Teraźniejsza Prawda nr 48 – 1930 – str. 79
ducha spłodzeni obrońcy towarzystwa są członkami Wielkiego Grona a ich następni poświęceni obrońcy Młodocianymi Świętymi, wszyscy oni twierdzą, że są prawdziwym, a nie fałszywym kapłaństwem; ich ofiara jest dlatego sfałszowaniem ofiary Kościoła, a zatem jest sfałszowaniem mszy w małym Babilonie. Hierarchia małego Katolickiego Kościoła – prezydent towarzystwa, mały papież, jego pielgrzymi, małe kardynały, jego urzędowi zarządcy w głównej kwaterze i odłamach, mali arcybiskupi, i jego służący dyrektorzy, mali biskupi – stanowią małego antychrysta w małym Babilonie, fałszując prawdziwy Kościół w ciele pod Chrystusem Jego głową. I powyższa mała msza z jej wielu innymi
kol. 2
błędami w nauce, organizacji i praktyce, które się powiększają, są dowodem, że ci wodzowie, z małym papieżem w małym wieku Ewangelii, są małą obrzydliwością spustoszenia. Ten mały antychryst usunął ofiarę za grzech prawdziwego Kościoła i w miejsce takowej wprowadził małą mszę. Tak drodzy bracia i siostry, możemy teraz widzieć gruntownie dlaczego przyszło takie wielkie odstępstwo od Prawdy, które coraz silniej powiększa się w Towarzystwie. Tych w towarzystwie, którzy jeszcze miłują Prawdę, którą Pan dał przez, „Onego Sługę” z miłością zapraszamy: „Wynijdźcie z niego, ludu mój! abyście nie byli uczestnikami grzechów jego. a iżbyście nic wzięli z plag jego.” – Obj. 18:1.
kol. 1
ODPOWIEDZI NA ZAPYTANIA
Pytanie: Proszę zharmonizować myśli, że rozłączenie pozaobrazowego Eliasza i Elizeusza odbyło się, z nauką że rozłączenie Maluczkiego Stadka i Wielkiego Grona nie jest jeszcze ukompletowane?
Odpowiedź: Wierząc iż pytanie pokazuje, że jest od Pana, odpowiadamy jak następuje: W Piśmie Świętem Bóg daje różne poglądy tej samej ogólnej działalności z różnych punktów zapatrywania, przez różniące się typy; naprzykład, Rachab jest typem na Wielkie Grono z jednego punktu zapatrywania, Lot z innego, Heli z trzeciego, głupie panny z czwartego, Elizeusz z piątego itd. (Zobacz angielską Teraźniejszą Prawdę 1Tom strona 174, ostatni paragraf). Jeżeli la zasada będzie trzymana w naszych umysłach, harmonia między tymi dwoma podaniami stanie się jasną. Rozłączenie Eliasza i Elizeusza nie wyobraża rozłączenia Maluczkiego Stadka i Wielkiego Grona z wszystkich punktów zapatrywania i dlatego nie wyobraża rozłączenie każdej osoby tych dwóch klas. Eliasz więc wyobraża Maluczkie Stadko jako klasę w jego urzędzie jako Boskie mówcze narzędzie do Nominalnego duchowego Izraela, a Elizeusz gdy jeszcze był razem z Eliaszem, wyobraża Wielkie Grono jako klasę w prospekcie, a po rozłączeniu, jako aktualnego zastępcę w urzędzie jako Boskie ustne narzędzie do nominalnego Duchowego Izraela; możemy spodziewać się, że pozaobraz ich rozłączenia pokaże, nie jak każda jednostka będzie czynna w reperacji, lecz w jaki sposób jako klasa. Wielkie Grono miało otrzymać płaszcz, to jest, władze, jako Boskie mówcze narzędzie do Nominalnego duchowego Izraela, łącznie z rozłączeniem tych dwóch klas. Ponieważ klasy, a nie wszystkie jednostki każdej klasy, w powyżej nadmienionym wypadku są nadmienione, nie możemy spodziewać się. ażeby każda jednostka Maluczkiego Stadka miała od każdej jednostki Wielkiego Grona być już rozłączona, choć pozaobrazowe rozłączenie Eliasza i Elizeusza odbyło się. Tego, czego spodziewaliśmy się i to cośmy widzieli w pozaobrazie, były następujące rzeczy: (1) Maluczkie Stadko jako takie utraciło kontrolę nad publiczną pracą; (2) Wielkie Grono jako takie otrzymało tę kontrolę; (3) klasowa separacja tych dwóch klas odbyła się; (4) indywidualna separacja wielu jednostek z obu klas była i jeszcze trwa; (5) serdeczne nieuznanie postępku wodzów Wielkiego Grona przez wielu jednostek Maluczkiego Stadka, którzy jeszcze się od społeczności wodzów towarzystwa i pracy nie odłączyli, to jest tylko wewnętrzna separacja, już była; (6) zabłąkanych wielu z członków Maluczkiego Stadka stopniowo zaczęli wyrozumiewać okoliczności i wypadki, gdy zostały im Biblijnie wytłumaczone; i (7) ostatecznie a mianowicie wypełnienie się rzeczy w każdej z tych klas, w wszystkich szczegółach podanych w typie. Widzieliśmy każdą z tych rzeczy, dlatego wiemy, że pozaobraz rozłączenia Eliasza i Elizeusza wypełnił się i to przed naszymi oczami.
W innych typach Pan daje nam inne aspekty rozłączenia między Maluczkim Stadkiem i Wielkim Gronem.
kol. 2
Najwyższy kapłan świata (Jezus z członkami Ciała) prowadzący pozaobrazowego kozła wypuszczalnego, jest jednym z nich; inny jest poświęcenie lewitów (4Moj. 8:5-26) i ogólny ich opis i ich pracy jako różniącej się od pracy kapłanów. (4Moj. 3; 4; 19). W pierwszym aspekcie Najwyższy Kapłan Świata jest wyobrażony jako sprzeciwiający się błędom doktryn i praktyk klasy kozła wypuszczalnego, to jest sprzeciwiający się buntowi tej klasy, – i przez takie sprzeciwianie zmusza ją do wejścia w ręce przeznaczonego człowieka. Tylko ci, którzy wierny biorą udział w tej pracy, nie chwilowo, lecz kompletnie, są częściami Najwyższego Kapłana Świata. Ktokolwiek by nie ukompletował tej pracy, nie jest częścią skończonego obrazu. Pozaobraz Najwyższego Kapłana prowadzącego kozła wypuszczalnego nie jest jeszcze całkiem ukompletowany, lecz w procesie działania od początku stycznia 1917 roku, biorąc jego początek w Brytanii. Niektórzy członkowie Najwyższego Kapłana nie rozpoczęli jeszcze ich udziału w pracy prowadzenia kozła wypuszczalnego. Ostatecznie wszyscy z nich staną się działalnymi w tej pracy, aż będzie ukompletowana. Typ Lewitów, który pokazuje więcej poszczególny aspekt pozaobrazu. choć nie indywidualnie, jest również teraz w procesie wypełnienia się lecz nie jest jeszcze skończonym: a gdy będzie, każdy pojedynczy Lewita będzie znajdować się w swoim miejscu. i każdy pojedynczy kapłan będzie również znajdować się w swoim miejscu, i każdy z nich będzie indywidualnie y. takich uznany. Dlatego teraz nie możemy jeszcze stanowczo w każdym wypadku twierdzić, kto jest pozaobrazowym Kapłanem, a kto pozaobrazowym Lewitą. Minio tego każde nowe stworzenie, które jest buntownikiem (przeciw Prawdzie Paruzji i Pańskim zarządzeniom podanym przez wiernego sługę) lub gorliwym obrońca i poplecznikiem tych buntowników, jest Lewitą: ponieważ kapłani nie wielbią ani nie całują Baala: – 1Król. 19:18.
INTERESUJĄCY LIST
Mój umiłowany drogi Bracie Johnson. Z łaski Bożej skreślam do Ciebie dzisiaj kilka słów chrześcijańskiej miłości i pozdrowienia w Jego Świętem Imieniu. Od dłuższego czasu poczuwałem się. aby pisać do Ciebie i aby Cię upewnić, że nie zapomniałem Ciebie i Twoich słodkich duchowych błogosławieństw, które z łaski Bożej przez Twoja posługę otrzymałem. Czy jeszcze pamiętasz, że jest teraz akuratnie 20 lat temu jak do nas przyjechałeś jako pielgrzym na tą górę, gdy dałeś nam Wykład z rysunku Planu Wieków? Ja byłem wtenczas tylko jeden miesiąc w prawdzie, i ma się rozumieć cieszyłem się tylko z cząstki tego słodkiego zapachu, dającego życie pokarmu. Twoja wizyta była rzeczywiście radością w moim życiu. Jak mało może myślałeś o radości i błogosławieństwach, które przy tej sposobności przyszły na mnie. Do dziś lubię sobie jeszcze przypomnieć Twoją wizytę; i chwalę Boga, że za kilka lat później znów miałem przywilej usłyszeć Ciebie i być z Tobą