Teraźniejsza Prawda nr 31 – 1927 – str. 102
i społeczności z Bogiem. Tak widzimy, że ich sposobności wieku Ewangelii są dla ich wyzwolenia się od współdziałalności z szatanem i złem; a ich sposobności tysiąclecia dla udoskonalenia ich do wiecznego życia Ci którzy nie poprawią się w wieku Ewangelii, i podczas Epifanji nie odłączą się od złych aniołów, nie otrzymają przywilejów tysiąclecia do nawrócenia się do społeczności z Bogiem; lecz jako niepoprawni i zupełnie dobrowolni grzesznicy zostaną osądzeni na zniszczenie, gdy zaś ci drudzy wejdą do ich ostatniej próby. Szczegóły reformatorskich metod, których Chrystus i Kościół będą używać do przyprowadzenia ich do zupełnej społeczności Bożej, nie są nam objawione. Wszystko co wiemy o nich jest to, że Chrystus i Kościół będą nad nimi panować w celu doprowadzenia ich do zupełnej ponownej łączności z Bogiem.
Pytanie: Ponieważ lewici Wielkiego Grona nie mają więcej przystępu do pozaobrazowego świecznika i stołu, czem się karmią dla podtrzymania ich duchowego życia ?
Odpowiedź: Mogli by być wstanie karmić się tym co dawniej w miejscu świętem; lecz po większej części zaniedbują tego i widzą tylko fałszywe światło, to jest takie, jakie nigdy nie znajdowało się na pozaobrazowym świeczniku, i karmią się nieczystym pokarmem, który nigdy nie znajdował się na pozaobrazowym stole. Co się tyczy pokarmu na czasie — postępującej prawdy — nie przyjmują, lecz odrzucają, znajdując się u przeznaczonego człowieka lub w rękach Azazela. A z tej przyczyny ich nowe stworzenia są zgłodniałe, słabe, chore i ospałe, z którego snu niektórzy z nich wcale się nie obudzą. Po oczyszczeniu Lewitów, będą bez wątpliwie brali udział w prawdach Epifanii, które są dla nich, ponieważ tedy ich stanowisko będzie podobnym do dobrych Młodocianych Świętych, którzy są uprzywilejowani widzieć i oceniać każdą prawdę z wyjątkiem takich prawd, które Pan życzy Sobie udzielić tylko kapłanom. Pamiętajmy o tym, że w przejściowym okresie czasu, będzie dla oczyszczonych Lewitów wszystko otwarte, (jasne) z wyjątkiem tych rzeczy, które należą tylko do Kapłanów; a w tysiącleciu będą widziane wszystkie rzeczy w Biblii przez Starożytnych Świętych, Młodocianych Świętych i wierną klasę Restytucji. Jedyną rzeczą, którą poświęcony wierny naturalny człowiek nie będzie mógł dobrze widzieć, to działanie Ducha spłodzenia. Tak się rzecz ma teraz z dobrymi Młodocianymi Świętymi. Tak będą oczyszczeni Lewici uznawać wszystko w duchowych rzeczach, z wyjątkiem tych odnoszących się do działania kompletnego pomazania. Cokolwiek jednakowoż Pan udzieli podczas Epifanii tylko kapłanom, będzie to tylko dla nich należeć, aż posłuży sekretnemu celowi, a potem będzie zrozumiałem przez właściwie usposobionych Lewitów. Na przykład wyrozumienie rzeczy kapłańskich, odnoszących się do prowadzenia kozła Azazela do bramy, oddanie go przeznaczonemu człowiekowi, i wystawienie go Azazelowi, są wstrzymane od lewitów. Po ich oczyszczeniu wyrozumieją te rzeczy. Pewne rzeczy będą bez wątpliwie miały łączność z czynnościami Kapłanów przeciwko nim, gdy będą oczyszczeni, które rzeczy będą przed nimi zakryte, aż sekret posłuży celom, i będzie im wyjaśniony. Znajdujemy się w przejściowym okresie
kol. 2
czasu co się tyczy wieków Ewangelii i Tysiąclecia. Podczas wieku Ewangelii bardzo wiele Biblijnych rzeczy – rzeczy Ducha – były zakryte przed wszystkimi, z wyjątkiem nowych stworzeń. Podczas Tysiąclecia, gdy sekretne zarysy Boskiego Planu będą wypełnione, będą — z wyjątkiem działania Ducha spłodzenia — zrozumiane przez wszystkich wiernych poświęconych. Teraz Bóg obchodzi się z wiernymi nie kapłanami w ten sam sposób. Dlatego ten przejściowy okres czasu zabiera więcej przywilejów Tysiąclecia, aniżeli owych Wieku Ewangelii w tym względzie. Ta zmiana działalności zaczęła się w 1881, zakończeniem ogólnego powołania; ponieważ od tego czasu Pan dał wyrozumienie wszystkich głębokich rzeczy, z wyjątkiem uznanego wyrozumienia działania Ducha spłodzenia w sercu, wszystkim wiernym, dla których nie było żadnych koron.
Pytanie: Czy można spodziewać się kompletnego oczyszczenia Lewitów przed rewolucją?
Odpowiedź: Co się tyczy Lewitów Nominalnego Kościoła, nie możemy spodziewać się ich oczyszczenia przed rewolucją: ponieważ większość z nich zostanie w rewolucji ostatecznie oddaną przeznaczonemu człowiekowi. Nie możemy się również spodziewać, ażeby wszyscy Lewici w Prawdzie mieli być do tego czasu oczyszczeni. Wierzymy, że oczyszczenie dobrych lewitów i tych lepszych z innych Lewitów zaczęło się w jesieni 1923, a to oczyszczenie w ciągu dalszym postępuje. Jeżeli dwóch łotrów wyobrażają dwie klasy ostatnich nieoczyszczonych Lewitów w prawdzie, to jest tych niedobrych i gorszych ze złych Lewitów, oczyszczenie tych mniej złych zaczęło by się zaraz przed rewolucją. Nasza teraźniejsza wiedza nie jest bardzo jasną na ten przedmiot, i dlatego nasza odpowiedź musi być mniej lub więcej niekompletną. Bez wątpliwie, później będziemy mieli więcej światła na ten przedmiot.
Pytanie: Czy mamy uznawać za lewitów tych braci, którzy odrzucają Prawdę Epifanii?
Odpowiedź: Jeżeli nie byli w Prawdzie Epifanii, nie powinniśmy ich za to jeszcze uznawać za lewitów; ponieważ Bóg zakrywa Prawdę Epifanii od tych kapłanów, w różnych grupach, nie życząc im takiego wielkiego sprzeciwiania się rewolucji, jak owym oświeconym Prawdą Epifanii. Znajdują się dwie klasy między kapłaństwem, to jest bardzo odważni i mniej odważni. Pierwszym Bóg daje Prawdę Epifanii dla silniejszego sprzeciwiania się kozłowi Azazela. Nikt nie mógł by pozostać w grupach Iewickich i zarazem tak silnie do punktu sprzeciwiać się kozłowi Azazela. Dlatego Pan zostawia mniej odważnych kapłanów między tymi grupami dla łagodniejszego sprzeciwiania się klasie kozła Azazela, a to trzyma ich między tymi grupami; i Pan wstrzymuje od nich Prawdę Epifanii, ażeby tam pozostali z dobrem sumieniem. Te nowe stworzenia, które miały już Prawdę Epifanii, a potem ją odrzuciły, powinni być uznani za lewitów; ponieważ uczynili rewolucję przeciwko Panu w jego celach Epifanii.
Pytanie: Jak możemy być pewni, czy osoba jest kapłanem lub lewitą?
Odpowiedź: Tych, którzy ofiarowali się przed październikiem 1914 i przyszli do Prawdy przed Wielkanocą 1916, mamy uznawać jako kapłanów, to jest jeżeli