Teraźniejsza Prawda nr 21 – 1926 – str. 27
przed jego śmiercią? Jak więc strasznie przeistacza brata Russella, może jeszcze być widziane z komentarza na ten sam artykuł Strażnicy, kilka dni przed jego śmiercią jak to jest podane w Książce Pytań „Co mówił Pastor Russell” (What Pastor Russell said) na str. 418 jako odpowiedź na następujące pytanie:
„Porównując artykuły na usprawiedliwienie w VI tomie, Cieniach Przybytku i Strażnicy z 15 września, 1916: Czy harmonizują się? Czy brat Russell zmienił swoje poglądy na usprawiedliwienie? Odpowiedź: Brat Russell nie zmienił swych poglądów na usprawiedliwienie. Usprawiedliwienie jest, zawsze było, i zawsze będzie usprawiedliwieniem, a brat Russell nie mógł by zmienić usprawiedliwienia ani dla siebie ani dla kogokolwiek ! (w ciągu dalszym na resztę tego pytania odpowiada i pokazuje, jak osoba musi być najprzód na dziedzińcu, postępować naprzód do drzwi (zasłony) przybytku i poświęcić się, zanim jej usprawiedliwienie zostaje przez przypisaną zasługę Chrystusową ożywione).
„Komu mamy teraz wierzyć, bratu Russellowi, który krótko przed jego śmiercią powiedział, że nie zmienił swych poglądów na usprawiedliwienie, czy bratu Rutherfordowi, który teraz twierdzi, że zmienił? Bezwątpliwie, niektórzy chcieliby prędzej uwierzyć bratu Rutherfordowi. Gdy brat Russell chodził w świetle i z tej przyczyny mógł coraz więcej widzieć szczegóły odnośnie poczytalnego i ożywionego usprawiedliwienia, nigdy nie przestał wierzyć w poczytalne usprawiedliwienie, jak brat Rutherford twierdzi.
„Na brata Russella ostatnim zebraniu pytań w Los Angeles, jak rekordowane w sprawozdaniu konwencyjnym z 1916 na str. 306, 9 pytanie, mówi: „Dziedziniec pokazuje, co my nazywamy Poczytalne Usprawiedliwienie”. Na następującej stronie, kol. 1, par. 1 mówi: „Postęp poczytalnego usprawiedliwienia może być dla niektórych bardzo powolne. Wszystkie te różne stopnie mające łączność z poczytalnym usprawiedliwieniem stają się dosyć jasne; ponieważ Boski czas nadszedł, aby stały się wyraźnymi.” Potem w 4 paragrafie w odpowiedzi do pytania 11, mówi: „Ci przybliżają się do (ożywionego) usprawiedliwienia. Te stopnie poczytalnego usprawiedliwienia na dziedzińcu prowadzą ich tylko do miejsca ożywionego usprawiedliwienia.”
„Te i wiele tym podobnym podań w jego ostatnich dniach z nami, powinne przekonać każdego szukającego Prawdę z otwartym umysłem, bez żadnej wątpliwości, że brat Russell nigdy nie zaparł się nauki poczytalnego usprawiedliwienia, lecz trzymał się jej wiernie aż do końca. Zaparcie się tej nauki byłoby zaparciem i pomieszaniem wielu Pism i odrzuceniem ważnych zarysów na Cienie Przybytku. Jak mógłby kto ocenić miedziany ołtarz, umyć się w umywalni i być przywiązanym do drzwi Przybytku dla poświęcenia, aby potem mógł ożywić jego usprawiedliwienie, jeżeli by nie był najprzód na dziedzińcu, na miejscu Poczytalnego usprawiedliwienia? (Zobacz Cienie Przybytku). Możemy być pewni, że Miedziany Ołtarz i Umywalnia nie były brane do obozu, ażeby ci, którzy nie byli poczytalnie usprawiedliwieni, mogli być tam przygotowani do uczynienia ofiarowania! Jaką konfuzję przynosi brata Rutherforda zaparcie się nauki o poczytalnem usprawiedliwieniu dla tych, którzy niepodejrzliwie ją przyjmują! „Do zakonu raczej i do
kol. 2
świadectwa, a jeżeli nie mówią według słowa tego, to dlatego, że nie mają światłości w sobie”. – „I jeżeli ślepy prowadzi ślepego, oba w dół wpadają”. Lecz jaką z tego pociechę widzimy, że wybrani (Maluczkie Stadko) zostaną przez to objawieni i nie będą zwiedzeni! Niech Pan w ciągu dalszym używa Ciebie dla tej błogosławionej pracy wyzwolenia Maluczkiego Stadka od sideł łowczych i chorobliwej zarazy! Twój brat w Panu R G. Jolly”.
Do powyższych podań naszego drogiego brata Russella nauk na poczytalne usprawiedliwienie możemy jeszcze dodać przedmowę, zawierającą się w VI tomie i napisaną 1 października 1916, w miesiącu jego śmierci, ażeby oprócz innych rzeczy wyjaśnić przedmiot poczytalnego i ożywionego usprawiedliwienia. Przed 1909 nie widział Poczytalnego Usprawiedliwienia działającego podczas Wieku Ewangelii. Dlatego gdy VI tom został wydany w 1903, on nie widział różnicy między temi dwoma formami usprawiedliwienia Wieku Ewangelii. Jak powiedział, że napisał Przedmowy do tomów, z wyjątkiem tomu pierwszego, ażeby lepiej tam znajdujące się rzeczy wyjaśnić. Było to w tym celu jego myśli odnośnie VI tomu, że napisał (Przedmowa III par. 1-3) jak następuje, aby wyjaśnić przedmiot o usprawiedliwieniu : „Przedmiot na usprawiedliwienie nie zmienił się, lecz rozszerzył i wyjaśnił się. Gdyby ten tom był dziś pisany, autor uczynił by małe poprawki w języku, lecz rzeczywiście nie zmieniłby znaczenia i zastosowania odnośnie usprawiedliwienia.
„Teraz możemy widzieć, że usprawiedliwienie do życia jest jedną rzeczą, a usprawiedliwienie do większego i mniejszego przyjacielstwa z Bogiem jest jeszcze inną rzeczą. Na przykład Abraham i wierni przed zesłaniem Ducha Świętego, byli usprawiedliwieni do przyjacielstwa z Bogiem i do pewnego stopnia mieli łączność z Nim w modlitwach itd., lecz nie mogli prędzej mieć całkowitego usprawiedliwienia, aż krew Pojednania była wylana, przedstawiona i przyjęta przez Boską Sprawiedliwość – Ojca. Tak samo grzesznik, przychodzący dziś do Boga, może być w drodze do usprawiedliwienia, mając więcej łaski Bożej jak przedtem, będąc grzesznikiem.
„Mówiliśmy raz o grzeszniku w tym stanie, będąc potem usprawiedliwionym, ponieważ uwierzył w Jezusa jako jego Odkupiciela i postępował do całkowitego ofiarowania się. Teraz widzimy, że choć stan grzesznika podobny do Starożytnych Świętych, może być nazwany poczytalnem usprawiedliwieniem, to nie doszedłby do zupełnego kompletnego (ożywionego) usprawiedliwienia od grzechu, aż grzesznik by się zupełnie przedstawił do ofiarowania się naszemu Najwyższemu Kapłanowi, Jezusowi i zostałby w Imieniu Ojca przez Niego przyjęty. Potem, pod pokryciem przypisanej zasługi ofiary Chrystusa, grzesznik byłby przyjętym do Ojca pod szatą Chrystusową, i spłodzonym z Ducha Świętego”.
To oskarżenie fałszywego świadectwa przeciwko bratu Rutherfordowi, jak powyżej podane, jest zupełnie udowodnionem. Pozwólmy sobie uczynić jeszcze pewne wzmianki i potem sugestię odnośnie jego powyżej podanych urzędowych postępków. Dać nieprawdziwe świadectwo jest pod wszystkimi okolicznościami złą rzeczą; lecz przeciwko lepszej wiedzy przeistoczyć Jezusa