ofiarą matki po jej oczyszczeniu? Opisz nam okres czasu około dwóch lat i Jednego miesiąca, który następował po październiku 1914 roku przeznaczony na pracę Maluczkiego Stadka. Jak nazywaliśmy ten okres i dlaczego? Co nam ten okres nasuwa na myśl odnośnie pozafigury matki po 80-cio dniowym oczyszczeniu? Jakie równoległe zachodzenie okresów nasuwają się nam na myśl?

      9) Czego nas uczy trzecia lekcja odnośnie zupełnego oczyszczenia matki po 40tu dniach? Co to zawiera w sobie odnośnie Prawdy Maluczkiego Stadka, jaką pozostawił nasz Pastor? Co te fakty udowodniają, że wodzowie Lewicy odrzucili nauczania paruzyjne a zastąpili je swymi naukami? Jakie Jeszcze inne teksty Pisma świętego pokazują nam, że zupełne oczyszczenie Maluczkiego Stadka było dokonane w październiku 1914 roku? Co to dowodzi odnośnie twierdzeń złego sługi? Jaki jest charakter Lewickich nauk, przeciwnych tym naukom, Jakie pozostawił Pastor Russell Kościołowi? Kto jest autorem, a kto są jego narzędzia tak przeciwnych nauk? Jaką odpowiedź powinniśmy dać nauczycielom takich nauk i dlaczego?

      10) Jaka czwarta lekcja zawiera się w 3 Ks. Moj. 12:2,4,5 i w pierwszym zdaniu Mal. 3:3? W jakim fakcie jest zawarta ta lekcja? Jak Prawda postępowała za czasów naszego Pastora w okresie czterdziestoletnim? Daj niektóre przykłady oczyszczania Prawdy z błędów w czasie tych lat. Czego nie powinny obudzać w nas te jego pomyłki i dlaczego nie? Jakich nauk nie powinniśmy się spodziewać, aby on mógł podać bez błędów i dlaczego? Jakie przykłady możemy podać w tym względzie?

      11) Jak to się może stosować do nauk odnoszących się do Wielkiego Grona w okresie Epifanicznym? Jak te dwa zarysy postępują? Jak one się rozwijały? I jak możemy się spodziewać, że będą się rozwijały? Jak to długo potrwa? Co będzie potrzebne według tej zasady? Czego nie powinno w nas obudzać? Do czego powinno nas raczej pobudzić względem naszego Pana i posłańców Paruzji i Epifanii? Jak powinniśmy baczyć na Pana w stosunku do Jego sług i uważać ich względem nas.

GŁÓWNE DATY
W UTWORZENIU TRAKTATU
I KONKORDATU WATYKAŃSKIEGO

      Jedna z naszych czytelniczek pobudzona naszym artykułem ze stycznia 1932, przysłała nam w liście datowanym z 14-go stycznia 1932, z doręczonym przez pocztę 16-go stycznia 1932, następujące wyjątki, które odpisała z książki wydanej przez spółkę wydawniczą G. P. Putmon’s Sons, z New Yorku, zatytułowanej: The Pope is King – Papież jest Królem. Poniżej podajemy tylko to, co mogłoby być ważnym dla nas, a co nie opuszczamy, zastępujące je przez wielokropek (….); nasze uwagi podajemy w nawiasach. Ze stronicy 117-tej książki podajemy co następuje: „Nie mniej jak dwa lata i osiem miesięcy trwały negocjacje [czyli układy obustronne] ……. Sekret tychże negocjacji trwał nawet dłużej aniżeli same negocjacje, co należy podziwiać…….. ponieważ we wrześniu 1927 tj. rok po rozpoczęciu się nieurzędowych negocjacji, w prasie ukazała się o tym tylko krótka wzmianka…….. ” Dalsze wyjątki podajemy w streszczeniu rozpoczynając na str. 121: „Negocjacje postępowały wolno…….. Historia ich rozwinięcia została objawioną przez profesora Prancesco PacelH’ego [który jest nowym papieskim sekretarzem stanu], który działał w imieniu Watykanu……… Negocjacje zdążające do zgody rozpoczęły się 6-go sierpnia 1926. Zaraz po moim [Pacellfego] powrocie z Ameryki dnia 3 – go sierpnia……. Pierwsza część naszych rozmów trwała od 6-go sierpnia do 4-go października 1926……. List Mussoliniego do Barone [przedstawiciela Mussoliniego], datowany 4-go października, w dniu narodowego święta Św. Franciszka z Asyżu. Głowa rządu upoważniła w swym liście Barone’go do dalszego prowadzenia poufnych rozmów, następnie 6 – go października kardynał Gasparri przysłał mi list, w którym zawierały się podobne upoważnienia, z dodatkiem pewnych zastrzeżeń, które jednak zostały unieważnione w następnym liście datowanym dnia 24, tego samego miesiąca………… Ostatecznie w dniu 24 – go listopada 1926, Barone i ja ułożyliśmy pierwszy tekst traktatu……… Po ułożeniu pierwszego tekstu traktatu rozpoczęliśmy teraz układanie listy przedmiotów, które mogłyby być podstawą do uformowania konkordatu……… Chociaż tekst konkordatu był wprawdzie ukompletowany w lutym 1927, to jednak był on tylko ułożony szkicowo w kwietniu tego samego roku………. Dopiero 20-go maja 1928, sporządziliśmy duplikat już określonych tekstów Traktatu i Konkordatu z dołączoną finansową umową, lecz tylko dla naszego wyłącznego użytku. [W tym miejscu brat Edgar na podstawie tych dwóch dokumentów wywnioskował, iż to miało być datą ostatecznej ich ugody]. Dnia 3-go września pojechałem do Ussiła, w pobliżu Visso, aby się zobaczyć z kardynałem Gasparri, który zbadał oba teksty. Tego samego dnia otrzymałem list od sekretarza stanu, w którym pisał, zawiadamiając mię, iż w tym samym czasie gdy on stara się poczynić wiele zastrzeżeń co do szczegółów, mogą być podjęte negocjacje z rządem włoskim w celu rozwiązania kwestii rzymskiej”.

      „Siódmego września 1928 roku wyjechałem do Santa Margherita Ligure, aby się zobaczyć z prof. Barone i zakomunikować mu decyzję Watykanu…… Barone powrócił……. do Rzymu 27-go września, lecz dopiero 9-go listopada mógł on pokazać nam list przysłany mu przez Mussoliniego, w którym głowa rządu włoskiego oznajmiał, iż on już zastanawiał się nad urzędowym otwarciem negocjacji [użycie tłustych czcionek nasze]. Listopad 22 jest datą otrzymania listu od jego królewskiej mości króla Włoch, który wydelegował głowę rządu, aby z subdelegatem Barone podjęli rządowe pertraktacje w celu rozwiązania kwestii rzymskiej i podpisania tekstów Traktatu i Konkordatu. W następstwie tego Ojciec święty w dniu 25 listopada wydelegował kardynała Gasparri’ego w ten sam sposób…….. z władzą przybrania sobie podległych delegatów w osobach Mgr. Bargoncini’ego i mnie…….. Barone umarł w dniu 4-go stycznia 1929. Wieczorem 7-go stycznia otrzymałem telefoniczny komunikat; głowa rządu włoskiego zawiadomił mię, iż pragnie widzieć się ze mną. Spotkaliśmy się na drugi dzień rano 8-go stycznia. Mussolini powiedział mi, że nie naznaczy nikogo innego na miejsce Barone, lecz że osobiście poprowadzi dalsze negocjacje. Postanowił widzieć się ze mną tego samego dnia wieczorem…… Nasza rozmowa rozpoczęła się o godzinie 9-tej wieczorem i trwała aż do godziny 1-szej rano. Osiem ostatnich naszych obrad [nie licząc w to poprzednich] ostatniego cyklu negocjacji rozpoczęły się, jak już „mówiłem, 8-go stycznia, na których było obecnych trzech ekspertów…… Siódmego lutego kardynał Gaspari usilnie nawoływał wodzów dyplomatycznej misji przy stolicy apostolskiej będącej, aby się zebrali w Watykanie…… Kardynał Gasparri, noszący czarną szatę z czerwonymi obwódkami w kołnierzyku i płaszczu purpurowym – jakie są noszone przez kardynałów podczas cywilnych ceremonii – wszedł……… odczytał następującą deklarację: [którą podaliśmy powyżej w streszczeniu]”.

      Powyższe pokazuje, że po naznaczeniu przez obu władców oficjalnych delegatów do pertraktacji, ostatnia czynność ze strony Watykanu była dokonaną 4-go stycznia 1929, a pierwsze oficjalne negocjacje rozpoczęły się przez oficjalnych delegatów wieczorem 8-go stycznia [początek 9-go dnia według Boskiego czasu] 1929. Pierwsze z poprzednich cykli tych negocjacji były po prostu mackami, a tylko ostatnie z nich – od 6-go października 1926 do 9-go listopada 1928 – były to przeważnie półoficjalne, jednak postąpiły one znacznie w sprawach oficjalnych negocjacji. Tylko oficjalne negocjacje są w powyższym nazwane ostatnim cyklem. W tym ostatnim cyklu brali najprzód udział tylko Mussolini i Pacelli; lecz na ostatnich ośmiu obradach brało udział również trzech asystujących ekspertów. Data nie jest podaną, kiedy się zakończył ten ostatni cykl obrad prawdopodobnie zakończył się na krótko przed 7-mym lutem 1929; a że kardynał Gasparri przynaglał wodzów misji dyplomatycznej przydzielonej do Watykanu, zdaje się iż było to z tej przyczyny, że Watykanowi zależało na pośpiechu, aby móc powiadomić jak najprędzej różne rządy o dojściu do porozumienia. Według powyższego wynika, że godzina z Obj. 17:12, reprezentuje okres 3 ¹/₃ roku, i jesteśmy silnie przekonani, że tak jest, chociaż przyznajemy, iż może przedstawiać dłuższy okres, dotąd nam jeszcze nie znany, rozpoczynający się albo z datą dojścia do ogólnego porozumienia na ostatniej sesji ostatniego cyklu bardzo krótko przed 7-mym lutem 1929, albo od 11-go lutego 1929, to jest od daty urzędowego podpisania Paktu Watykańskiego! i Konkordatu. Zgodnie z tym powinniśmy się spodziewać Armagedonu po rozpoczęciu lub zakończeniu się okresu, przypuszczalnie od około 25-go maja do 11 czerwca 1932, zważając również i na to, że możebnie należy tutaj zastosować czas księżycowy. Po szczegóły proszę zobaczyć trzy nasze artykuły w Ter. Prawdzie (1929 str. 76 – 1930 str. 13; 1931 str. 15; 1932 str. 15).

      Powyższy artykuł został ukończony o godz. 10: 50 rano 16-go stycznia 1932.

      Wcześnie z rana w dniu 17-go stycznia, dotąd nieznana symboliczna biblijna godzina stała się dla nas jasną – czyli, że doszliśmy do przekonania, że składa się z sześciu lat i ośmiu miesięcy, tj. z okresu dwa razy tak długiego jak dotychczas myśleliśmy. Trzecia biada – śmierć pierwszych – jest społeczną z czasem ucisku i udziela się przez sam ucisk od roku 1914-1954. Ten ucisk rozpoczął się z światową wojną, która na mniejszą skalę rozpoczęła się pomiędzy Austrią i Serbią, a która została ogłoszoną w nocy 28-go lipca 1914, a na większą skalę rozpoczęła się pomiędzy Niemcami i Rosją, ogłoszoną w dniu 1-go sierpnia 1814. Przypominamy, że dziesiąta plaga rozpoczęła się około północy 14 Nisan. (2Moj. 12:29). Noc 14 Nisan ma kilka figuralnych znaczeń. W jednym znaczeniu przedstawia Wiek Ewangelii, który jest podany w rozdziale o Wielkanocy Nowego Stworzenia w tomie 6. W drugim

poprzednia strona – następna strona