Teraźniejsza Prawda nr 24 – 1926 – str. 78
mawiał w sercu swem.” Tu szatana nieświęta ambicja przywłaszczenia władzy, która zaczęła się w Eden, jest podana za przyczynę jego strącenia z nieba na ziemię o czym Jezus mówił, że widział to w Jego przedludzkim stanie (Łuk. 10:18). Tak Izaj. 14:12-14 mocno dowodzi, że szatan po jego zgrzeszeniu w Raju został stracony z nieba.
W tym samym artykule (par. 50-57) jest dany nowy pogląd pozaobrazu uciekającego mordercy do miasta ucieczki i mściciela krwi. Brat Russell uczył (zobacz Bereański Komentarz) że morderca jest grzesznik Adamowy, zamordowanym jest zasada sprawiedliwości, usunięta przez grzech, mścicielem krwi jest sprawiedliwość, a miasto ucieczki Chrystus, (zobacz polski komentarz na typy i symbole Miasta ucieczki). Lekcja jest ta, że grzesznika jedyna ucieczka od śmierci z rak sprawiedliwości jest jego ucieczka przez wiarę i poświęcenie do Chrystusa, i pozostawanie w Nim aż Jego dzieło jako najwyższego Kapłana za niego skończy się, kiedy potem będzie na zawsze bezpiecznym. Ta piękna, stosowna i prawdziwa pozafigura bywa przez opaczne tłumaczenie usuwana, że mordercą jest nowe stworzenie, że szatan jest mścicielem krwi i że człowieczeństwo w nowym stworzeniu jest to co jest zamordowane przy poświęceniu. Do wyprostowania tego opacznego poglądu artykuł mówi, że Jehowa postanowił szatana na urząd rządcy i pana nad ludzkością, a to czyni go najbliższym w krewkości do wszystkich ludzi! Dozwalając to szatanowi, Bóg by go tylko podał na zniszczenie. Gdyby szatan miał być od Boga postanowionym władcą nad ludzkością, Bóg byłby odpowiedzialnym za szatana grzeszne panowanie. Jezus mówi, że szatan jest mężobójcą ludzkości, największym jej nieprzyjacielem, a nie najbliższym w krewkości. (Jan 8:44). To dowodzi, że przedstawiciel takich poglądów nie ma absolutnie żadnych zdolności aby trzymać urząd nauczyciela w Kościele. I gdy zastanawiamy się, jak jasnym, Biblijnym i harmonijnym jest tłumaczenie naszego drogiego brata Russella. głosiciel nowych. błędnych poglądów powinien być uznawany za zuchwałego i bezwstydnego iż wtrąca się w przedmioty Prawdy, nie mając kwalifikacji uczyć takowych.
Przestrzega (w 61 par.) na podstawie 2Tym. 3:1, o złych czasach. Co jest powiedziane w naszym artykule na temat: „Pozaobrazowy Jannes i Jambres” silnie dowodzi, że on właśnie najwięcej uczynił te czasy najgorszymi. Gdy mówi, że niektórzy bracia chcą się tylko pokazać, że mogą czynić sprzeczki i że to czyni nasze czasy trudnymi, mówi prawdę; lecz Prawda zmusza nas do mówienia przeciwko jej gwałcicielom, ponieważ on więcej od innych przywłaszczył sobie władzę i panowanie nad braćmi, depcząc i wyrzucając bezlitośnie innych braci którzy stoją w drodze jego niecnej ambicji. Oprócz tego on jest właśnie tym, który chce się pokazać, co on może jako wynalazca nowych poglądów, z której przyczyny wierni są zobowiązani bojować w sprawie Pana, Prawdy i braci (Judy 3) i dlatego on jest właśnie przyczyna tych wszystkich sporów między ludem Bożym. Błogosławieni są tacy co bojują o wiarę raz świętym podaną i którzy są obmawiani przez niego
kol. 2
w jego niecnej ambicji, aby coś pokazać. Dobrze mówi Pan o nim w Mat. 24:48 i 51; Zach. 11:15-17, że to doprowadzi go do samolubstwa, a samolubstwo jest drzwiami do pychy, a pycha doprowadza do nielojalności i niewierności. – Par. 70.
KONFUZJA NA PSZENICĘ I KĄKOL
W artykule pod tytułem „The Remnant” (Ostanki) w Z’25, 211 – 218 znajduje się jeszcze więcej odrzuceń nauk naszego brata Russella przez prezydenta towarzystwa, w miejsce czego podaje nowe poglądy. Jeden naprzykład w par. 31 – 33, podaje myśl, że rozdzielenie kąkolu od pszenicy, i złych od dobrych ryb, jak podane w Mat. 13:41, 49, wypełnia się teraz po wojnie, i znaczy rozdzielenie niektórych z ludu Bożego od niego i jego obrońców, przypuszczalnego prawdziwego ludu Bożego obrońców towarzystwa. Że jego zastosowanie nie jest prawdziwym jest widocznym z faktu, że pszenica i kąkol są naprzód podzieleni, potem kąkol wiązany w snopki i rzucany w ogień. Wrzucanie w ogień, którym jest ucisk, zaczęło się Wojną Światową w 1914 i dlatego wiązanie kąkolu musiało odbyć się przedtem. Faktycznie wiązanie kąkolu zaczęło się narodowo przez uformowanie potrójnego związku (Triple Alliance) od 1879 do 1881 i skończyło się uformowaniem potrójnego Zjednoczenia (Triple En’tente) od 1891 do 1904. Że to jest prawdą, jest widocznym z faktu, że Jezus używa wiersze 41 i 43 do wyjaśnienia 80 wierszu. Z jego powierzchownym, i nieobznajomionym w greckim języku myśleniem, prezydent towarzystwa wyraża się co do 41 wierszu: „a oni (ci którzy zbierają kąkol przed 1879, kiedy wiązanie zaczęło się) zbiorą (zgromadzą) z Królestwa jego wszystkie zgorszenia, i te które nieprawość czynią „jako dowód jego nowego poglądu. Właściwe tłumaczenie brzmi: „zgromadzą na bok od Królestwa Jego; (ponieważ greckie znaczenie jest na bok, na stronę zobacz Obj. 14:19; 2Tym. 2:26; 2Piotr 2:21; Jan 8:42;12:32;17:15; Dz.Ap. 12:7; 15:29). Jak br. Russell wyjaśnił, są dwa poglądy na rozdzielenie pszenicy i kąkolu i zależy od tego, czy zgromadzicie kąkolu, czy zgromadziciele pszenicy są uznani za aktorów. Jeżeli zgromadziciele pszenicy są uznani za aktorów, tedy pszenica jest uznawana jako będąca odłączona od kąkolu. „Wynijdź z niego ludu mój;” lecz jeżeli zgromadziciele kąkolu są uznani za czynników, i takim jest pogląd 41 wierszu, wtenczas kąkol jest uznany jako odłączony od pszenicy „Królestwa”. To wyjaśnia całą przypowieść i Jezusa wyjaśnienie takowej, gdy zaś tłumaczenie prezydenta towarzystwa przekręca wszystko, czyniąc rozdzielenie po wiązaniu i wrzuceniu kąkolu do ognia.
Na wszystkie strony zbiliśmy już jego pogląd na szatę weselną i dlatego już nie będziemy o tym powtarzać, co on znów podaje w jego nowym poglądzie; lecz chcemy nadmienić o jego przekręceniu Zach. 14:1-3, gdzie również stawia opozycję właściwemu tłumaczeniu br. Russella. W artykule mówi, że Jeruzalem jest „Boską organizacją” towarzystwo; a walka tam podana, walka z cywilnymi władcami mianowicie w czasie wojny. Przypomnijmy sobie, co br. Russell omawia, że ta część odnosi się do ucisku Jakuba do ostatniego zarysu wielkiego ucisku. Artykuł zapiera się