Teraźniejsza Prawda nr 42 – 1929 – str. 76

milczeć teraz na jego inne ataki i fałszywe skargi przeciwko nam, tylko możemy powiedzieć, że dal dowód być winnym krytyki, jaką udzielił. Lecz z nim w tym względzie krytyki, wypełnia się widocznie przysłowie: „Dwie krytyki na ten sam przedmiot nie mogą być te same.”

      Przez jego „kampanię szeptania,” towarzystwo P.B.I. przez kilka lat rozszerzało br. S. poglądy w jego broszurce przeciwko nam, lecz byli za sprytni aby je ogłosić w ich piśmie, wiedząc że byśmy je zbili.
kol. 2
Lecz tak sprytnym nie jest br. S. i dlatego jako głupiec dał się zwieść, aby dać te rzeczy do druku, wprowadzając samego siebie w taki stan, że byliśmy zmuszeni zbić jego poglądy kompletnie i przez to dał dowód, że jest ignoranckim względem dojrzałych nauk br. Russella, objawił się być niezdolnym jako pielgrzym, wyjawił jego nierzetelne metody jako kontrowersjalista, i pokazał, że jest przywłaszczycielem władzy na urząd pielgrzyma, którego urzędu radzimy mu aby zaniechał, jeżeli nie życzy sobie srogiego utrapienia od Pana.

SPRAWOZDANIE WIECZERZY PAŃSKIEJ Z 1929

Bracia Epifanii obchodzili w ogóle Wieczerzę Pańską 25. marca, jedni osobno, drudzy w zborach. Wszystkich razem 132 zborów nadesłało sprawozdanie o obchodzeniu tej świętej pamiątki. Oprócz tego wiele na osobności braci pisali do nas, że to samo uczynili. Jeszcze dosyć znaczna liczba zborów i jednostek nie nadesłali nam sprawozdania, choć w tym roku więcej to uczyniło. Ufamy, że na drugi rok otrzymamy sprawozdanie od wszystkich zborów i jednostek względem tej pamiątki. Wszyscy piszą o Pańskiej obecności i błogosławieństwach. Z tego radujemy się i dziękujemy Bogu za to. Poniżej podajemy statystykę tylko 48 zborów, gdzie przynajmniej 10 członków brało udział:

Warszawa, Polska – 277
Łodź – 104
Philadelphia, Pa. – 87
Jezierma, Polska – 70
Stary Siołan – 63
Russell-puram, Indie – 58
Kingston, Jamaica – 47
Chicago Ill. – 47
Poznań, Polska – 36
Detroit, Mich. – 31
Denain, Francja – 30
Bruay, – 28
Lwów, Polska – 27
Serchow, – 26
Lublin, – 24
New Haven, Conn. – 24
Kopenhagen, Danja…..23
Kansas City, Mo…………23
Paryż, Francja……………21
Falmouth, Jamaica……..21
Jersey City, N. J…………19
Villageny, Indja………….19
Crofts Hill, Jamaica…..18
Bartons ……… ……..18
Borisław, Polska……….18
Kollaryady, Indja……….17
Boltori, Anglja…………..16
Bergen, Norwegja………16
Rockford,III……………..15
Kingston, Bryt.Giuana 15
Buffalo, N. Y……………..14
San Antonio, Texas…..14
Los Angelos, Cal………..13
Pittsburgh, Pa…………….13
Reading, Anglja…………13
Minneapolis, Minn……..13
Wołyń, Polska……………13
Niagara Falls, N. Y…….13
Vancouner, B. C. Kan. 12
Randers, Danja…………..12
Kraków, Polska………….12
Woli Komborski, Pols. 12
Liege, Belgja……………..11
Bonne, Danja……………..11
Cleveland, 0………………10
Seattle,Wash………………10
Winnipeg, Ont. Kanada 10
Bog Walk, Jamaica. ….10

kol. 1

NIEKTÓRE MYŚLI NA I7-TY ROZDZIAŁ OBJAWIENIA

      Naszym zamiarem nie jest, aby w tym artykule zupełnie wytłumaczyć 17-ty rozdział Objawienia; lecz chcemy dać tu niektóre ogólne myśli na to, aby wyjaśnić niektóre rzeczy tego rozdziału, które w ostatnim czasie (około 1. lutego) stały nam się jasne. W VII tomie na stronach 263 i 264 (angielskim) w objaśnianiu Obj. 17:7 znajduje się list brata Driscoll, dyrektora publikacji br. Russella, który podaje ostatnią myśl br. Russella na prawdopodobne znaczenie Obj. 17:9-11. Ten list pokazuje, że miał on trzy prawdopodobne myśli na te ustępy; i potem podaje tę najprawdopodobniejszą z tych trzech myśli, do której jednak nie miał zupełnego zaufania czy to się wypełni lub nie. Radzimy, aby wszyscy o ile jest możebnem przeczytali ten list. Późno w lecie 1916, brat Russell powiedział w jadalni w Betel, że nie myśli, aby był czas do napisania obiecanego wyjaśnienia Objawienia, ponieważ musiało by być całkowicie zrozumiane, i ponieważ nie zrozumiał jeszcze czterech rzeczy: (1) klucza do tego; (2) znaczenie liczby 666 (przez to pokazał, że zarzucił myśl adwentystów, której przedtem się trzymał, to jest liczbę sumy łacińskich liter w tytule (Vicarius Filii Dei – zastępca Syna Bożego) na koronie papieża) (3) 1600-stajan; i (4) Obj. 17:9-11. Powiedział on także, że jeżeli te rzeczy nie będą mu jasne, wie, że nie jest wolą Bożą, aby napisał długo obiecane wyjaśnienie tej księgi.

      (2) Od jego śmierci wszystkie 4 rzeczy stały się jasne wydawcy tego Pisma. Tymczasowo i ogólnie trzymał się tłomaczenia, które dał brat Russell przez
kol. 2
br. Driscoll, określonego w powyższym liście; jednak milczał na te rzeczy, w przykładzie br. Russella, aby nie uczyć ich, aż się wypełnią; ponieważ do tego czasu nie mogły by dawać dowodu ich prawdziwości, i dlatego jak br. Russell nadmienił mogłyby być tylko szpekulacją. Lecz wypadki jakie miały w ostatnim czasie łączność z osiągnięciem tymczasowej władzy papieża, wierzymy, że dawają braki do wypełnienia Obj. 17:9-11; i dlatego czujemy się bezpiecznemi, aby wygłosić ogólne przepowiedzi br. Russella, że okazały się one prawdziwe przez owe wypełnione wypadki – jako jeszcze jeden dowód, że Bóg ułaskawił go szczególnem oświeceniem między innemi rzeczami, co się tyczy przyszłości. Był on prawdziwie „onym sługą” mimo wszelkiego zapierania się tego między Wielkim Gronem i przesiewaczami klasy wtórej śmierci, których sprzeciwianie dowodzi nawet prawdziwość tego.

JEDNAKOŚĆ NAUCZAJĄCEGO ANIOŁA

      (3) Wiele rzeczy tego rozdziału zostało określonych w ogóle w 2, 3 i 4 tomie i w różnych artykułach Strażnic br. Russella. Lecz wiele szczegółów nie było przez niego wyjaśnionych, ponieważ nie był jeszcze czas na nie. Streszczenie większości tych myśli znajdujemy w komentarzu. Lecz niektóre z tych rzeczy stały się zawikłane dla niektórych z miłego ludu Bożego, a to z powodu błędnych tłomaczeń w broszurkach towarzystwa, P.B.I. i Olsonistów na Objawienie. Jedno z tych niejasnych podań jest względem anioła (wierszu 1) którego objaśnienie tworzy zawartość Obj. 17

poprzednia stronanastępna strona