Teraźniejsza Prawda nr 23 – 1926 – str. 57
ażeby wyznawała grzechy nad Kozłem Azazela, i ażeby brała udział w pozaobrazowej pierwszej walce Gedeona. Kogo więc wyobrażają, mężowie z Efraim? Odpowiadamy, że bardzo widocznie Młodocianych Świętych. Jak wezwał ich pozaobrazowy Gedeon? Odpowiadamy: (1) przez zachęcanie do dalszego poświęcenia po jesieni 1914; (2) przez dawanie nacisku na fakt, po jesieni 1914 (z. 15, 269 par. 6 i 7) że będzie klasa, która się będzie poświęcać za późno do Wysokiego Powołania, lecz która otrzyma przywilej brania udziału w nagrodzie i zaszczycie ze Starożytnymi Świętymi, to znaczy, że będzie Klasa Młodocianych Świętych; (3) przez zachęcenie ich do walki przeciwko błędowi; (4) przez nauczanie podczas 1916, że lud Boży będzie uderzał Jordan dwa razy; i (5) przez ustawiczne zachęcenie podczas 1916 ludu Pańskiego około linii przywileju uderzania Jordanu. Te pięć rzeczy jak również i inne były wezwaniem dla Młodocianych Świętych, aby brali udział w walce przeciwko pozaobrazowym Madianitom, aby objąć wody pozaobraz. Jordanu. Jak w typie mężowie z Efraim mieli wziąć wody Jordanu, aż do Betabara (dom przejścia), tak też w pozafigurze Młodociani Święci, którzy, jak żeśmy widzieli, stanowili część pozaobrazowego Elizeusza (zobacz pierwszy numer Teraźniejszej Prawdy) mieli uderzyć, ludzi, Jordan, na przedmioty, na które uderzenie było szczególnie uczynione przez dom Pański (Bet), który miał przejście (bara) przez Jordan to jest że mieli uderzyć co członkowie klasy Eliasza, którzy przeszli Jordan, przedtem uderzali. Innymi słowy, mieli oni uderzyć Jordan drugi raz.
(52) Sędziów 7:25 jest również pełnego znaczenia w pozaobrazie. Dwóch Książąt Madjańskich wyobrażają dwa Książęce – nie Królewskie – błędy. Oreb (Kruk) rozumiemy wyobraża sekciarstwo, Podział; Zeba (wilk) rozumiemy, że wyobraża Klerykalizm. W typie Eliasza wskazaliśmy, jak kruki karmiły Eliasza, a w pozaobrazie znaczy to, jak sekciarscy teologowie i ich systemy w ich sekciarskich czynnościach karmili wierną Klasę Eliasza od 539 do 1799 po Chr. Dlatego rozumiemy, że Książe Oreb wyobraża Sekciarstwo. Schwycenie pozaobrazowego Oreba rozumiemy, wyobraża pogwałcenie sekciarstwa przez argument. Zabicie pozaobrazowego Oreb rozumiemy, że znaczy kompletne zbicie sekciarstwa. Skała Oreba zdaje się wybrażać (sprostowanie z TP 1926’88) silne zarysy doktryny sekciarstwa, twierdzące, że różne denominacje chrześcijaństwa są latoroślami Chrystusa, winnej macicy (Jana 15:1-8) Na tej przypowieści, jako opoce, zbudowali ich doktryny na podział nominalnego Kościoła. Lecz Młodociani Święci, od jesieni 1917 pokazali, że sekty są częściami ziemskiej winnej macicy (Obj. 14:18) gdy zaś latorośle Chrystusa, Prawdziwej Winnej Macicy, są to wierni członkowie, którzy są w Chrystusie. Tak więc zupełnie zbili sekciarstwo przez Pismo Święte (opokę) które było przypuszczaniem dowodem błądzicieli.
(53) Zeb (wilk) trafnie wyobraża Klerykalizm, ponieważ Pismo Święte często odnosi się do Kleru jako do wilków, zamiast do prawdziwych pasterzy (Ezech. 34). Przeciwko Kleru, od jesieni 1917 nadal, Młodociani Święci brali również udział w argumentach. Zgwałcili twierdzenie Kleru, i przeto uchwycili pozaobrazowego
kol. 2
Zeba, przy prasie pozaobrazowego Zeba, wojnie światowej, etc. (Obj. 14:20) zupełnie zbili Kler przez dowód, że Kler był więcej winnym wojny i więcej do niej zachęcał, niż jakakolwiek klasa ludzki. Przeglądając literaturę, którą Młodociani Święci wspólnie z różnymi grupami lewitów w ich udziele walki przeciwko pozaobrazowym Madianitom używali, jak na przykład „Dokonana Tajemnica” i Upadek Babilonu itd. przez towarzystwo, „Tłumaczenie Objawienia” i Świadka Biblijnej Prawdy, że „Babilon upadł, upadł itd., używanych przez Olsonistów (których uwielbienie miało odbyć się 1 kwietnia 1921? i „Objawienie Jezusa Chrystusa” i „Ustanowienie Królestwa Bożego poprzedzi Uciśnienie Narodów” itd. używanych przez P.B.I. i B.S.C. – uznajemy, że te dwa błędy – Książęce błędy – sekciarstwo i Klerykalizm, pozaobrazowy Oreb i Zeb, zostały uchwycone i zabite na śmierć. Tak więc wypełnione fakta dowodzą, że Młodociani Święci mieli uchwycić i zabić pozaobrazowego Oreba i Zeba. Mężowie z Efraim przynosząc głowy Oreba i Zeba do Gedeona za Jordan, wyobraża fakt, że Młodociani Święci, po znacznym czasie po jesieni 1916, gdy pozaobrazowego Gedeona pierwsza walka skończyła się, dali sprawozdanie ich walki przeciwko pozaobrazowemu Oreb i Zeb, naszemu Panu.
(54) Możemy zauważyć, że w typie zaszczyt uchwycenia i zabicia Oreba i Zeba był dany tylko mężom z Neftaii, Aser i Manase, że Pan celowo zarządził typ dlatego, ażeby oddać myśli w pozafigurze. Wiemy iż to jest faktem, że Młodociani Święci walczyli nie tylko przeciwko sekciarstwu i Klerowi, wspólnie z trzema grupami Wielkiego Grona i że ci ostatni udzielili literatury, przez którą te Książęce błędy były wzięte i zbite, lecz również te trzy grupy Wielkiego Grona nadzorowali pracą, i wzięli dla siebie najważniejszy dział w pracy. Dlaczego więc typ nie tylko że nie wskazuje tego, lecz również nie czyni żadnej wzmianki w typie o tych trzech grupach Wielkiego Grona, jakoby ci nic nie mieli do czynienia z schwyceniem i zabiciem pozaobrazowego Oreba i Zeba? Odpowiadamy jak następuje: Jako zwycięzców fałszywych doktryn i praktyk, Pan uznaje tylko tych, którzy wpierw w swych własnych charakterach zwyciężą usposobienie, aby nie poddać się pod takie nauki i praktyki. Że to jest prawdziwe, możemy to widzieć z faktu, że tylko 144.000 są uznani zwycięzcami nad Bestią i jej obrazem (Obj. 15; 20:4) choć jak wiemy, oddział Wielkiego Grona wprawdzie sprzeciwiał się Bestii i Obrazowi jej, lecz ponieważ są zupełnemi zwycięzcami na niektóre charakterystyki Bestii i obrazu jej, Bóg nie uznaje ich za zwycięzców tychże, choć gorliwie głoszą ustnie i pracują przeciwko bestii i obrazowi jej. (Obj. 19:1-3) Więc dlatego, że te trzy grupy Wielkiego Grona sami praktykowały sekciarstwo i Klerykalizm, jako główne formy ich rewolucji, objawiając się być lewitami, ich powzięta walka przeciwko sekciarstwu i Klerykalizmu Nominalnego Kościoła nie jest uznana przez Boga jako przezwyciężająca te dwa Książęce błędy. Dlatego typ właściwie nie przedstawia ich czynności przeciwko sekciarstwu i klerykalizmu, a z drugiej strony, widzimy z typu, że Młodociani Święci zwyciężają ich własne charaktery względem ducha sekciarstwa i Klerykalizmu, i są przez to u przywilejowani do ustnej