Pan i współkapłani to rozumieją, a później i nasi drodzy bracia lewici to zrozumieją. Potem wszyscy będą w miłości i pokoju między ludem prawdy, podzieleni w ich należyte miejsca. Niech Bóg pośpieszy ten dzień! Módlmy się i działajmy w harmonii z Pańskim Słowem, drodzy bracia i siostry, a Pan odpowie na nasze modlitwy i poszczęści nam w naszej pracy, „ponieważ uczyni to gorliwość Pana zastępów” w swoim czasie. Amen.

      Na koniec określimy siedem stopni doświadczeń Kozła Azazela, abyśmy przez to mogli je mieć razem ku porównaniu i odróżnieniu.

      1) Wyznawanie grzechów: wypowiedzenie rozmyślnych grzechów zorganizowanego chrześcijaństwa przez Najwyższego Kapłana świata.

      2) Odwiązanie Kozła: Najwyższy Kapłan świata daje wielkiemu gronu pewną wolność 1) odbiera od nich pewne prawdy, dozwalając, aby błędy zaciemniły ich dawniejsze wyrozumienie na te prawdy i 2) przez odjęcie opatrznościowych przeszkód do ich niektórych wolności czynów.

      3) Prowadzenie do bramy: Najwyższy Kapłan świata sprzeciwia się ich rewolucji.

      4) Oddanie przeznaczonemu człowiekowi: Najwyższy Kapłan świata odciąga kapłańską społeczność od nich.

kol. 2

      5) Prowadzenie na puszczę: nieprzyjazne stosunki i prześladujące osoby dają im srogie doświadczenia.

      6) Puszczenie na puszczy: nieprzyjazne stosunki i prześladujące osoby dozwalają i doprowadzają ich do pełnienia dobrowolnych grzechów, do stanu utraty łaski i pomocy prawdziwego Bożego lub nominalnego ludu, to jest utraty braterskiej społeczności.

      7) Wpadnięcie w ręce Azazela: w sprawach wiary i praktyki są w kontroli szatana, który używa ich dla jego celów.

      Lewici, którzy poddadzą się pod trzy rzeczy w 4 Moj. 8:7 i pod jedną w 4 Moj. 8:12 (zobacz także Obj. 7:14) są właściwie przez to wyćwiczeni, otrzymają życie i ubłagają za dobrowolne grzechy świata: to będzie błogosławionym przywilejem; ci, którzy nie poddadzą się pod te rzeczy, utracą życie i wszystko. O, Panie! Dla Jezusa wybaw z niebezpieczeństwa lewitów, ponieważ są Twemi dziećmi i odkupieni drogocenną Krwią Jezusa! Amen.

      Kilka lat przed wypełnieniem się tego typu drogi b:at Russell dał nam ogólne określenie o tym w Cieniach Przybytku, choć szczegóły tedy nie mogły jeszcze być dane. Teraz możemy widzieć, jak po 40 latach szczegóły tego się wypełniają; te należą do Epifanii i są teraz przy wypełnieniu się jasne, które przedstawiamy Kościołowi. Chwalmy wszyscy naszego Ojca i Boga za to i używajmy właściwie tego światła!

kol. 1

OSZCZEP AUSTRALSKI

      Oszczep australski jest bronią wojenną i łowem, używanem przez mieszkańców w Australii, składającym się z płaskiego kawałka twardego drzewa, w sobie zgiętego lub skręconego kształtu i od 16 do 24 cali długości. Zgięcia te różnią się w różnych gatunkach australskiego oszczepu. Jeżeli kto posiada tę zręczność do rzucania, może bardzo daleko nim rzucić, uszkodzić tym ludzi i zwierzęta i przywrócić oszczep do spadnięcia blisko siebie; lecz kto nie ma zręczności w rzucaniu, bardzo często przy powrocie zostaje przez oszczep mocno poraniony. Dlatego używają ludzie takiego przysłowia o oszczepie australskim (boomerang), mianowicie między ludźmi władającymi angielskim językiem, i stosują go do takich planów i projektów, których wyniki przynoszą straszne szkody i straty dla tych ludzi, którzy takie plany i projekty wykonali, otrzymując przez to utraty i szkody, jakich się nie spodziewali. Gdy prezydent towarzystwa wymyślił jego Ewangelię, „że miliony żyjących nigdy nie umrą,” myślał, że miał pewną broń, którąby mógł rzucać na chrześcijaństwo i szkodzić mu, aby przez to zwrócić uwagę milionów ludzi do siebie, a przyciągnąć dziesiątki tysięcy ludzi do siebie. Lecz gdy przez nierozumne podanie o 70 jubileuszach, od czego żeśmy w naszym Piśmie odradzali, dodał do jego figuralnej broni, że od 1 października 1925 nikt nie będzie już umierał i że w tym czasie Starożytni Święci powrócą i ustanowią ziemską fazę Królestwa, dał swojej broni zgięcie lub skręt, że zamieniła się ona w figuralny oszczep australski. Przy dawaniu naszych rychlejszych przestróg względem jego nowej Ewangelii i daty na 1925 rok (P. 21, 27, par. 4) mówiliśmy, że obróci się to w oszczep australski i da prawdzie
kol. 2
czarniejsze oko, jak kiedykolwiek od początku żniwa było dane, ponieważ wiedzieliśmy, jaki fatalny użytek uczyni Nominalny Kościół, gdy fałszywe rzucenie się wyjawi.

      Nasza przepowiednia na ten przedmiot teraz się wypełnia. Dlatego podajemy niektóre skrócone paragrafy z Katolickiego Pisma „Our Sunday Visitor” z 22 lutego 1915. W jego (br. Rutherforda) artykule znajduje się wiele fałszywych podań poglądów naszego brata Russella, jakoby on popierał brata Rutherforda propozycją o „Miljonach, że nie umrą” i o dacie 1925 roku. Tak więc w ten sposób błędy prezydenta Stowarzyszenia są przypisane naszemu drogiemu bratu Russellowi, a przez to Pan, Prawda, „on sługa” i jego prawdziwi współwierzący zostali doprowadzeni do zawiści przez „głupiego i niepożytecznego pasterza.” Następujące jest podanie tego Katolickiego Pisma: „Lecz nowy porządek nastąpi stopniowo. Ten rok 1925 ma oznaczyć się wielkim zdarzeniem. Russelliści mówią, że rok 1925 jest siedemdziesiątym jubileuszem od czasu wejścia Izraelitów do Chanaan; Abraham, Izaak, Jakób i wszyscy patriarchowie ze wszystkimi prorokami i mocarzami starego testamentu mają być wzbudzeni z umarłych w tym roku. Jest to akuratnie 3,500 (70×50) lat, mówią studenci, od 1575 przed Chrystusem, gdy żydzi weszli do Palestyny. Ten rok (1925) pokaże ustanowienie Królestwa Bożego. Patriarchowie, prorocy, wskrzeszeni z umarłych, będą na czele tego Królestwa, zaczynając panowanie od Jeruzalemu, a potem zorganizują je po całym świecie. Złamie to papieża na kawałki, wszystkie teraźniejsze kościoły zostaną zniszczone, a cywilne rządy (monarchiczne, republikańskie i demokratyczne) upadną przed nim. W tym roku to Królestwo będzie

poprzednia strona – następna strona