Teraźniejsza Prawda nr 47 – 1930 – str. 55
Odpowiedź nasza jest: Zdaje się nauczać. Przytaczamy i omawiamy niektóre główne ustępy w tym przedmiocie.
(1) Zaczynamy od naszego tekstu, najjaśniejszego ze wszystkich w tym przedmiocie: „A potem (po Wieku Ewangelicznym, w ciągu którego Pan wylewa Ducha swego na sługi swoje, Maluczkie Stadko, i służebnice swoje, Wielkie Grono – porównaj Joela 2:28 ; 2 Kor. 6:17, 18) wyleję Ducha mego na wszelkie ciała; a wasi (Chrystusa) synowie (nawróceni cieleśni Izraelici i wytrwali ale nie poświęceni wierzący Wieku Ewangelicznego) i córki wasze (nawróceni Poganie Wieku Tysiąclecia, Izaj. 60:4) prorokować będą (nauczać będą Prawdy tych z ludzi, którzy jej naówczas znać nie będą, Mat. 25:35, 37, 40); starcom waszym (Starożytnym Świętym) sny się śnić będą (otrzymają nowe i natchnione objawienia jako części drugiej księgi żywota. Obj. 20:12) a młodzieńcy wasi (Młodociani Święci) widzenia widzieć będą” (będą mieli dane sobie natchnione wyjaśnienia, czyniące jasnymi i zrozumiałymi dla nich i dla ludu nauki Starego i Nowego Testamentu, jako też „drugiej księgi żywota”). Wszystkie klasy z pośród ludzkości mające cokolwiek łączności z Planem Bożym są w ten sposób omówione u Joela 2:28, 29. Ci i pokutę czyniący upadli aniołowie stanowić będą siedem (doskonała liczba) klas tych, których Chrystus wybawia od Grzechu i Potępienia do Doskonałości i Żywota Wiecznego.
(2) 2Tym. 2:20: „A w wielkim domu (wielki dom figuralnego Aarona, 3Moj. 16:6; 4Moj. 17:2, 3; 3:6-9, 17-20, składał się z jego synów i z trzech figuralnych klas Lewitów – Kaatytów, Merarytów i Gersonitów; zgodnie z tym w wielkim domu naszego Wielkiego Wysokiego Kapłana znajdują się ich cztery pozasymboliczne klasy) nie tylko są naczynia złote (Maluczkie Stadko, Mal. 3:3), i srebrne (Wielkie Grono, Mal. 3:3, zobacz uwagi Bereańskie o Mal. 3:3 ; 2 Tym. 2:20), ale też drewniane (Starożytni Święci) i gliniane” (Młodociani Święci, którzy wraz ze Starożytnymi Świętymi będą przez czas Tysiąclecia ludzkimi członkami Pozafiguralnego Domu Aaarona, jak są albo byli całkowicie ludzkimi istotami przed Tysiącleciem).
(3) Psalm 72:3: „Przyniosą góry ludowi pokój, a pagórki sprawiedliwość”. Cały ten psalm opisuje królowanie Chrystusa podczas Tysiąclecia, dając do zrozumienia, że figuralne Jeruzalem będzie siedzibą Rządu (wiersz 16). Literalnie Jeruzalem zbudowane było na dwóch górach: Syon i Moria, i na dwóch pagórkach; Akra i Bezeta, Syon i Moria wyobrażają jedna niebieską, druga ziemską postać Królestwa – to jest Chrystusa i Starożytnych Świętych, jako dwie wyższe władze Królestwa. (Zob. wiersz 16: „na wierzchu gór” itd.) Akra i Bezeta wyobrażają posiłkowe (zależne) władze Królestwa – to jest Wielkie Grono i Młodocianych Świętych. (Zob. uwagi Bereańskie o „pagórkach”). Ponieważ Moria było pierwszym wzniesieniem w literalnym Jeruzalemie, na jakiem Izraelici się pobudowali, przeto i Starożytni Święci byli pierwszą częścią Królestwa, jaka się rozwinęła. A ponieważ Syon był drugą wyżyną w tymże mieście, na jakiej Izraelici się pobudowali, przeto i Maluczkie Stadko zostało drugą rozwijającą się częścią Królestwa. Jak pagórek Akra, jedna z „małych gór”, był trzecim wzniesieniem w Jeruzalem, na jakiej Izraelici pobudowali się, przeto i Wielka Kompania jest trzecią klasą z pośród władz (podrzędną władzą) Królestwa, jakie mają być rozwinięte. Jak pagórek Bezeta był czwartym i ostatnim wzniesieniem w Jeruzalem, na jakiem Izraelici się pobudowali, tak i Młodociani Święci są ostatnią z władz (podrzędną władzą) Królestwa, jakie mają być rozwinięte. Ród ludzki wyobrażony jest przez części równiny literalnego Jeruzalem. Ustęp ten zdaje się wyrażać myśl, że dwie postacie Królestwa, wespół z podrzędnymi władzami Królestwa (Wielkim Gronem i Młodocianymi Świętymi) użyte będą przez Jehowę do błogosławieństwa rodzaju ludzkiego pokojem i dobrobytem przez sprawiedliwość w ciągu Tysiąclecia.
kol. 2
TRZY SZEREGI LEWITÓW POZAFIGURALNYCH
Zanim przytoczymy Pismo w sprawie naszego następnego punktu, (4), pragniemy zrobić pewne wstępne wyjaśnienia. Badacze Biblii przypominają sobie, że w Cieniach Przybytku Lewici przedstawieni są, jako wyobrażający z Wiary Usprawiedliwionych; że w F. przedstawieni są, jako wyobrażających Starożytnych Świętych, Wielkie Grono, itd., oraz że w Strażnicach od roku 1907 przedstawieni są jako wyobrażający Wielkie Grono. Te rozmaite pozafigury zdają się robić niektórym przyjaciołom trudność, jakoby nie były one w zgodzie jedne z drugimi. Zgodność pomiędzy tymi rozmaitymi wyrażeniami stanie się widoczna, jeżeli podzielimy należycie Słowo Prawdy, jak robił nasz Pastor, z punktu widzenia Wieku Ewangelicznego, Wieku Tysiąclecia i Okresu Przejściowego pomiędzy niemi. Uważamy, że wszystkie trzy szeregi zapatrywań dane przez pastora naszego są poprawne. Wiek Ewangeliczny ma swój szczególny szereg Lewitów pozafiguralnych Usprawiedliwionych w Wierze, włączając Młodocianych Świętych, którzy pozostają takimi przez Okres Przejściowy; Wiek Tysiąclecia ma swój szczególny szereg Lewitów, Starożytnych Świętych, Wielkie Grono i Młodocianych Świętych; także okres tworzący przejście pomiędzy tymi dwoma wiekami – to jest Żniwo, osobliwie zaś okres Epifanii, ma swój szczególny szereg Lewitów, to jest Wielkie Grono. Dlatego należy rozumieć, że trzy te szeregi pozafiguralnych Lewitów nie zaprzeczają siebie nawzajem. Nie powinniśmy jednak mieszać ich ze sobą. Jeżeli ograniczymy każdy szereg do swojego właściwego okresu czasu, jak powyżej, i będziemy pamiętali, że Lewici Wieku Ewangelicznego zachodzą na Okres Żniwa, ponieważ oba wieki zachodzą jeden na drugi, to przekonamy się, że zgadzają się one jeden z drugim. Fakt, że pozafiguralni Lewici wyobrażają odrębne szeregi pozafigury, nie jest wyjątkowym. Rzeczy takie zachodzą często w Piśmie – jak na przykład Samson, Jozue, Dawid itd. są figurami rozmaitych szeregów pozafigur. Przez użycie jednej figury do wyobrażenia rozmaitych pozafigur Jehowa wykazuje swoją wieloraką Mądrość.
W każdym z tych trzech okresów mamy rozumieć, że pozafiguralni Lewici składają się z trzech grup: Kaatytów, Merarytów i Gersonitów. W Okresie przejściowym ci Lewici, którzy się nie poświęcą, stracą swoje próbne usprawiedliwienie, to znaczy przestaną być próbnymi Lewitami i wydaleni zostaną z Sieni, podczas gdy ci, co złożą poświęcenie, Młodociani Święci, zatrzymają swoje próbne usprawiedliwienie i pozostaną w Sieni, jako Lewici Wieku Ewangelicznego trzech grup: Kaatytów, Merarytów i Gersonitów, przez cały Okres Przejściowy. Dodatkowo Wielkie Grono zostaje podczas tego Przejściowego Okresu Lewitami trzech grup: Kaatytów, Merarytów i Gersonitów. Lecz należy pamiętać, że Przejściowi Lewici Wielkiego Grona różnią się od Młodocianych Świętych, jako pozostałych z Wieku Ewangelicznego Lewitów na Okres Przejściowy. Prawdopodobnie trzy grupy każdej klasy są oddzielnie połączone jedne z drugimi i tym sposobem pochodzą z odpowiadających sobie grup w każdej z tych dwóch klas – to jest ci Młodociani Święci, którzy są połączeni z Przejściowymi (Wielkiego Grona) Kaatyckimi Lewitami – to jest stronnikami Olsonitów, Sturgeonitów itd. – są Kaatytami Lewitów Młodocianych Świętych Wieku Ewangelicznego: ci Młodociani Święci, którzy połączeni są z Przejściowymi (Wielkiego Grona) Meraryckimi Lewitami – to jest stronnikami Towarzystwa itd. – są Merarytami Młodocianych Świętych (Wieku Ewangelicznego) Lewitów; a ci Młodociani Święci, którzy są połączeni z Przejściowymi (Wielkiego Grona) Lewitami Gersońskimi – to jest stronnicy Pastorał Bibie Institute (P.B.I.) – są Gersonitami Młodocianych Świętych (Wieku Ewangelicznego) Lewitów. Od czasu pisania o Młodocianych Świętych w roku 1919 światło stało się jaśniejsze w sprawie trzech szeregów pozafiguralnych Lewitów i ich podziału, w rezultacie czego dajemy pewne dodatkowe szczegóły, które przedmiot Lewitów