Teraźniejsza Prawda nr 31 – 1927 – str. 101

dwójnasobny duch Eliasza” — nie ziściły się, oraz że jego twierdzenia są niezgodne z Pismem, z rozsądkiem i z faktami.

NAUCZANIE PRZEWROTNYCH RZECZY

      W końcu jego artykuł, jak i wiele z pism uznanych przez niego a napisanych przez jego współpracowników, dowodzą, że on sam i oni „nauczają przewrotnych rzeczy,” widocznym celem czego jest „pociągnięcie uczniów za sobą.” Mało bowiem z ludzi Prawdy przekręciło nauki Pana i urządzenia, jak nam były dane w pismach naszego drogiego Pastora, w jego czarterze i testamencie, bardziej niż Brat Rutherford i jego niektórzy towarzysze. Biorąc wszystko w rachubę, powiedzieć trzeba, że uczynił on przynajmniej tyle, co którykolwiek inny przewódca między ludem Prawdy. Dlatego też jego ostrzeżenie przeciwko tym, o których mówi w swoim cytacie ze słów Pawła do Starszych w Efezie — „z was samych powstaną ludzie mówiący rzeczy przewrotne, aby pociągnąć uczniów za sobą” — stosują się przede wszystkim do niego; i niektórzy z wybranych już teraz, a reszta z nich w swoim czasie zwróci uwagę na to ostrzeżenie i postąpi odpowiednio, poznawszy, że wystosowane ono jest przeciw niemu.

kol. 2

      Na zakończenie niniejszego artykułu pragniemy przytoczyć z uznaniem oświadczenie Brata Rutherforda zrobione w Z. 1918, str. 51: „Gdy brat jaki daje wyjaśnienie Pisma różniące się od wyjaśnienia danego przez naszego Pastora, i wyjaśnienie jego zdaje się być rozumne i zgodne z Planem Bożym, to uważamy, że bezpieczną będzie regułą iść za jego wyjaśnieniem, z tego mianowicie powodu, że jest on sługą Kościoła ustanowionego przez Pana na okres Laodyceński, a przeto należy spodziewać się, że Pan uczy nas przez niego. Gdzie rodzi się w umyśle wątpliwość — które wyjaśnienie jest dobre, tam jest zawsze bezpieczniej rozstrzygnąć wątpliwość na korzyść wyjaśnienia naszego Pastora, wierzymy, że jest zgodnem z wolą Pańską.” Amen. I my też tak wierzymy. Wobec tego jego przekonania o woli Pańskiej zapytujemy, dlaczego Brat Rutherford nie postępuje zgodnie z tem, co uważa za wolę Pańską, i dlaczego nie przestanie gwałcić swojego przekonania co do woli Pańskiej, jak to czyni w swoim „nowym poglądzie?” Dlaczego? Czy jedyną odpowiedzią na nasze pytanie będzie echo : „Dlaczego.”

(Koniec)

kol. 1

ODPOWIEDZI NA ZAPYTANIA

      Pytanie: Czy wyrok nad niepokutującymi upadłymi aniołami będzie wykonany na początku Tysiąclecia, czy na końcu krótkiego czasu?

      Odpowiedź: Rozumiemy, że wyrok nad niepokutującemi aniołami będzie wypowiedziany przy końcu Epifanii (2 Tym. 4:1), lecz nie będzie prędzej wykonany, aż przy końcu krótkiego czasu. (Obj. 20:7-9). Jak w wypadkach ludzi osądzonych wyrokiem, uwięzienie postępuje po wypowiedzianym wyroku i przed wykonaniem tegoż; tak samo dziać się będzie z szatanem i jego niepoprawionemi aniołami. Przez wyrażenie „szatan itd.” w Objaw. 20:1-3 — i 7-10 rozumiemy że odnosi się to nie tylko do osobistego szatana, lecz także do szatana, głowy i ciała — do szatańskiego grona. Z tego punktu widzimy, że głowa i ciało będą podczas tysiąclecia uwięzieni, i po rozwiązaniu z więzienia i ostatniej próbie będą zniszczeni. Możemy być pewni, że sam szatan (indywidualnie) nie miał by dosyć czasu w tych 40 latach krótkiego czasu pobudzić serca 20,000,000,000 ludzi do ostatecznej pokusy. Wszyscy z tych ludzi będą mieli częste pokusy podczas tego małego czasu z 40 lat; a to znaczy, że wielu upadłych aniołów będą kusić; ponieważ jeden kusiciel nie miał by dosyć czasu do potrzebnych i wystarczających kuszeń nad taką ogromną liczbą ludzi. — Mat. 25:41 podaje, że klasa kozłów, szatan i jego aniołowie będą razem w jednym czasie na zawsze zniszczeni. To także wyjaśnia Objaw. 20:9, 10. Zniszczenie Faraona i jego zastępów w morzu czerwonem wyobraża to samo, ponieważ jeńcy egipscy, goniący Izraelitów, wyobrażają upadłych aniołów i ludzi w tym krótkim czasie, a ich zniszczenie wyobraża zniszczenie upadłych aniołów i ludzi na końcu tego krótkiego czasu.

      Pytanie: Czy niepokutujący upadli aniołowie otrzymają sposobność do pokazania ich życzenia powrócić do harmonii i społeczności z Bogiem? Jeżeli tak, to kiedy i jak?

      Odpowiedź: Widzimy to z faktu, że nasz Pan w czasie Jego głoszenia na ziemi, i przez Jego śmierć
kol. 2
i zmartwychwstanie głosił do nich taką sposobność (1Piotra 3:18, 19) Ich trzymanie pod chmurą (tartarus — w atmosferze) aż do sądu Wielkiego dnia dowodzi również tego. (Judy 6; 2. Piotra 2:4). Fakt, że święci będą ich sądzić — próbować, doświadczać — jest w harmonii z tą samą myślą. (1Kor. 6:3). To są te „rzeczy na niebie,” którym w przyszłym wieku będzie dana sposobność stać się jednymi w Chrystusie (Efez 1:10; Kol. 1:20). To możemy także widzieć z faktu, że Kościoła teraźniejszy przykład i kazanie jest dla ich oświecenia (Efez. 3:8-10; 1. Kor. 4:9). Jezusa śmierć i zmartwychwstanie jest dla celu, aby Go wykwalifikować za władcę nad upadłymi aniołami i ludźmi (Rzym. 14:9), a to znaczy, że otrzymają sposobność. Tak więc te wszystkie ustępy uczą, że sposobność do zademonstrowania ich życzenia powrotu do harmonii i społeczności z Bogiem będzie dana upadłym aniołom. W czasie wieku Ewangelii przechodzili próbę, czy życzą sobie powrócić do harmonii i społeczności z Bogiem. Co się nauczyli z nauk i przykładów Jezusa i Kościoła, to dało niektórym z nich nadzieję do takiego przywrócenia. Nauczyli się od nich oni również, że jeżeli będą mogli otrzymać taką sposobność, będą musieli się od szatana i jego uczynków odłączyć. Niektórzy z nich działali podług tego, bez wątpliwie wśród wielkich trudności z powodu opozycji niepokutujących aniołów. Pismo Święte upewnia nas, że teraz w Epifanii kryzys ich próby postępuje (2Tym. 4:1) ; ponieważ upadli aniołowie i nowe stworzenia, nigdy nie osądzone na śmierć, są ci „żywi,” którzy podczas Epifanii rozdzielają się z powodu sądu. Przy końcu Epifanii upadli aniołowie będą podzieleni na dwie klasy (1) na pokutujących i (2) na niepoprawnych. Ostatni będą osądzeni z szatanem na stracenie, z nim uwięzieni i ostatecznie zniszczeni przy końcu krótkiego czasu. Pierwsi (poprawni) zostaną przy końcu Epifanii dołączeni pod Chrystusa i Kościół dla ich sposobności tysiąclecia, do zwyciężenia wszystkiego grzesznego w nich, i aby mogli wyrobić w sobie doskonałą miłość, sposobiąc i uzdolniając się do niebieskiego towarzystwa

poprzednia strona – następna strona