wszędzie, aby sobie tak samo postąpili z tymi wydawcami, jak to zrobił zbór w New Yorku z tymi, z nich którzy byli jego starszymi – usunąć ich z stanowiska nauczycieli i nie przyjmować ich podań, ponieważ nie posiadają żadnej wiedzy być nauczycielami Kościoła – nie mają usposobienia, aby mogli prędko się czego nauczyć i aby słuchali Boga.

Drodzy Bracia, którzy jesteście wierni prawdzie Paruzji, szczęśliwymi jesteście, jeżeli jeszcze stoicie, i nie zostaliście pociągnięci od tych, którzy upadli! Drodzy Epifanią oświeceni Bracia, jak szczęśliwym jest wasz los, że możecie to widzieć i radować się dodatnimi prawdami „pokarmem na czas słuszny” – Prawdą Epifanii! Bądźmy więc wierni tym dwom zarysom Prawdy!

DALSZA EGZAMINACJA P.B.I. CHRONOLOGII

W Zwiastunie z 15 czerwca i z 1 i 15 lipca 1922, Wydawcy tego pisma starają się ich chronologiczne błędy z ich zwykłą szatańską chytrością podeprzeć (1) wywyższają głupie panny, od których się tych proroczych błędów nauczyli, że takowi są pomocnymi nauczycielami; (2) twierdzą, że walka P.B.I. przeciw chronologii brata Russella nie jest antagonizmem ku niemu; (3) fałszywie przedstawiają to co On pisał w 1913, odnośnie egzaminacji roku 1914 (Z ’14, 4 ost. par.); (4) mówią, że różnica chronologii nie stoi w drodze towarzystwa (społeczności); (5) naciskają na ważność ducha uczynków kogoś za większą od natury tych uczynków i zostawiają nacisk, że ostatnie są opieszałością; i (6) podawają, że wyjawianie i przestrzeganie przeciwko fałszywym nauczycielom, odstępcom i zwodzicielom z Prawdy jest niewłaściwą i zakazaną denuncjacją. Na pierwszy punkt już żeśmy się dosyć wyrazili. Ich postępek na drugi punkt jest jasną hipokryzją, ponieważ walczą przeciwko bratu Russellu odnośnie 70 lat spustoszenia i 1914 jako końca Czasów Pogan w różny wykręcający sposób. Ich wydawanie tak wiele artykułów na ten przedmiot pokazuje, wbrew ich hipokryckich komplementów, że chcą obalić jego prawdziwe poglądy na koniec żęcia, na Czasy Pogan, na Jubileusze i na Równoległe Dyspensacje. Co się tyczy trzeciego punktu jest prawdą, że nim nasz brat Russell mógł jasno widzieć opuszczenie Kościoła świata po 1914 on powiedział, że jeżeli Kościół będzie na ziemi po październiku 1915, jeżeli czas ucisku nie miał wtenczas być widziany, jeżeli nominalne kościoły wtenczas nie były by jeszcze złączone i jeżeliby świat spokojnie załatwiał swoje trudności, wnioskował by, że mylił się względem chronologii odnośnie 1914 i będzie musiał ją tedy zegzaminować, aby odszukać błędu. Lecz jakimi są fakty na tym punkcie? Krótko potem (w Strażnicy z Maja 1914) podał stanowczo, że Kościół nie opuści świata w październiku 1914 i że nie potrzeba chronologii poprawiać lub żeby ucisk miał skończyć się w październiku 1915 tak jak to kiedyś uczył. A gdy październik 1914 nadszedł, Czas ucisku, który rozpoczął się Wojną Światową, nastąpił. Gdy mówił o federacji Nominalnego Kościoła on myślał, że wszystkie denominacje są w Federacji ponieważ od 1905 uczył, że Federacja Kościołów została zorganizowana w tym roku w Federalnej Radzie wszystkich kościołów i uczył w 1908, że przez pokazanie się episkopalnych kazalnic federacyjnych księży było dane uznanie od Episkopalnego Domu Wysłańców i Biskupów, i że przez to Obraz Bestii otrzymał swe życie.
kol. 2
On uczył rychlej, że ucisk skończy się w 1915; a to spowodowało go do uczynienia czterech warunkowych podań. Z tych warunków dwa były trudnymi względem chronologii, października 1914: (1) Początek ucisku; i (2) świat będąc w sporach i daleko oddalonym od pokojowych załatwień jego trudności. Te dwa trudne warunki przyszły do spełnienia się w październiku 1914. Dlatego nasz Pastor, żyjąc przeszło 2 lata potem, nie widział potrzeby, ani nie zachęcał innych do egzaminacji chronologii z punktu zapatrywania, aby znaleźć w niej błąd odnośnie października 1914, jako końca Czasów Pogan. Przeciwnie, on często przyznawał, że wypełnienie dowiodło, że chronologia na 1914 rok była prawdziwą. Niech więc P.B.I. wydawcy przestaną przekręcać jego podanie w Z ’14, 4, ostatni paragraf. W ten zwodniczy sposób często odnoszą się do jego podania. Nic z jego zapisków lub ducha nie gwarantuje ich postępków w tej sprawie. W ich postępkach idą za innym panem i duchem od brata Russella i z opozycyjnymi skutkami.

Czwarty punkt pokryliśmy w ostatnim numerze. Na ich piąty punkt chcemy podać, że co oni mówią, że nad duchem trzeba czuwać, a porównywając to z ich postępkami, przypomina nam to samo, co zwolennicy Stowarzyszenia mówili w ich duchu o tych, którzy byli ich „opozycją” w 1917. Musimy jeszcze nadmienić, że duch tych, którzy znieważają ważne zarysy prawdy i w miejsce tego rozszerzają błędy, jest zawsze złem, nawet choćby gładszymi nad masło słowami były przedstawiane, ponieważ takim jest szatański sposób zwodzenia. Co oni mówią na szóstym punkcie, jest to starym krzyczeniem za złodziejem, ażeby stanął, sami będąc złodziejami.

W ich Zwiastunie z 15 czerwca 1922 wstawiają samych siebie jako szampionów względem księgi Daniela przeciwko wyższym krytykom, tak jakby brat Russell i ci którzy trzymają się jego poglądów byli wyższymi krytykami! Jest to rzeczywiście śmiesznym! Twierdzą, że Dan. 1:1 dowodzi, że Nabuchodonozor przyszedł do Jeruzalemu w trzecim roku Joakima i że zebrał w tym roku pierwsza część żydowskich więźniów i pierwsza część świętych naczyń do Babilonu. Można to łatwo dowieść z Biblii i ze zwykłej historii, że takie myśli nie są prawdziwymi. W krótkości podamy oddzielne dowody i wierzymy te podania i potrzebne wyjaśnienia kompletnie obalą twierdzenie P.B.I. na tym punkcie.

(1) Biblia uczy że trzy, i tylko trzy części więźniów zostały zabrane z Palestyny do Babilonu i że pierwsza część więźni była wzięta w siódmym roku Nabuchodonozora co było w jedenastym roku Joakima (Jer. 52:28-30). Prosimy zobaczyć w Teraźniejszej Prawdzie w ostatnim numerze odnośnie dodania i opuszczenia niektórych liczb w 29 i 30 wierszu. Dlatego Dan. 1:1 nie dowodzi, że pierwsza część świętych naczyń i więźni zostali wzięci w trzecim roku Joakima do Babilonu.

(2) Biblia jasno uczy, że miecz Nabuchodonozora miał być użyty trzy, i tylko trzy razy przeciwko Jeruzalem (Ezech. 21:14), trzeci przeciwko Sedekiaszowi, jak Ezech. 21:14 dowodzi; i że te trzy uderzenia były połączone z trzema częściami niewolników w Jer. 52:28-30. Dlatego Dan. 1:1 nie dowodzi, że pierwsza część więźni i świętych naczyń została wzięta w trzecim roku Joakima.

(3) Biblia uczy, że Joakim w jego jedenastym roku został z pierwszą częścią świętych naczyń wzięty do

poprzednia strona – następna strona