Teraźniejsza Prawda nr 21 – 1926 – str. 21
jakich prawdziwy pasterz by uczynił. Maluczkie Stadko w niektórych jego członkach jest określone w tym wierszu jako „odcięte”. Co to więc znaczy? Jak wyobrażone w Eliaszu i jego płaszczu, Maluczkie Stadko w jego przedstawicielach pod kierownictwem Pana posiadało nadzór nad pracą Prawdy do świata, lecz zostało odcięte z jego urzędu w lecie 1917. A ci z jego właśnie przedstawicieli, którzy sprzeciwiali się przywłaszczeniom władzy, razem z ich wiernymi obrońcami, ci to, co zostali odcięci od społeczności większości Pańskiego ludu, gdy zaś więcej bierni z Maluczkiego Stadka zostali przerażeni i pozostali przy większości. Gdy pierwsi w ciągu dalszym sprzeciwiali się podobnym rewolucjom, więcej z nich zostało odciętych od innych grup braci, które stały się lewickimi. W ten sposób pozaobrazowy Eliasz, Maluczkie Stadko, w jego więcej czynnych członkach jest tu podane, jako odcięci. Co mamy więc rozumieć z wyrażenia, że głupi pasterz nie nawiedza ich? Biblijnie znaczy to, nie służyć im, nie pocieszać ich, i nie starać się doprowadzić ich do tego samego stanowiska. (Jak. 1:27). Czy działał ktokolwiek w ten sposób z pomiędzy ludzi w Prawdzie? Tak, choć smutno jest nam powiedzieć, brat Rutherford był tym wodzem, który nie uczynił tych rzeczy. Jak jest pokazane w obrazie 2Król. 2:16-18 i jak zostało wyjaśnione w P ’19, 100, par. 6 jako wódz pozaobrazowego Elizeusza sprzeciwiał się wysiłkom innych, braci do uczynienia pojednania : a gdy ostatecznie ze wstydu na to przyzwolił, to potem jednak używał takich taktyk, ażeby powstrzymać wiernych, mianowicie o wzięcia płaszcza. Jego wydanie „Przesiewań żniwa” No. 2 i jego kampania próbnego głosowania, jego inne w borowe wysiłki, jego fałszywe publiczne i prywatne przedstawiania, dowodzą tego obficie. Nie nawiedzał więc tę część Maluczkiego Stadka w jej odciętym stanie – rzecz, którą powinien uczynić.
Tak samo nie dobrze sobie postąpił z jagniątkami, to jest z Młodocianymi Świętymi jako klasy, że nie szukał ich. Zapierając się. że może rozwijać się taka klasa przed wprowadzeniem Nowego Przymierza, ma się rozumieć, dlatego też nie szuka ludzi do stanu Młodocianych Świętych. Przeciwnie, zwodząc ludzi, którzy przychodząc do Prawdy, mogą, po popieczętowaniu już na czołach wybranych, ubiegać się tylko o stanowisko do Młodocianych Świętych, mówi im, że są w Maluczkim Stadku, a przez to szkodzi, bo udziela im bardzo szkodliwą i nierozumną naukę błędu, którą później będzie można wszędzie zauważyć. Tak samo nie dobrze postępuje on sobie przeciwko złamanym, że nie leczy ich. Ci złamani, to Wielkie Grono. Złamało swoje symboliczne stopy i nogi – prowadzenie się (postępki) i charakter – i dlatego nie mogą prosto chodzić, a sługa powinien ich złamane nogi i stopy zawiązać i lekarstwem Słowa Bożego uleczyć. Lecz tego nie czyni. Zapierając się jeszcze egzystencji Wielkiego Grona, ma się rozumieć, że nic nie czyni dla jego potrzeby. Zwodząc wielu z Wielkiego Grona, że należą do Maluczkiego Stadka, przez to nie udziela im żadnej posługi, o czym później wszyscy się dowiedzą. Gdyby im właściwie służył, prowadziłby ich do bramy i do przeznaczonego człowieka (wykazał i wykazywał by im ich rewolucję) a to doprowadziłoby ich do takich doświadczeń, które dopomogły by im do ich uleczenia. Lecz tych rzeczy (potrzebnych dla ich uleczenia)
kol. 2
on właśnie nie czyni. Po czwarte nie karmi – wzmacnia – on tego co stoi – próbnie usprawiedliwionych. Ci stanowią klasę, która stoi na miejscu, ponieważ powinna postąpić do poświęcenia. Zapiera się, że taka klasa egzystuje i ma się rozumieć z tej przyczyny nie może jej nakarmić i wzmocnić, ponieważ nie uznaje próbnego (poczytalnego) usprawiedliwienia. W taki więc sposób nie dokonywa swej pracy, jak warunki czterech klas ludu Bożego wymagają, ażeby ją wypełnić. Innemi słowy, specjalnych usług, których by prawdziwy pasterz czterem klasom Pańskich owiec pod danymi okolicznościami udzielił, on nie udziela i nie chce udzielić. W działalnościach opuszczenia tych rzeczy on jest dlatego z wszystkich pasterzy najwięcej winnym i odpowiedzialnym. Tak więc nie może to odnosić się do żadnego innego wydatnego wodza z wszystkich grup Pańskiego ludu, jak tylko do prezydenta i wodza Towarzystwa. A dlaczego? Ponieważ żaden z innych wodzów, oprócz niego, nie może być obwinionym względem wszystkich czterech klas owiec Pańskich. Jest to prawdą, że niektórzy z innych wydatnych wodzów nic nawiedzają Maluczkiego Stadka, że niektórzy nie leczą Wielkiego Grona, że niektórzy nie szukają Młodocianych Świętych, lecz wszyscy z nich, z wyjątkiem brata Rutherforda, karmią przynajmniej poczytalnie usprawiedliwionych. Dlatego też brat Rutherford jest jedynym z wydatnych wodzów wszystkich grup Pańskiego ludu w Prawdzie, Który winien jest tych właśnie wszystkich grzechów opuszczenia. Dlatego też on jest tym głupim pasterzem Zach. 11:15-17.
Życzymy teraz zwrócić naszym drogim czytelnikom wagę na różnicę gramatycznych rzeczowników między wyrażeniem „tych którzy są odcięci”, a wyrażeniami młodego” (jagniątka w polskiej Biblii; „złamanego” i tego co ustanie”. Pierwsze wyrażenie „tych którzy są odcięci” określa po hebrajsku w liczbie mnogiej, a następne trzy klasy każdą z osobna w liczbie pojedynczej. Dlaczego ta różnica? Wierzymy to z następujących przyczyn: ostatnie trzy określenia odnoszą się do trzech klas, jako do każdej z osobna, i dlatego omawia je każdą jako jedną: tak samo jak brat Rutherford zapiera się zupełnie każdej jednej z tych trzech klas, w całości. Lecz w wypadku Maluczkiego Stadka, jak często żeśmy w naszym Piśmie wskazali, widzimy, że większość Maluczkiego Stadka znajduje się między wszystkimi Lewickimi grupami jako też jest w niektórych jego przedstawicielach 1- w mniejszości ich – w ruchu Epifanicznym, który jest urzędowym ruchem Maluczkiego Stadka; a ci właśnie, nie cala klasa Maluczkiego Stadka, lecz tylko pewne jednostki tej całej klasy, są mianowicie „tymi, którzy są odcięci”. Najwięcej tych brat Rutherford właśnie nie nawiedzą. Gdy zaczęło się rozdzielenie w 1917, wszyscy ci, których nazywał „Opozycją” byli wtenczas w Ruchu Epifanicznym – a ten ruch otwarcie sprzeciwia się rewolucji Wielkiego Grona. Gdy później niektórzy z tego ruchu tak samo uczynili rewolucję, wypadli z ruchu Epifanicznego. Ewentualnie wszyscy utraciciele koron wypadną z ruchu Epifanicznego. Różnica w powyżej podanej gramatyce jest ilustracją akuratności Jehowy w używaniu takiej właśnie mowy do określenia Jego myśli, i jest dlatego użytą, ażeby akuratnie wykazała postępek brata Rutherforda, najprzód przeciwko Świętym w Epifanii,