Teraźniejsza Prawda nr. 17 – 1925 – str. 55
i Elizeusza. Strażnice, sprawozdania konwencyjne i kazania tych lat mocno tego dowodzą. . Czwartą rzeczą, przez którą Najwyższy Kapłan przyprowadził Kozła żywego, było Jego podanie o przyszłym rozdzieleniu Jordanu. Jego przestrzeganie przeciwko wykazywaniu względem tych, którzy nie mieli gorliwości, jako członkowie wielkiego grona, było jeszcze innym przyprowadzeniem żywego Kozła; ponieważ to pokazywało obecność takiej klasy w prawdzie. Dalsze jeszcze zwracanie uwagi przed publicznością o znakach czasów wyprowadziło wielu, którzy utracili korony, z Babilonu, przez udzielenie im większej uwagi na poselstwo prawdy. Niektórzy z tych, jak i reszta klasy Lota przyszli do prawdy. Siódmy sposób była nauka o „groszu” w tamtych ostatnich latach.
„I położy Aaron obie ręce swe na głowę Kozła żywego.” Czytaliśmy, że Aaron i synowie jego kładli także ręce na głowę cielca ofiary za grzech, na głowę barana całopalenia i na głowę barana poświęcenia (2Moj. 29:10, 15, 19; 3Moj. 8:14, 18, 22). To znaczy, że te zwierzęta ich przedstawiały i wyobraża, że człowieczeństwo Jezusa i Kościoła miało być ofiarowane. (Zobacz Cienie Przybytku). Kładzenie rąk Najwyższego Kapłana na głowę Kozia Azazela wyobraża, że ci, którzy w skończonym obrazie byli w tym Koźle wyobrażeni, byli w czasie wyznawania, jako nowe Stworzenia, członkami Najwyższego Kapłana. Lecz ktoś mógłby dać pytanie, czy ten Kozioł nie wyobraża człowieczeństwa wielkiego grona? Odpowiadamy, że tak, w skończonym obrazie, lecz żadne nowe stworzenie nie może być uznane za członka wielkiego grona, aż w czasie Epifanii będzie jako takie objawione. Bóg rachował każde nowe stworzenie, jako część Najwyższego Kapłana, aż objawi się, że jest lewitą, a to dzieje się w czasie wyprowadzenia Kozła od drzwi Namiotu do bramy dziedzińca; ponieważ jak człowieczeństwo wielkiego grona jest tak wyprowadzane, ich nowe stworzenia muszą wyjść z miejsca świętego na dziedziniec, jako pozaobrazowi Lewici. A ponieważ to działo się po wyznawaniu grzechów nad nimi, ma się rozumieć, że przed wyznawaniem byli częściami Najwyższego Kapłana, to jest przed włożeniem rąk na głowę pozaobrazowego Kozła Azazela. Tak więc typ dowodzi tego samego, co nasz drogi brat Russell tak często nauczał, że nikt nie może być członkiem wielkiego grona, aż rozłączenie maluczkiego stadka od wielkiego grona miało przyjść, a to zapoczątkowało się późno w listopadzie 1916 i w styczniu 1917 w Anglii, więcej niż dwa lata po rozpoczęciu wyznawania grzechów. Dlatego, gdy Najwyższy Kapłan kładł swe ręce na głowę pozaobrazowego Kozła Azazela, nie było jeszcze wielkiego grona, choć było wiele jednostek, którzy utracili korony i w krótkim czasie mieli stać się Wielkim Gronem. A żywy Kozieł w tym czasie był użyty do reprezentowania człowieczeństwa tych z tej klasy, którzy jako nowe stworzenia byli członkami Najwyższego Kapłana, fakt, który jest dowiedziony przez włożenie rąk kapłana na głowę żywego Kozła. To wyjaśnienie pokazuje niedorzeczność tych, którzy podczas 1908-1911 z powodu sporów o ofiarach za grzechy opuścili prawdę i twierdzili, że kładzenie rąk na głowę Kozła żywego wyobraża człowieczeństwo Jezusa,
kol. 2
a nie tych, którzy mieli stać się Wielkim Gronem.
Co więc było kładzeniem rąk Najwyższego Kapłana w pozaobrazie? Były to nauki w tych latach, że wielkiego grona jeszcze niema, że wszyscy zostali powołani do jednej nadziei ich powołania i że przed rozdzieleniem nie mieliśmy mówić, kto był członkiem Wielkiego Grona. Tak Najwyższy Kapłan pozaobrazowo włożył swe ręce na głowę żywego Kozła, oświadczając się, że wszyscy z tych, którzy później mieli stać się Wielkim Gronem, byli tedy Jego członkami.
GRZECHY, KTÓRE BYŁY WYZNANE
Zastanowienie się nad grzechami, które Najwyższy Kapłan wyznał, wyjaśni nasz przedmiot. Nie wszystkie grzechy były wyznawane nad Kozłem Azazela. Nie Adamowe grzechy, ponieważ za takowe wielkie grono nie daje ubłagania. Za takie tylko krew pozaobrazowego cielca i Kozła Pańskiego, bez żadnych dodatków cierpień Kozła Azazela, czyni ubłaganie. Jakimi więc są pozostałe grzechy, za które musi być dane ubłaganie? Odpowiadamy, dobrowolne grzechy, nie wszystkie, lecz pewnej klasy. Kozieł Azazela na pewno nie daje ubłagania za dobrowolne grzechy klasy wtórej śmierci, ponieważ to wyzwoliłoby tę klasę z wtórej śmierci, czego jednak nie będzie. Za jaką więc klasę ludzi dobrowolnych grzechów daje ubłaganie Kozieł Azazela? Odpowiadamy, za świat, mianowicie za nominalnego ludu Bożego dobrowolne grzechy, jak podaje Pismo Św.: „I wyznawać będzie (Aaron) nad nim wszystkie nieprawości synów Izraelskich (obóz wyobrażający nominalnego Duchowego Izraela) i wszystkie przestępstwa ich we wszystkich grzechach ich.” Nie czytamy „wszystkie ich przestępstwa i wszystkie ich grzechy,” lecz czytamy „z wszystkimi grzechami ich.” To znaczy, że między ich grzechami była specjalna wina, jak tu wyraża, że były nieprawości i przestępstwa w ich grzechach. W Psalmie 107:17 Izraela przestępstwa są opisane, jak brzmi: „Szaleni dla drogi przewrotności swojej (odrzucili Chrystusa) i dla nieprawości swej (grzeszyli przeciwko przymierzu Zakonu) utrapieni bywają.” (Od 606 przed Chr. i od 33 po Chr.) To znaczy, że dobrowolne grzechy przeciwko moralnemu prawu i dobrowolne grzechy przeciwko Chrystusowi (Głowie i Ciału) są nieprawościami i przestępstwami pozaobrazowego obozu (nominalnego ludu Bożego) we wszystkich ich grzechach. Dlatego rozumiemy, że wielkie grono ubłaga za te grzechy przeciwko Boskiemu prawu i Jego świętym, grzechy przeciwko świadomości i zdolności. Te cierpienia wielkiego grona uwolnią cały świat od wymagań sprawiedliwości przeciwko tym dobrowolnym grzechom, a tablica dla błogosławieństw tysiącletnich będzie oczyszczona, ponieważ za wszystkie grzechy Adamowe Krew Chrystusa (Głowy i Ciała) daje ubłaganie.
Synowie Izraelscy w ich obozie byli zorganizowani, dlatego są typem na nominalny lud Boży w jego organizowanym stanie, to jest Państwa, Kościoła, Arystokracji i Robotników. Ci właśnie są pozaobrazowymi Synami Izraelskimi, których grzechy były wyznawane nad Kozłem Azazela. Każda z tych grup twierdziła, że ma dane prawa od Boga. Co to znaczy? Nauka o Boskiem prawie do panowania królów dawała propozycję, „że król nie może nic złego czynić.” To znaczy, że ich