Teraźniejsza Prawda nr 37 – 1928 – str. 95
to doprowadzić ich do ruiny. Ten, który widzi szatański zamiar, którego on przez złego sługę wykonuje, a nie przestrzega Kościół przeciwko niemu i jego złym praktykom, przez które szatan oddziałuje, staje się winnym przed Panem za współudział w wprowadzaniu tego złego na lud Boży. Gdy zaś ten, któryby nawet ucierpiał i utracił, a miłująco i wiernie przestrzegał by trzodę przeciwko temu złemu, lub wyzwolił niektórych z tych szatańskich sideł przez stosowne wyjawienie, taki działa w duchu dobrego Pasterza, który położył życie Swoje za owce; lecz ten, który widzi, że wilk przychodzi i sam ucieka, zostawiając owce na okrucieństwo wilka, jest niewiernym pasterzem, jest najemnikiem i niegodnym miejsca Pasterza w trzodzie. (P. 1925, 193).
Pytanie: Jeżeli te jasne wyjawiania złego onego złego sługi miały by wstrząsnąć lub urazić za bardzo niektórych, co dowodziłoby to względem takowych?
Odpowiedź: Dowodziłoby to wiele rzeczy: Że zostali wstrząśnięci przez takie wyjawienia, to dla braku wiedzy co się tyczy prawdziwego charakteru osoby i prawdziwej natury wyjawionych rzeczy i biblijnych nauk, stosujących się do tego wypadku. Lub może być to z powodu braku rozwiniętego charakteru około linii nienawidzenia złego i miłowania dobrego. W każdym wypadku ci drodzy bracia powinni rozwinąć w sobie to, co im brakuje; tym sposobem, aby zwyciężyć nad tym błędem trzymania sympatii względem złego sługi i względem wyjawiania jego złych nauk i czynów. Wyjawienia jakie Teraźniejsza Prawda względem błędnych nauk i praktyk złego sługi w zakresie religijnym uczyniła (nigdy nie wyjawialiśmy jego i jego osobiste prowadzenie się) nie były za srogimi. Przyczyna dlaczego zdawają się one być dla niektórych srogimi, jest z powodu jak powyżej podaliśmy, że zostali oni wzruszeni przez nie i częściowo z powodu, że tacy sami posiadają wiele takich błędów, które w nich samych były wyjawione. Możemy powiedzieć, że nie tylko Mat/24:48 – 51 i Zach. 11:15 – 17 traktują o nim i jego złem, lecz wiele innych biblijnych typów podają je w wielkich szczegółach. Typy te są zrozumiane przez wydawcę Teraźniejszej Prawdy i w swoim czasie będą przedstawione w całej ich łysinie i nagości Kościołowi. Wtenczas bracia zadziwią się, dlaczego, wiedząc o tych rzeczach wydawca mógł wytrwać w takim wielkim powstrzymaniu się samego siebie, gdy pisał o nim. – (P. 1925, 193).
Pytanie: Dlaczego członkowie Wielkiego Grona w Prawdzie tracą wielkie części Prawdy Parousii?
Odpowiedź: Jakkolwiek chcielibyśmy powiedzieć, to musimy przyznać ten fakt, że oni tracą wielkie części Prawdy Parousii. Naprzykład błędy P. B. I., Towarzystwa, Standfastów, Olsonitów itd., tego dowodzą. Przyczyna tego według naszego zdania jest następującą: Ponieważ stali się do pewnego stopnia niewiernymi, Pan dozwala, że nie zupełnie wierni tracą niektóre Prawdy, w miejsce których przyjmują pewne błędy, jak również to nie dozwala im widzieć postępującej Prawdy (Mat. 25:30). W dodatku do tego Pan dozwala na to, że tacy wpadają stopniowo w ręce Azazela, który napełnia ich umysły błędami, aby ich usidlić i zwodzić przez nich drugich do pewnej podrobionej lub sfałszowanej pracy, która wydaje się na pozór dla celu Pańskiego, lecz rzeczywiście jest ona dla celów Azazela. Z tej przyczyny nazwani są, pozaobrazowo, Kozłem Azazela. Ten ich stan jest rzeczywiście smutnym; lecz ostateczny wynik tegoż będzie ich przywrócenie, gdy ich cielesne umysły będą zniszczone i gdy przyprowadzeni będą na powrót do ich rozsądku i pierwszej miłości. Módlmy się o to wszyscy i pracujmy, aby im dopomóc (P. 1921, 141).
Pytanie: Czy brat Russell wyjaśnił kiedykolwiek dokładnie, że Epifania miała zacząć się w 1914 roku?
Odpowiedz: Tak. Na ten przedmiot daliśmy już na łamach
kol. 2
naszego Pisma cztery podania (P. 22, 72 i 73) z jego broszurki „Powrót naszego Pana”, z angielskiej Strażnicy (Z’14, 252, kol. 2, par. 1) i z książki „What Pastor Russell said (str. 97, par. 5-7). W ostatnim czasie nasza uwaga została zwrócona na jeszcze wyraźniejsze podanie jego myśli, które znajduje się w gazetce z stycznia 1914 roku, w artykule „Koniec Świata w 1914 roku itd.”, które zacytujemy dla naszej wspólnej korzyści: „Nasze angielskie słowo „przyjście” jest użyte do wyrażenia różnych greckich słów. Jedno z nich jest Parousia i znaczy obecność i jest użyte w odnoszeniu do pierwszej fazy wtórej obecności Pana. On będzie niewidzialnie obecnym. Przez pewien czas nikt jak kilku świętych, których oczy wyrozumienia zostały pomazane przez Słowo i Ducha, zauważą Jego Parousię, Jego obecność, gdy wszystkie rzeczy na ziemi będą w dalszym ciągu postępować – kupowanie, sprzedawanie, budowanie, żenienie itd. Potem później przyjdzie Epifania, to jest Objawienie czyli zamanifestowanie Tego, który jest obecny. To objawienie nie będzie w ciele, lecz w wielkim czasie ucisku, symbolicznym ogniu, jak czytamy: „Przy objawieniu Pana w ogniu płomienistym oddawając pomstę” – 2Tes. 1:7-10. Według mojego wyrozumienia, Biblia uczy, że Jezus jest obecnym na ziemi od 1874 roku. Innymi słowy. Jego wtóra obecność wtenczas zaczęła się. Przecudny postęp na świecie od tego czasu Badacze Pisma Święta wyjaśniają, cudowne błogosławieństwa spływają na nich od tego czasu w ich badaniach biblijnych, które są w harmonii z tym wszystkim. Rozumieją oni, że Biblia uczy, iż ta Paruzja (Paruzja w szerszym tego słowa znaczeniu: nie w ścisłym tego słowa znaczeniu, odnosząca się do pierwszej fazy Jego wtórej obecności – Wydawca) trwać będzie przez tysiąc lat: lecz że Epifania czyli objawienie się światu zacznie się po czterdziestu latach od czasu gdy Jego obecność zaczęła się. Dla tej przyczyny Badacze Pisma Świętego patrzą (w styczniu 1914) z zainteresowaniem, aby mogli widzieć co ten rok przyniesie. I czy nie widzimy (w styczniu 1914) jak pokazują się wszędzie znaki niepokoju i jak wszystko się waży do ucisku? Tak to wygląda, że ten (1914) rok oznaczy się początkiem płomienistego ognia sądu nad światem, który zakończy ten wiek i wprowadzi nową dyspensację Mesjaszowego Królestwa, kiedy „sąd i sprawiedliwość będą wymierzone”, i kiedy ignorancja, zabobony i ciemności, które tak długo zaciemniały ludzkość, będą zerwane. Przechodzenie tego może być bolesnym, jednak będzie błogosławieństwem i oznaczy się obaleniem szatańskiego królestwa i panowania grzechu i śmierci a wprowadzeniem Mesjaszowego Królestwa i Jego panowania sprawiedliwości i żywota wiecznego”. Nasi drodzy czytelnicy dobrze wiedzą o tym, że byliśmy obwinieni przez Strażnicę, Zwiastuna P.B.I. i towarzystwo za naukę, iż Epifania zaczęła się w 1914 roku; obwiniają nas, że my jesteśmy wynalazcą tej myśli. Lecz powyższy wyciąg jest jeszcze jednym podaniem brata Russella i pokazuje, że otrzymaliśmy tę myśl od niego. Umiłowani bracia, myśl o Epifanii jest jedyną myślą, która daje biblijne, rozumne i faktyczne wyjaśnienie wypadków w świecie i w kościele od 1914 roku. Radujcie się wielce, umiłowani współbracia Epifania oświetleni święci, w Prawdzie Epifanii jako pokarmie na czas słuszny. I niech łaska, którą otrzymaliśmy od Pana, że mogliśmy ja rozpoznać, pobudzi nas do badania, uczenia się i życia w harmonii z takowa. (P. 1925, 48).
Pytanie: Jeżeli miejsce za obozem było uznane za nieczyste, dlaczego był popiół czerwonej jałowicy (która była typem na Starożytnych Świętych) do oczyszczenia ludu trzymany za obozem?
Odpowiedź: Przybytek był uznany za święty, obóz był uznany za czysty, a miejsce za obozem było uznane za nieświęte i nieczyste. Popiół czerwonej jałowicy służył do oczyszczenia mianowicie tych, którzy stali się nieczystymi