Teraźniejsza Prawda nr 42 – 1929 – str. 71
iż twierdzimy, że nie będziemy przyjmować żadnych strofowań i napominań (40 przeistoczenie) Potem z tych dwóch fałszywych twierdzeń wyciąga wniosek i mówi, że nasze roszczenia są większe od papiestwa. (41 przeistoczenie) Czy nie możemy z tego właściwie wnioskować, że fałszerstwa te br. S. pachną Jezuitą? Potem w tym samym paragrafie obwinia nas, że prosimy o pieniądze na pracę (42 przeistoczenie) czego nigdy nie czynimy. Najwięcej co żeśmy uczynili, że powiedzieliśmy braciom o potrzebie pracy, podając stan rzeczy, lecz nigdy nie żebraliśmy lub czynili składek. Tę rzecz składek oddajemy zupełnie braciom jak myślą, że jest wolą Bożą dla nich. Nie pytamy się nawet braci o tak zwane „Good Hopes” – dobre nadzieje – co podobnie jak br. Russell moglibyśmy także czynić.
Przeistacza nas (str. 75) że bierzemy dla siebie tytuł Najwyższego Kapłana (43 przeistoczenie) Jest to właśnie naszem i innych członków Maluczkiego Stadka przywilejem być członkami Najwyższego Kapłana świata. Przeistacza nas (str. 75) że nazywamy chronologię P.B.I. i br. Oleszyńskiego „djabelską” (44 przeistoczenie) gdy zaś nazywaliśmy ją ,,chronologią nominalnego Kościoła,” choć nie mamy najmniejszej wątpliwości, że szatan oszukał P.B.I. i br. Oleszyńskiego do przyjęcia i rozszerzania jej przeciwko Biblijnej chronologii br. Russella. Nie dziwiło by nas to wcale, że częściowe ich stanowisko na tej chronologii i częściowa bojaźń, że polscy bracia by go odrzucili, że br. S. nic nie wspomina o chronologii. Do tego możemy mu powiedzieć co on mówi, (str. 133) że dlatego „nie głosi chronologii ponieważ br. Russell mówi, że chronologia jest rzeczą wiary.” To samo Plan Boży jest rzeczą wiary; i ta właśnie przyczyna spowodowała (1Kor. 4:13) br. Russella do ogłoszenia Planu i chronologii. Nie wierzymy, aby takie słabe usprawiedliwienie miało być przyczyną jego milczenia na chronologię. Ale raczej fakt, że jego i Oleszyńskiego zwolennicy odrzucają chronologię br. Russella, i ponieważ większość polskich braci by go odrzuciła, gdyby przedstawił P.B.I. chronologię; dlatego zakrywał swoje właściwe rzeczy na ten przedmiot, aż żeśmy go polskim braciom w Francji i Polsce wyjawili, że jest od br. Oleszyńskiego i w pokrewieństwie do P.B.I., udawając jednak, że przyjechał do braci jako jednostka, na własne swoje koszta.
Przeistacza nas (str. 75) żeśmy mówili, że Kozioł Azazela w osobie J.F. Rutherforda ugryzł nas w nogę (45 przeistoczenie) Łączność ta pokazuje, że znieważa naszą pracę przeciwko Kozłowi Azazela. Przeistacza nas (str. 75) jakobyśmy mówili, że zaczęliśmy naszą część pracy do Kozła Azazela z J.F. Rutherfordem (46 przeistoczenie) gdy zaś myśmy się zawsze oświadczali i pisali o tym, że nasza część tej pracy zaczęła się z braćmi Shearn i Crawford w Anglii. Przeistacza nas jakobyśmy twierdzili, że zaczęliśmy odwiązywać Kozła Azazela w 1917, gdy zaś to już było ukompletowanem przy śmierci br. Russella. (47 przeistoczenie) W dodatku przeistacza nas jeszcze (48 przeistoczenie) ponieważ nigdy żeśmy nie mówili lub wierzyli, że żeśmy to uczynili. Brat Russell był prawdopodobnie jedynym bratem po tej stronie zasłony, który działał z klasą Chrystusową po drugiej stronie zasłony w tej szczególnej pracy. Przeistacza nas (str. 77) że my twierdzimy, iż prowadzimy różnych braci do bramy (49 przeistoczenie) gdy zaś nigdy żeśmy nie twierdzili więcej od przywileju, który mieliśmy z Głową i ciałem klasy Chrystusowej po obu stronach zasłony.
kol. 2
Przeistacza nas dwa razy (str. 80) jakobyśmy mówili, że Pan sądzi braci Wielkiego Grona przez nas jako Jego narzędzie (50 i 51 przeistoczenie) gdy zaś nasze nauki mówią, że Sam Pan sądzi każdego utraciciela korony, że ta praca została ukompletowaną przed ostatnim spłodzonym w 1914 (wiedząc, że ostatnia utracona korona była dana ostatniemu w 1914) że Pan, a nie my objawia przez indywidualny rewolucjonizm każdego członka Wielkiego Grona, i że pracą całego kapłaństwa, a nie tylko nas samych, jest nie sądzić, ale wypowiadać tylko Boski sąd odnośnie objawionych Lewitów. Gdy mówi (str. 81) iż uczymy, że ktokolwiek nie zgadza się z nami, jest objawionym Lewitą, przeistacza nas (53 przeistoczenie) ponieważ my mówimy, że jest wiele zabłąkanych kapłanów w grupach Lewickich i nie widzą Prawdy Epifanii i jej dzieła. Przeistacza nas (str. 82) jakobyśmy mówili, że brat Russell nie postanowił nas dyrektorem towarzystwa, ponieważ wiedział, że byliśmy kapłanem (54 przeistoczenie) gdy zaś myśmy podali naszą myśl, że Pan nie życzył Sobie tego, że wiedział, że jesteśmy kapłanem i że chciał, abyśmy współdziałali z Nim w prowadzeniu utracicieli koron w zarządzie, do bramy, i że dlatego Pan nie dozwolił, aby brat Russell postawił nas za dyrektora. Brat Russell nigdy także nie myślał o tym, aby nas włączyć w członkowstwo dyrektorów, ponieważ nasz czas był użyty do pracy pielgrzymskiej, i dlatego nie mogliśmy dwuch urzędów zajmować. Znów przeistacza nas, (str. 83) jakobyśmy mówili, że br. Russell wiedział, że uczynił tylko z Lewitów dyrektorów (55 przeistoczenie) gdy zaś żeśmy zawsze uczyli, że nie prędzej aż zaczęło się prowadzenie kozła do bramy, kapłani w ciele, oprócz Apostołów, mogli sądzić należących do Wielkiego Grona, lecz nie przedtem. Przeistacza nas (str. 82) że opieramy się na 1. Piotra 2:9, że obecne kapłaństwo ma moc sądzić (56 przeistoczenie) gdy zaś my używamy ten ustęp na dowód, że Kościół jest teraz częścią kapłaństwa, i to królewskiego, ponieważ są teraz członkami rodziny Króla Jehowy. Używamy także następujące ustępy, które dowodzą to samo: 1. Piotra 2:5; Rzym. 15:16 (w greckim Paweł używa tu czasownika hierourgounta, to znaczy służyć jako kapłan; określa jego pracę i pokazuje, że twierdził że był kapłanem, czego jednak br. S. się zapiera). Żyd. 13:16, 17; Filip. 4:18; porównaj z Efez. 5:2. (te trzy ustępy odnoszą się do pozaobrazowego kadzidła, które tylko Najwyższy Kapłan ofiarował, który Sam miał tylko przystęp do miejsca Świętego w pozaobrazowym dniu pojednania; a pierwsze i drugie z ostatnich trzech ustępów pokazują, że Kościół bierze udział w pozaobrazowym kadzidle, i że dlatego jest częścią Najwyższego Kapłana Świata, jak brat Russell pokazuje w Cieniach Przybytku T. 51, par. 1) ; Żyd. 7:26, 27 (tu Najwyższy Kapłan musi być Najwyższym Kapłanem Świata – Głową i ciałem, a nie jedynie Kościoła Najwyższy Kapłan Jezus; w innym razie ten ustęp dawał by dowód, że Jezus jest grzesznikiem, ponieważ mówi o Najwyższym Kapłanie „ofiarującym najprzód za Swoje własne grzechy, potem za grzechy ludu, co raz uczynił.” Rzeczywiście, Najwyższy Kapłan Świata w Jego Głowie, ofiarował człowieczeństwo Jego Głowy dla grzechów Jego Ciała; potem Najwyższy Kapłan świata w Głowie i w Ciele (członkach. Jego .Ciała) ofiarował człowieczeństwo Jego ciała (Kościoła) za grzechy ludu, a te dwie ofiary nigdy nie będą powtarzane jak u obrazowych najwyższych kapłanów, którzy