Teraźniejsza Prawda nr 58 – 1932 – str. 47
ODPOWIEDZI I ZAPYTANIA
Pytanie: Proszę zharmonizować, dlaczego można mówić, że niektórzy bracia są członkami Wielkiego Grona, z tym, co było podane w Herald na stronie 118 wyciągnięte z Z.’14, str. 38, gdzie brat Russell pisał przeciwko temu w tym czasie.
Odpowiedź: Brat Russell pisał ten artykuł na początku 1914 roku, a to było w czasie Parousii, i dlatego przed czasem, nim Pan rozpoczął wyjawiać Swój sąd, kto miał być w wielkim gronie; a to wyjawienie miało być dziełem okresu Epifanii. (1 Kor. 3: 13 – 15). Artykuł ten rzeczywiście zabraniał nam sądzić względem tego w tamtym czasie, ponieważ było to tedy jeszcze przed czasem, (1 Kor. 4: 5). Lecz „on wierny sługa” podaje nam, w Z.’16, na str. 264, par. 1, że po rozdzieleniu pozaobrazowego Eliasza i Elizeusza, i przed opuszczeniem ziemi przez pierwszego, klasy (maluczkie stadko i wielkie grono) miały być jasno zamanifestowane jako odrębne i różniące się jedna od drugiej. Przez dobre rozbieranie słowa Prawdy i przez właściwe zastosowanie podania z „Herald” (Pismo, które jest wydawane przez P. B. I. Stowarzyszenie) możemy powiedzieć, że ono należy do Parousii a nie do Epifanii, nie do czasu, w którym rozdział i manifestacja się odbywają. Jeżeli tak będziemy właściwie rozbierać słowo prawdy, zastosując każdą naukę do swego czasu, wtenczas te dwa różniące się podania Brata Russella staną się jasnymi. Przez używanie podania, które nie odnosi się do czasu Epifanii, aby zabronić właściwego czynu w Epifanii, wydawcy „Herald”, którzy twierdzą, że jesteśmy w Epifanii, stali się winnymi fałszywego używania Pisma Świętego, tak jak kler, który zastosował do czasu żęcia Pisma, które odnoszą się jedynie do czasu siania wieku Ewangelii. Dla tego oni, podobnie jak kler, wprowadzają konfuzję.
Pytanie: Czy jest jakie Pismo święte, które dowodzi, że Starożytni i Młodociani Święci zmartwychwstaną bez płci, jakimi są Aniołowie?
Odpowiedź: Łuk. 20: 35, 36 dowodzi do punktu, to jest, że wszyscy, którzy dostąpią zmartwychwstania – doskonałego stanowiska będą jako aniołowie bez grzechu 1 bez płci: „ale ci, którzy godni są (zwycięzcy) aby dostąpili onego wieku (co odziedziczą życie i panowanie co on wiek da zwycięzcom. Niektórzy wierni w tym życiu otrzymają prawo do życia przyszłego wieku przy jego początku: Maluczkie Stadko i Wielkie Grono na duchowych poziomach, a Starożytni i Młodociani Święci na ludzkim poziomie, obie ostatnie otrzymają później życie na duchowym lub duchowych poziomach; inni dostąpią przyszłego wieku – 1 błogosławieństwa tegoż – przy końcu: Klasa restytucji) i powstaną od umarłych (będzie wymagana godność zmartwychwstania powstania z umarłego niedoskonałego stanu co znaczy więcej niż same obudzenie z grobu) ani się żenić, ani za mąż wydawać będą, bo będą jako aniołowie (bez płci i się nie żenią ani dawają za mąż: Dlatego zmartwychwstanie czyni wszystkich udziałowców bez płci) będąc synami Bożymi (bez grzechu, gdy rozwinięci) gdyż są synami zmartwychwstania (zmartwychwstanie jest dlatego procesem udoskonalenia, który przy końcu stawia poddanych bez grzechu 1 bez płci). Dlatego podług tego Pisma, Starożytni i Młodociani święci będą na początku Tysiąclecia bez płci.
Pytanie: Dlaczego mogą Młodociani Święci widzieć głębokie rzeczy i nie potykają się o nie jak np. usprawiedliwieni z wiary potykają się o nie.
Odpowiedź: Było to zawsze wolą Bożą, aby wierni ofiarnicy mogli widzieć wszystko światło na czas słuszny, w swoim czasie. Tak więc Starożytni Święci widzieli wszystko światło w swoim czasie; i podczas Wieku Ewangelii wierni widzieli światło na czasie. Ta sama zasada stosowana jest do Młodocianych Świętych, jak również będzie zastosowana w Tysiącleciu dla wiernych ze świata, którzy będą mogli zrozumieć wszystkie rzeczy na czasie zawarte w Biblii. Tę zasadę wyrozumienia głębokich rzeczy dla nowych stworzeń (1 Kor. 2: 14) ograniczył Pan tylko do roku 1881, ponieważ aż do tej daty wszyscy prawdziwie ofiarowani Bogu byli nowymi stworzeniami. Lecz od 1881 roku nie wszyscy ofiarowani wierzący są nowymi stworzeniami, ponieważ więcej ofiarowało się od tego czasu, aniżeli było koron do rozdania. Dlatego od października 1881 do października 1914, nadwyżka poświęconych nie mogła być spłodzoną z Ducha, a po tym czasie (1914) nikt nie bywa spłodzony z ducha, ponieważ wszystkie korony zostały rozdzielone. Według tego Bóg nie zmienił Jego reguły od roku 1881, że wszyscy poświęceni wierzący mieli widzieć Prawdę na czasie, chociaż zmienił wtenczas Swoją regułę, że nie wszyscy tacy poświęceni mieli być spłodzeni z Ducha. Według tego Bóg dawał wszystkim takim poświęconym Prawdę na czasie, choć już nie spładza ich z Ducha. Pan będzie obserwował tę regułę na zawsze, jak to można widzieć z doświadczeń Tysiąclecia Starożytnych i Młodocianych Świętych w ich przyszłym niespłodzonym stanie i wiernych świata, i po tysiącletnich doświadczeniach tych ostatnich. Z tej przyczyny wierni Młodociani Święci nie potykają się z powodu nowego sposobu nauk Maluczkiego Stadka i dla tego nie patrzą na nie jak na nieprzyjemne borsukowe skóry (pokazane w typie przybytku), tak jak to czynili usprawiedliwieni z wiary i świat, tak w obecnym czasie, jak również podczas całego Wieku Ewangelii (P. 1930, 198).
Pytanie: Czy dzieło żniwa opisane w Obj. 14: 17 – 20 następuje chronologicznie po zakończeniu się rzeczy opisanych w wierszach 14 – 16?
Odpowiedź: W harmonii z myślą naszego Pastora (Z’04, 68 par. 2; Z’11, 344 par. 1; B. 111; D. 75; P. 247) rozumiemy, że dzieło żęcia opisane w Obj. 14:17-19 jest tym samem, co zbieranie kąkolu w snopki, jak to jest opisane w Mat. 13:30, 40-42 i że dzieło żniwa opisane w Obj. 14:14-16 jest tym samem, co zbieranie pszenicy, opisane w Mat. 13:30, 43. Dalej rozumiemy, że wzięcie do gumna (nie żęcie pszenicy, zaczęło się w 1878 roku, z pierwszym zmartwychwstaniem i skończy się przy końcu Epifanii i że wrzucenie gron ziemi w prasę wielką gniewu Bożego i ich tłoczenie zaczęło się w 1914 roku; a to tłoczenie skończy się przy końcu Epifanii. Według Mat. 13: 30 zbieranie kąkolu w snopki (skupienie samolubstwa) czyli gron winnicy ziemi zaczęło się przed zapoczątkowaniem żęcia pszenicy. Według tego pierwszą rzeczą, którą Pan uczynił przy Jego powrocie w 1874 roku było zaczęciem zbierania kąkolu w snopki, gron winnicy ziemi. To działo się niewątpliwie w następujący sposób. Pan nie powrócił w ludzkim ciele w październiku 1874, jak bracia się spodziewali i głosili, lecz, jako duchowa istota, a to zatwardziło zaraz niektórych z klasy kąkolu w nominalnym kościele całkowicie przeciwko nauce o Wtórem Przyjściu Chrystusa; e, to zapoczątkowało ich zbieranie jako kąkol w snopki. Tak więc widzimy jak w naturze wypadku zbieranie kąkolu w snopki zaczęło się przed zbieraniem pszenicy. Potem trochę później nasz Pastor (br. Russell) był zebrany jako pierwsze ziarno pszenicy w ten sposób, że Pan objaśnił umysł jego, że nasz Pan od Jego zmartwychwstania jest duchem i miał być niewidzialnym przy Jego wtórem przyjściu, a ta nauka była pierwszą szczególną nauką żniwa – pierwszą częścią sierpa – która miała być wiadomą. Na konwencji w Columbus, O., w czerwcu 1914 Pastor nasz upewnił nas, że to była pierwsza nauka, która około października 1874 stała mu się jasną. Prawdopodobnie musiało być kilka dni różnicy między rozpoczęciem się tych dwóch czynności. Pakt o ukompletowaniu żęcia pszenicy w każdym oddzielnym kraju, nim każdy oddzielny kraj został zawikłany i wciągnięty w wojnę światową, to jest nim grona winnicy ziemi zaczęły być wrzucane w prasę – snopki kąkolu zaczęły być wrzucane w ogień ku spaleniu – i dalszy fakt, że wierni zaczęli rozpoznawać zbieranie pszenicy nim zaczęli rozpoznawać zbieranie kąkolu, wyłuszcza widzenie („I widziałem, a oto” itd.) zbierania pszenicy (Obj. 14:14-16) które uprzedza zbieranie gron winnicy ziemi. (Obj. 14:17-19). W świetle powyższych rzeczy możemy widzieć błąd brata Bolger’a, którego podał w jego piśmie „Berean Forum” z listopada 1931, że żniwo podane w Obj. 14:17-20 zaczęło się w 1914 roku, po zakończeniu żniwa z Obj. 14: 14 – 16, i będzie trwać 40 lat. On nazywa to „drugim. żniwem”, które następuje po zakończeniu się pierwszego. Gdy nasz Pastor z początku tak się wyraził (Z. 99, 108, par. 1) to później widział sprawę tak jak powyżej wyjaśniliśmy. To jest tylko jeden z brata Bolgera buntów przeciwko dojrzałym naukom br. Russella. Ci, którzy podobnie do brata Bolgera przywłaszczają sobie urząd ogólnego starszego, tj. tych, którzy mogą jedynie nauczać ogólny Kościół, zaszczepiają braci błędem. „Niechaj was nie wiele będzie nauczycielami, bracia moi” (Jakub 3:1). Mimo przestrzegania, którego daliśmy osobiście bratu Bolger, w dodatku do jego nowego dziecinnego pisma od kilkoro lat, które on nazywa „The Berean Forum”, obiecuje ogłaszać w nim nie tylko listy, lecz także artykuły jego czytelników, otwierając i im sposobność do jego naśladowania przywłaszczaniu urzędu jako ogólnego starszego (P. 1931, Page 15).
Pytanie: – Czy zabranie przez ducha Pańskiego wspomniane w 1Król. 18:12; 2Król. 2:16; Dz.Ap. 8:39 daje nam jakie światło odnośnie wzięcia Eliasza w 2Król. 2:1, 11?
Odpowiedź: – Tak, wzięcie Eliasza od Elizeusza, o którym synowie proroccy mówili, jak podane w 2Król. 2:16, Jest wyjaśnieniem o jego wzięciu z jednego miejsca, od Elizeusza na inne miejsce na ziemi. Podanie Abdyjasza w 1Król. 18:12 wyjaśnia, w jaki sposób Eliasz mógł być wzięty od ziemi; a doświadczenie Filipa w Dz.Ap. 8:39 objaśnia nie tylko wzięcie Eliasza w powietrze, lecz także jego powrót na inne miejsce na ziemi. (P. 1932, page 63).