Teraźniejsza Prawda nr 61 – 1932 – str. 92

przedmiotów jako pamiątki i jeżeli zachował różne historyczne i archeologiczne przedmioty w Palestynie, w Egipcie, Babilonii, Syrii, Persji, Małej Azji, Grecji i w Rzymie, a w ostatecznym czasie dozwala, aby przez te historyczne i archeologiczne wykopaliska sprowadzić takie światło któreby mogło pobić wyższy krytycyzm i potwierdzić prawdziwość Biblii.

      Żadne z powyższych części nie są częścią Biblii, lecz egzystują jako materialne rzeczy odrębnie od niej, a minio to potwierdzają jej nauki; i któż z jasno myślących ludzi mógłby powiedzieć, że gdy ktoś używa pewnego przedmiotu na potwierdzenie Biblii, to przez to samo nie trzyma się Biblii jako jedynego źródła i reguły wiary naszej? Taka sofisteria Jest rzeczywiście adwokackim kruczkiem. która nie życzy sobie, aby oświecić, lecz aby obałamucić sąd inteligentnych sędziów przysięgłych i obrażać ich swoim sofizmem. Bóg nigdy nie miał zamiaru dopełniać przypuszczalne braki w Biblii innymi potwierdzeniami, jakoby Biblia była niewystarczającym źródłem i reguła dla wiary, jak artykuł, którego przeglądamy, twierdzi; lecz dał je jako podpory dla słabych wierzących i jako broń dla mocno wierzących, aby mogli zbijać nieprzyjaciół Biblii tymi rzeczami. I to jest właśnie co było triumfalnie czynione przez tych różnych świadków, jak Piramida, natura, archeologia, historia i inne. A wiec jego wniosek, aby tylko przyjąć Biblię, jako jedyne źródło wiary, a odrzucić Piramidę, lub odwrotnie, że ten kto stara się udowodnić, że Biblia jest niewystarczająca jako jedyne źródło i reguła wiary i że ci, którzy udowodnią, że Biblia jest taką. tym samym obala dowody, że Piramida jest jej potwierdzeniem, jest udowodniona sofisteria czyli fałszem mającym tylko pozór Prawdy.

      Na twierdzenie jego artykułu, że Piramida jako obraz rzeczy na niebie i na ziemi, nie mogła być zbudowana od Boga i nie może być przyjęta jako taka przez lud Boży bez pogwałcenia Jego drugiego przykazania, odpowiadamy, że drugie przykazanie nie zabrania czynić sobie podobieństwa, tj. reprezentacji, lecz zabrania oddawania im czci; ponieważ Sam Bóg kazał uczynić różne obrazy i rzeczy w Przybytku i Świątyni, jak cherubiny, stół, świecznik, złoty ołtarz, naczynia i inne sprzęty, obrazy cherubinów w świątyni Ezechiela i różne podane widzenia w Biblii, na przykład widzenie prześcieradła z czystymi i nieczystymi zwierzętami Piotrowi w Jopie, widzenie przemienienia na górze Tabor, widzenie nowych niebios i nowej ziemi Apost. Pawłowi, wiele obrazów Janowi na wyspie Patmos i widzenie różnych ciał Jezusa po Jego Zmartwychwstaniu jako dowód tegoż.

      Artykuł, który przeglądamy, mówi, że Apostołowie mieli jaśniejszą naukę Słowa (2 Piotra 1:19) od widzenia przemienienia na górze i że nie opierali się na tym widzeniu; to sprzeciwia się słowom św. Piotra, odnoszącym się do tego widzenia, ponieważ w tej samej łączności w wierszach 16 – 18, używa tego widzenia jako dowodu, że apostołowie nie naśladowali misternie wymyślonych baśni, lecz ufali Prawdzie. Wiersz 19 pokazuje, aby Apostołowie nie ufali widzeniom, lecz podaje, że niektóre części Słowa Bożego są nawet jaśniejsze od widzeń jako wskazówki i dowody odnoszące się do Prawdy. Wszyscy nauczyciele przyjmą pedagogiczna zasadę, że bierze się jaśniejsze od mniej jasnych rzeczy za dowód. – A więc przedstawienie widzenia na górze, o którym św. Piotr mówi, że jest mniej jasne aniżeli niektóre inne nauki Biblii, nie dowodzi, że świadectwa Piramidy nie mają potwierdzającej mocy, chociaż ma się rozumieć mają o wiele mniejsza wartość aniżeli Biblia.

      W błędnym artykule są czynione wysiłki, aby udowodnić, że Piramida nie może być w środku a jednocześnie i przy granicy ziemi Egipskiej, zwracając uwagę na fakt, że Egipt jest 600 mil długi a 250 mil szeroki, a Piramida nie jest 300 mil od południowej i północnej granicy, a 125 mil od granicy wschodniej i zachodniej, a gdyby nawet i tak było, to przez to samo nie mogłaby znajdować się przy granicy ziemi egipskiej. Podobne myśli są sofistyczne z wielu względów: (1) Są dwa Egipty, Dolny i Górny Egipt. Jeżeli wzmianka tylko o jednym Egipcie, hebrajskie słowo „mazor” jest użyte (Izaj. 19:6; 37:25; 2Król. 10:24: Miche. 7:12), a jeżeli jest mowa o dwóch Egiptach, wtedy jest użyte słowo hebrajskie „mirzaim” przez które są wyrażone oba Egipty. (Zobacz dzieło Gesenius’a Thesaurus Skarbiec słów hebr. ang. Gesenius’a str. 815). W proroctwie Izaj. 19:19 jest użyte słowo „mizraim” odnoszące się do dwóch Egiptów. Wielka Piramida stoi na samej linii graniczącej oba Egipty, a przez to samo jest na granicy, a również w pośrodku niego, tj. pomiędzy Dolnym i Górnym Egiptem, słowo hebrajskie „besoch” jest często tłumaczone na słowo „’pomiędzy”, „w”, „w środku” lub „pośród” (1 Moj. 9:21; 18:24, 26; 37:7; 2Moj. 23:33; 39:3; 3Moj. 11:33; 4Moj. 13:32; 35:34: Jozue 19:1.9; Sędziów 7:16: 1Sam. 9:18: 1Król. 6:19.27: 1Kron. 11: 22; Job 20:13; Ps. 143:4; Ezech.3:24; 14:16; 18:20; 24:5; Zach. 2:41). Tym więc sposobem. Piramida, według proroctwa, stoi w pośród czyli pomiędzy dwoma Egiptami, a zarazem na ich granicy. A więc taki podstępny referat J. F. Rutherforda. połykający nie tylko przynętę, ale nawet haczyk i sznurek i całą wędkę, został sporządzony dla łatwowiernych czytelników, ale równocześnie dowiódł O nieświadomości J. F. Rutherforda odnośnie geometrii i trygonometrii.

PIRAMIDA SYMBOLICZNYM OŁTARZEM

      Na twierdzenia jego artykułu, że Piramida nigdy nie była ani nie będzie miejscem składania ofiar i że dlatego nie może być nazwaną ołtarzem, odpowiadamy, że biblijnie nie jest ona podana jako literalny lecz jako symboliczny ołtarz; dlatego tylko symboliczne a nie literalne ofiary należą do niej, które były dokonywane przez ziemskich budowniczych przy budowaniu jej. Chrystus (Głowa i Ciało) jest literalnym ołtarzem Bożym, przedstawiony przez miedziany i złoty ołtarz i symbolizowany przez Piramidę. Dlatego jest właściwie nazwana ołtarzem u Izaj. 19:19, do którego odnosi się także Obj. 16:7. ponieważ z symbolów Piramidy, mianowicie symbole odnoszące się do „przepaści” jak o tym mówi tom III (trzecia czasza) wyszło poselstwo Obj. 16:7, „słyszałem ołtarz mówiący zaiste Panie Boże Wszechmogący! prawdziwe i sprawiedliwe są sady Twoje” (oryginalne tłumaczenie). Na twierdzenie, że jako słup Piramida nigdy nie dała i nie daje świadectwa Imieniu Jehowy, odpowiadamy, że dała świadectwo w Paruzji i daje w Epifanii. Nawet imię Jehowa jest przez linię budowy, spód i kąty wypisane. Dawała ona kiedyś świadectwo pisarzowi tego błędnego artykułu, co dowodzi, że nie widzi on teraz tego, co dawniej widział, z powodu ślepoty czyli zaciemnienia się coraz to więcej jego prawego oka. Z tej przyczyny nie możemy się też spodziewać, aby takie oko mogło teraz widzieć, tak jak dawniej widziało, lecz to bynajmniej nie usprawiedliwia jego dogmatu, że Piramida nigdy nie dawała i nie daje świadectwa o Imieniu Jehowy. Jeżeli ślepi zapierali się światła słonecznego, to nie byłoby jeszcze dogmatycznym dowodem, że takiego światła niema, ponieważ inni co widzą, wiedzą lepiej o tym, że jest.

      Na jego zaprzeczanie, że Pismo Św. nie odnosi się do Piramidy odpowiadamy, że w każdym wyrażeniu, gdzie jest mowa o głównym, narożnym kamieniu, głowie węgielnej lub kamieniu głównym, są to orzeczenia odnoszące się do naszego Pana. a napomknienia względem Piramidy a nie świątyni, ponieważ tylko w takim budynku jak Piramida znajduje się główny narożny kamień. Słowo przetłumaczone główny kamień węgielny różni się od słowa, które jest przetłumaczone na głowę, w następujących tekstach Psalm 118:22; Mat 21:42; Łuk. 20:17; Dz.Ap. 4:11; Zach. 4:7 – w polskiej Biblii kamień, w angielskiej 'head’ głowa. Chociaż przyznajemy, że w Efez. 2:19, 20 jest mowa o pozaobrazowych kamieniach świątyni jednak właściwie mówiąc mogą się odnosić nie bezpośredniego dowodu, do kamieni użytych symbolicznie do Piramidy i w ten sam sposób Pastor Russell używał to pismo w tej łączności. Na jego oświadczenie, że nasz Pan był położony, jako główny narożny kamień świątyni „w miniaturze” gdy przedstawił się za króla Izraelowi i gdy w ukompletowaniu przyszedł do Swego Kościoła (przypuszczalnie w roku 1918). odpowiadamy: żadnej takiej nauki w Biblii nie ma.

poprzednia stronanastępna strona