Teraźniejsza Prawda nr. 18 – 1925 – str. 79
tej pierwszej klasy przed spuszczeniem wiatrów itd. – tą część ucisku, która rozpoczęła rodzenie Nominalnego Syonu, – miała uderzyć kraje gdzie pierwsza klasa się znajdowała, a ostatnia klasa miała wyjść po takowym ucisku, tak jak nasz brat Russell wyjaśnił. Prawdziwe narodzenie klasy Chrystusowej w Ciele – Królestwa – zaczęło się przy zmartwychwstaniu w 1878 i jeszcze postępuje i zostanie ukompletowane, gdy ostatni członek klasy Chrystusowej otrzyma swą zmianę w zmartwychwstaniu.
Jego twierdzenie, że gwiazdy nie mogą symbolizować nominalnych wodzów, sprzeciwia się Judy 13, Mat. 24:29 itd. Jego twierdzenie, że szatan nie był wyłączony przed 1914 z nieba, mieszkania Bożego, różniącego się od symbolicznych niebios, i stara się dowieść Pismem Joba 1; 2, że szatan stawił się przed Bogiem, pokazuje powierzchowność jego poglądu. Jezus sprzeciwia się temu, mówiąc o Jego doświadczeniu w przedludzkiej egzystencji: „Widziałem szatana jako błyskawicę spadającego z nieba.” Być przedstawionym lub stanąć przed Panem, znaczy wejść w pewne religijne czynności w pewien sposób w pokrewieństwie do Boga, jak Izrael, lewici i kapłani przedstawiający się przed Panem – nie znaczy, że musieli iść do nieba, gdzie Bóg mieszka, jak artykuł jego twierdzi. To czyni dlatego, aby tylko usunąć biblijne nauki, że szatan i inni upadli aniołowie znajdują się w atmosferze około tej ziemi, ażeby uczynić miejsce dla jego błędu, że szatan i jego aniołowie w walce z Bogiem w Jego mieszkaniu w niebie zostali od 1914 roku strąceni 7. niebios. Taką jest jego walka na niebie w Objaw. 12! Jego twierdzenie, że szatan miał prawo do panowania do 1914, jest bardzo wielkim błędem. Szatan nigdy nie miał prawa do panowania; on przywłaszczył sobie tę władzę panowania, a to dowodzi, że nigdy nie miał prawa do panowania. Narody Pogańskie otrzymały prawo do 1914, lecz szatan nigdy! Jego twierdzenie, że Jezus nie miał prawa do panowania przed 1914, jest również bardzo błędnym. Jezus otrzymał prawo panowania przy Swoim zmartwychwstaniu (Mat. 28:18) a w. 1878 zaczął wykonywać Jego tysiącletnie prawo do panowania, a w 1914 w ciągu dalszym używa Swego prawa panowania przemocą, aby obalić Królestwo szatana.
Jego twierdzenie, że od 27 marca 1919 do 8 września 1922 jest 1260 dni z 12 rozdziału Objaw, pokazuje jego wielkie głupstwo, i dowodzi, że nie ma zdolności do rozumnego zastosowania rzeczy. Poręka dla uwięzionych braci była dozwolona 21 marca 1919; a 25 marca bracia zostali wypuszczeni z więzienia, a nie jak on twierdzi 20 marca (Z. 19, 118). Poręka tedy była wręczona 26 marca we dnie, ponieważ sąd nie ma posiedzenia w nocy. Ten fakt obala jego propozycję o 1260 dniach, czyniąc 1261 dni. Lecz przyznając mu prawo zaczęcia 27 marca 1919, następujące odpowiedzi wychodzą z tego: nasza powyższa wzmianka, że szatan robi te fałszywe okresy, jest kluczem do zbicia jego twierdzenia o jego 1260 dniach. Względem stanu na puszczy, rzeczy wcale nie mogą być zastosowane w jego 1260 dniach; ponieważ największe i najrozszerzające ruchy towarzystwa odbyły się w tym czasie. Przeciwko jego braniu dni literalnie, możemy powiedzieć, że choć wszystkie litery w Objawieniu są literalnymi, to rzeczowniki, które je zamieniają, są symboliczne. Dlatego te 1260 dni są symboliczne
kol. 2
– to jest 1260 lat, jak nasz brat Russell uczył. Takie ważkie tłumaczenie, że opuścili warunek na puszczy 8 września, 1922, gdy jeden z następnych wielkich ruchów towarzystwa rozpoczął się, pokazuje niedorzeczność tłumacza. Jeżeli, jak on mówi, ziemia połknęła fałszywe nauki – przypuszczalną wodę z gęby smoka – to wynikiem tego byłaby wolność a nie prześladowanie; ponieważ ludzie postąpili by za połknionymi błędami. A sztandar przed konwencją jest przedstawiony jako zapoczątkujący wyjście z doświadczenia na puszczy. Nie, drodzy bracia i siostry, było to tylko częścią Azazelowego doświadczenia na puszczy braci wielkiego grona!
Lecz co narodzenie narodu 1914 roku – inauguracja rządowej maszynerii do obalenia Królestwa szatana i do zarządzenia tysiącletniego Królestwa, jak on określa, uczyniło w porównaniu do pracy i zgromadzenia ludu Pańskiego od 1874 do 1914? Absolutnie nic! A czy ta maszyneria nie była jeszcze lepszą przed 1914? Dlatego jest to tylko zapoczątkowaniem tego, co już egzystowało blisko 40 lat przedtem; a szczycą się tym jakoby oni (towarzystwo) coś nadzwyczajnego uczynili. Rozszerzają między chwiejącymi się zwolennikami towarzystwa tę właśnie myśl, że są uprzywilejowani do pracy pod kierownictwem towarzystwa z specjalnymi władzami (większymi jak przed 1914), których nie mieli w czasie „Wiernego Sługi”! Innymi słowy, używają właśnie tych rzeczy, ażeby zaczarować i odwrócić uwagę braci od fałszywych twierdzeń towarzystwa na rok 19.25. Dlatego drodzy bracia i siostry, czuwajmy i patrzmy co jeszcze więcej będzie uczynione, ze strony towarzystwa do odwrócenia uwagi braci, ponieważ stanowisko prezydenta towarzystwa jest rozpaczliwym, ponieważ tysiące jego zwolenników zaczynają widzieć jego zwodnicze religijne oszustwa. Niech więc nasza dobra praca idzie naprzód!
W Z. 25, 91 podaje następujące pytanie: „Jeżeli Izraelowi było upewnione życie, i ktobykolwiek dopiął do miary Boskich wymagań zakonu, otrzymałby życie, czy nie byłoby prawda powiedzieć, że Bóg może dać życie na jakichkolwiek warunkach jakich On chce?” Odpowiada: „że ktokolwiekby utrzymał zakon, otrzymał by żywot wieczny bez okupu, ponieważ nikt jak tylko Adam był pod wyrokiem, choć wszyscy byli pod przekleństwem.” Możemy do tego powiedzieć, że być pod przekleństwem Boga, jest być pod wyrokiem; a po drugie, podanie, że Adam sam był pod wyrokiem, jest absolutnie fałszywym. (Rzym. 5:12-19). Odpowiadając na jego fałszywą odpowiedź, podajemy to pytanie do tych samych ogólnych linii myśli, dając zapytanie i odpowiedź:
Pytanie: Czy Izrael był pod wyrokiem śmierci odziedziczonej z Adama, nim przyszedł pod przymierze zakonu, i czy jego niezdolność wypełnienia zakonu przyprowadziła na niego również wyrok śmierci?
Odpowiedź: Tak, damy odpowiedź na oba pytania. Izrael pochodził z rasy o której jest napisane: „byliśmy z przyrodzenia (z odziedziczenia) dziećmi gniewu, (wyroku śmierci, Rzym 1:18, 32) jako i drudzy”. (Efez. 2:3). Apostoł wyraźnie pokazuje (Rzym 5:12-19), że nie tylko cała ludzkość bierze udział w śmierci, ale i bierze udział w wyroku śmierci Adama. To jest jasnym w tych wierszach, mianowicie między wierszami 16-18. Wiersz 16 pokazuje, że sąd nad Adamem był wyrokiem przekleństwa: a wiersz 18 pokazuje, że ten wyrok przekleństwa