Chrystusem, gwiazda Dragonis (przedstawiająca Szatana) była na wprost wskazówki a Plejady na wprost linii przedstawiającej „Górne Przejście”, które, według jego pojęcia, ma mieć wielkie znaczenie, bo kończy się w kamieniu i dlatego czyni Plejady niewidzialnymi, a to ma symbolizować ten fakt, że Szatan zawsze pragnął usunąć Boga z widoku. Na to odpowiadamy w taki sposób: Ponieważ nie było otwarcia w „Górnym Przejściu”, bo było zakryte kamieniami, a że od strony „Dolnego Przejścia” był zakryty koniec „Górnego Przejścia” przez „Zaporę” granitowa, prawdziwy symbolizm dowodziłby, że wszystko, co Szatan mógł widzieć z Planu Boskiego w owej północy było to, że rodzaj ludzki schodził coraz więcej do degradacji moralnej, nie znając końca drogi, ponieważ niskie poziome przejście, przy południowym końcu „Dolnego Przejścia”, zamyka widok „Przepaści”, od góry tego „Przejścia”. Ten symbolizm daje dowód, że Szatan nie miał dostatecznej wiedzy do utworzenia głównych symbolicznych zarysów, znajdujących się wewnątrz Piramidy jej przejścia poziome, górne, pokoje, studnia itd., jak również ich rozmiary, – wszystko to dowodzi, że Szatan nie był budowniczym owej Piramidy. I mierni słowy, nawet ten punkt w tym artykule zbija jego twierdzenia względem budowniczego Piramidy.

      Na jego twierdzenie, że badanie Piramidy odwraca od badania Słowa Bożego i pracy Pańskiej, odpowiadamy, że fakty dowodzą, że właściwe jej badanie uczyniło z braci zdolniejszych badaczy i sług Słowa Bożego, podczas gdy świadectwo zostało odrzucone tylko przez przesiewaczy, którzy odrzucili ofiarę za grzech w latach 1908-1911 i przez głównych budowników, wodzów Towarzystwa i P.B.I. – w obecnym przesiewaniu, względnie przez pozafiguralnych członków Jannesa i Jambresa i tych, którzy odwrócili się od Słowa i Pracy Pańskiej a służą charakterem i słowami Szatanowi (2Tym. 3:1-9). – Na jego twierdzenie, że badacze Piramidy używają jej najwięcej względem dat na opuszczenie Kościoła z tej ziemi, odpowiadamy, że w roku 1908 Pastor Russell ogłosił, że Piramida nie daje takich dat i odradzał od takiego używania jej i dlatego uczynił rewizję rozdziału o Piramidzie w III tomie. Oprócz tego, gdy brat Adam Rutherford ustanowił datę na wyzwolenie kościoła nadużywając symbolicznego „Przedpokoju”, „Wchodzącego Przejścia” i „Pokoju Królewskiego”, przedstawiając, iż one mają łączność z wojną światowa i Armagedonem, które przecież należą do „Przepaści”, a nie do zarysu Wysokiego Powołania, przedstawionego w Piramidzie, używając do tego fałszywej miary calowej i fałszywego miesiąca z powodu fałszywego cala, a to wszystko zapożyczył od Anglo – Izraelitów; pisaliśmy w owym czasie przeciw jego błędnym wyliczaniem, ostrzegając go, iż daty owe były oparte na fałszywej zasadzie, dlatego nieprawdziwe i że doprowadzą do wielkiego zawodu; tak jak przestrzegaliśmy go, również i Towarzystwo kilka lat temu, przed rokiem 1925, że spodziewania Towarzystwa oparte na fałszywej zasadzie doprowadza ich do zawodu. A teraz J. F. Rutherford po doznanym tak wielkim zawodzie z powodu jego przepowiedni na rok 1925, opartej na podstawie błędnego wyliczania Jubileuszy, ośmiela się w artykule, który przeglądamy, łajać drugiego za błędy.

      Dowodzenie błędnego artykułu jest niedorzeczne, gdy mówi, że tekst (Izaj. 31:1): „Biada tym, którzy zstępują do Egiptu o pomoc”, zakazuje używania Piramidy w celach potwierdzających; ponieważ przestroga dana jest tu nowym stworzeniom, jak łączność pokazuje, aby nie posługiwali się błędami, organizacjami i metodami szatańskiego królestwa, tak jak cielesny Izrael otrzymał rozkaz, aby nie szukał wyzwolenia środkami literalnego Egiptu. Nie odnosi się to wcale do zakazania duchowemu Izraelowi względem rzeczy znajdujących się w literalnym Egipcie. Na twierdzenie artykułu, że wyrażenie: „w on dzień” (Izaj. 19:19) odnosi się do czasu po roku 1914 i że to proroctwo nie mogło być zrozumiane przed rokiem 1918, odpowiadamy, że to nie jest prawdą, ponieważ i tu łączność pokazuje, że wyrażenie „on dzień” włącza czas Jehowy posłania naszego Pana poraź wtóry w roku 1874 (wiersz 20) oprócz tego wołania uciśnionych zaczęły się szczególnie w roku 1874 „zapłata robotników, którzy żeli krainy wasze, woła ” itd. Dlatego ten dzień miał początek w 1874, a prawdopodobnie może już w roku 1872, początek siódmego 1000-lecia od stworzenia Adama – jak zwykle Biblia określa „on dzień” (wiersze 20-25). Dlatego podanie, że Izaj. 19:19, 20 nie mogło być zrozumiane przed rokiem 1918, jest błędnym i przeto upada, ono było już zrozumiane przed rokiem 1891 gdy III tom został wydany.

      Na twierdzenie artykułu, iż Strażnica dała dowód, że Jezus przyszedł do Swego Kościoła w roku 1918, odpowiadamy, że równoległe dyspensacje, pozaobrazowe cykle jubileuszowe, 51 cykli po 49 lat każdy, chronologia, 1335 dni Danielowych, przypowieści o groszu, przypowieść o 10 pannach, sześć przesiewań, 40 – dniowa podróż Eliasza do góry Horeb itd. z porównaniem Piramidy dowodzą, że Pan przyszedł do Swego Kościoła przed Wielkanocą roku 1878 a niektóre dowodzą, że przyszedł do Swego Kościoła już w 1874 roku, gdy zaś mętne i przypuszczalne dowody Strażnicy, że Pan przyszedł do Swego Kościoła w 1918 zostały zupełnie pobite, ponieważ są błędne. Na twierdzenie, że nie piramidalny narożny kamień, lecz Chrystus jest kamieniem otrącenia i że nie znaczy ta otrąceniem noga o Piramidę, lecz otrąceniem o Chrystusa, odpowiadamy: A któż z ludu w prawdzie temu zaprzecza?…… Taki punkt mógłby być tylko wtenczas argumentowany, jeżeli by kto mieszał symbol z rzeczywistością, lecz artykuł obwinia o to tych, co wierzą, że Piramida jest symbolem na Chrystusa, jest to więc charakterystyczny przykład nieuczciwych adwokackich kruczków i metod kontrowersji.

NIE PRZYSZEDŁ DO ŚWIĄTYNI W 1918

      Na twierdzenie artykułu, że Izaj. 19 odnosi się do symbolicznego Egiptu i że ten rozdział traktuje o łączności pomazanych do Egiptu, że żaden z nich nie był w Egipcie, gdy budowano Piramidę, odpowiadamy, że nie ma w całym tym rozdziale żadnej wzmianki o Boskich pomazańcach, z wyjątkiem naszego Pana przy Jego powrocie. Dlatego takie ograniczenie Egiptu do symbolicznego Egiptu jest błędnym. „Prędka chmura” wierszu pierwszego, tak jak to samo jest symbolizowane przez chmurę u Ezech. 1:4, 5;

poprzednia stronanastępna strona