Teraźniejsza Prawda nr 13 – 1924 – str. 95
za drugą zasłoną, która mówi i działa przez pozaobrazowego Aarona, Klasę Chrystusową po tej stronie zasłony! To, drodzy Bracia, jest gruntownym wyjaśnieniem przyczyn tych przesiewawczych błędów – szóstej broni ku zabijaniu – rewolucji.
Ostatecznie ci wydawcy podali swoje „nowe równoległości”, które widocznie otrzymali od brata Devault z Washingtonu. W jego artykule, o którym już mówiliśmy, podaje on podwójne okresy po 1864 lat, którego pierwszą część, odejmując 19 lat z chronologii Biblijnej, zakończa w 70 po Chr., zaczynając jego drugi okres w 70 po Chr. kończy go w 1934. W Zwiastunie H ’22, 138, kol. 2, par. 2 P.B.I. wydawcy przyjmują jego pogląd o tych podwójnych okresach. A nie tylko to, lecz zapierają się, ażeby brat Russell używał Równoległych Dyspensacji, aby dowieść czasu Wtórego przyjścia naszego Pana (H ’22. 139, kol. 2, par 4) i mówią, że było to około 1874 roku. (Chcielibyśmy się ich spytać jak blisko 1874 było to według ich opinii). Ażeby sprzeciwić się ich fałszywym twierdzeniom, że brat Russell nie używał paraleli na dowód czasu Wtórej obecności Chrystusa, odnosimy naszych czytelników do II tomu str. 276, 261, 262. Takie podanie tych wydawców dowodzi, że są więcej obznajomieni z pismami głupich panien, aniżeli z takowymi brata Russella, którego podania odrzucają i przyjmują owe głupich panien. Ma się rozumieć, że nowy paralel i inne chronologiczne błędy przyczyniają się do ich odrzucenia silnych dowodów brata Russella z II tomu i z III. W ich piśmie z 1 czerwca ostatecznie „wypuścili kota z miecha”, bo mówią, że ich chronologiczne błędy otrzymali od brata H. Grattan Guinness (głupiej panny, którego błędy brat Russell ustnie i w Strażnicy odrzucił). Niech bracia wiedzą o tym, że brat Streeter, który podrobił te błędy w P.B.I. więcej sympatyzuje z błędami H. Grattan Guinness, aniżeli z prawdami brata Russella. Nawet przed brata Russella śmiercią brat Streeter już te błędy głosił. Nie porzucił on swoich poglądów adwentyskich, którą sektę opuścił, gdy przyszedł do prawdy. Nie trzymał się podania z Izaj. 52:11, trącił się nieczystych rzeczy i dlatego sam stał się nieczystym. W liście, którym przyczynił się do ich artykułu w Zwiastunie w maju, którego teraz przeglądamy, protestujący brat – Cox z Bostonu, który porzucił ich służbę pielgrzyma z powodu ich chronologicznych błędów – zwraca ich uwagę do numeru na paralele, które już się wypełniły, jako dowód, że nasze wyrozumienie paraleli jest dobre. Lecz ci wydawcy usuwają na stronę owe paralele twierdząc, że to nie jest dowód na ich odjęcie 19 lat z chronologii. Takie mają oni trudności, a przez ich nauczania dowodzą, że ich fałszywa chronologia sprzeciwia się faktycznie wszystkiemu co jest w harmonii z prawdziwą chronologią. Będą musieli porzucić ich paralele o żniwie i zmienić okresy żniwa. Będą musieli odrzucić rok 1878 jako czas odrzucenia Babilonu i zmartwychwstania świętych, ponieważ tylko tymi paralelami są te daty na te wypadki udowodnione. Uczynili rzeczywiście wielką mieszaninę z całej chronologii.
Patrzmy naprzód na trzy ustępy Starego Testamentu, które mówią o paralelach i zobaczmy, jak każdy sprzeciwia się ich nowym paralelom. Pierwszy z nich Izaj. 40;1, 2. Oni twierdzą, że paralel tych wierszy i „postanowiony czas” kończy się w 1934. Czy te wiersze
kol. 2
i fakty zgadzają się z taką myślą? Może być zauważone, że wiersze te pokazują „pociechę” dla Izraela po skończeniu ich paralelu (czasu) i po ich postanowionym czasie. Fakty dowodzą, że od roku 1878 ta pociecha była głoszona Izraelowi. Dekret Berlińskiej Konferencji Narodów był pierwszą proklamacją tej pociechy. Później nasz brat Russell zaczął ogłaszać im tę pociechę i przez wiele lat on i lud żniwiarski głosili to Żydom. W roku 1910 i 1911 mianowicie, on i bracia poświęcali wiele czasu do tego poselstwa. W roku 1882 Leon Pinsker, poprzednik Herzla, rozpoczął między Żydami głosić tę pociechę. Wielu przyłączyło się do niego jak Lilienblum, Levanda, Ruelf i inni, po całym świecie głosząc to poselstwo. W 1895 Herzl wydał swoje dzieło pod tytułem „Państwo Żydowskie”, co doprowadziło do Syjonizmu. Wszyscy Żydzi teraz otrzymują tę pociechę. Tak możemy widzieć, że przepowiedziana pociecha została głoszona od 1878, a ustęp mówi, że przed wypełnieniem tego czasu nie miała być głoszoną – ale gdy ten paralel (czas) miał się skończyć – postanowiony czas – się wypełnić. Dlatego ten czas skończył się przed 13 czerwcem 1878, gdy Berlińska Konferencja wydała proklamację tej pociechy i przed 6 czerwcem 1878, gdy Anglia dla Turcji otrzymała protekcję nad Palestyną. To więc sprzeciwia się poglądowi tych wydawców, i można jasno widzieć, że ich pogląd jest błędnym.
I znów ich pogląd sprzeciwia się drugiemu ustępowi Pisma Św. Jer. 16:15-18. Jehowa mówi w 18 wierszu, że ich ukarze najprzód w dwójnasób za ich grzechy i nieprawości, nim wypełni dla nich obietnice wierszy 15, 16. My wiemy, że od roku 1881 Pan prowadzi wzrastających w liczby Żydów z Rosji i z innych krajów do Palestyny (wiersz 15). Wiemy, że od 1878 Jehowa posyła rybaków (wiersz 16), ażeby przez przynętę Syjonizmu Izraelitów do Palestyny pociągnąć. Ci rybitwi byli po części różni mężowie stanu (wyżsi urzędnicy państw), którzy politycznie pomogli Izraelowi do powrotu, po części żydowscy agitatorzy, wzmiankowani w poprzednim paragrafie, którzy mianowicie od roku 1881 pobudzali ich prześladowanych braci iść do Palestyny, aby tam w ich własnym narodowym Rządzie i kraju mogli zamieszkać; a po części ci rybitwi byli duchowymi Izraelitami, którzy głosili Syjonizm z Biblii. Z tych wielu żniwiarzy i wielu „głupich panien” w Babilonie są przykładami. Tak więc możemy widzieć, że rybitwi łowili ich od roku 1878. Lecz wiersz 18 mówi, że oni mieli zacząć łowić dopiero po skończeniu się „dwójnasobnego” czasu. Dlatego ten dwójnasób skończył się, gdy wieczorami 6 i 13 czerwca, 1878, rybitwi – mężowie stanu jako pionierzy – rozpoczęli owe symboliczne (obrazowe) łowienie. To kompletnie zbija P.B.I. wydawców dwójnasób, kończący się w 1934.
Oprócz tego „polowanie” które miało nastać po skończeniu „dwójnasobnego” czasu, zaczęło się w Rosji w 1881 z Rosyjskimi prawami Majowymi, czego skutkiem Żydzi zostali wypędzani i prześladowani z ich domów w Rosji, Polsce, Rumunii i Galicji. Polujący nie daje przynęty dziczyźnie. On ją pędzi i zabija bez żadnej przynęty. Tak więc prześladujący i gwałciciele Izraela są tymi polującymi. Różne prześladowania, które rozpoczęły się w tych krajach w 1881 jeszcze trwają. Rzeź w Kishenewie w 1903, w której więcej niż 500 Żydów