Teraźniejsza Prawda nr 13 – 1924 – str. 93
właściwych zastosowań z niektórymi ustępami odnośnie czczenia aniołów, którego on nienawidził, oszuka tylko takich, co nie otrzymali Prawdy w miłości, a ten ich artykuł jest judaszowym zdradzeniem brata Russella i ten judaszowy duch może później się przyczynić do ostatecznego zdradzenia przedstawicieli całej klasy Chrystusowej, teraz żyjącej w ciele.
Wydawcy Zwiastuna (H ’22, 27, 23) nie są upewnieni, czy różne doświadczenia Eliasza i pokrewne czynności od czasu, gdy miał widzenie na górze Horeb (1Król. 19:11, 12) aż do śmierci Elizeusza (2Król 13:20) są typami. Przyznają, iż nasz drogi Pastor patrzył na nie jak na typy, lecz wątpią o tym i oświadczają się, że do dzisiejszego dnia nie widzieli żadnego wypełnienia się doświadczeń Eliasza i Elizeusza podanych w 2Król. 2:1-10. Kiedyś niektórzy z nich widzieli pozaobrazy tych rzeczy, jako wypełniające się od 1874-1917; lecz przez ich nieczystości lewickie, które w ich życiach i uczynkach w 1918 roku popełnili, stracili Prawdę na tym przedmiocie i zapierając się faktycznym wyjaśnieniom, które zgadzają się z wypadkami i Pismem Św., nie mogą odnaleźć innych faktów, aby stosowały się do ich pozafigur. Ta wzrastająca niepewność ich zaufania na tę fazę Prawdy, którą przedtem widzieli, tak samo jak ich odrzucenie myśli o naszym Pastorze, jakoby indywidualnie nie był „Onym Sługą” i że żadne proroctwa, typy i symbole nie mówią o nim (dlatego podług ich poglądu Pisma. Mat. 24:45-47 ; Łuk. 12:42-44 nie odnoszą się do niego indywidualnie) są stanowczymi dowodami, że już nie znajdują się oni w miejscu Świętym, ale wstępują w ciemności zewnętrzne. Sposób Pański, który doświadczył ich wielką nieprawość w Fort Pitt Komitecie w 1918, coraz więcej ich objawia. „Jeżeli światłość, która w tobie jest, stanie się ciemnością, jak wielką będzie ta ciemność”. To jest przyczyną, dlaczego oni teraz nie mogą widzieć pozafigury 2Król. 2:1-19.
P.B.I. wydali pierwszy tom i między innymi rzeczami radzą, aby go używać między pracą pastorską. To jest dobrem postąpieniem i stosuje się do nich jako do Lewitów Gersonów, ponieważ przez taką pracę doprowadza ludzi do pokuty i wiary, i przez to do usprawiedliwienia a później do poświęcenia, i ta praca jest właściwa dla Gersonitów (P ’21, 184-186), lecz ich Jambresowstwo będzie uczyć ich ludzi, że są kandydatami do współdziedzictwa z Chrystusem i do Boskiej natury i przez to wiele im złego uczyni. A do tego ich chronologiczne błędy doprowadzą ich nawróconych do wielkiego zawodu.
Już żeśmy w przeszłych numerach kompletnie zbili ich nominalne i pogańskie chronologie ich roku 606. Wielu z ich dawniejszych obrońców już oddalili się od nich z powodu ich błędów na Czasy Pogan, jako zaczynające się w trzecim roku Joakima. New Yorski P.B.I. zbór miał tak wiele wiernych brata Russella chronologii członków, że przy następnych wyborach urzędników, nie obrali dwóch głównych starszych braci Hoskins i Rockwell, którzy byli dyrektorami, na starszych zboru. Ponieważ w tym samym czasie obrano brata Cooke, jednego z dyrektorów na starszego zboru, dowodzi, że kłamali, gdy mówili, że wszyscy dyrektorzy jednogłośnie zgadzają się z ich nowo wymyśloną chronologią. Możemy więc z tego być pewni, że znajdują się w rękach Azazela.
Mimo faktów, jakich dowiedliśmy, że świeckie
kol. 2
i biblijne chronologie nie są w harmonii z sobą odnośnie trzeciego roku Joakima w 606 przed Chr., powtarzają ich myśli. W ich Piśmie z 1 listopada 1921 ogłaszają artykuł napisany przez jednego brata z Washington, D.C., który nie życzył sobie, aby jego nazwisko było podane, lecz jego inicjały J.A. D. są podane na końcu ich artykułu (te inicjały są brata J. A. Devault, z Washington, D.C.). Potwierdzają jego artykuł, który jest błędny, bo ucina 19 lat od chronologii Biblijnej i podawają ich jeszcze własne błędy do niego. Wszyscy razem więc zapierają się prawdy przez ich wspólne przeciwne rozumowania.
Możemy przypomnieć sobie, co nasz Pastor pisał, że do roku 536 przed Chr. świecka historia nie jest pewna, wiarygodna i dlatego Bóg, aby nas całkiem upewnić, dał nam Jego chronologię, pokrywając nią ten okres czasu, w którym świecka historia nie jest wiarogodna, a od tego czasu nie dał nam dalszej chronologii, ponieważ od 536 przed Chr. świecka historia jest wiarygodna. To jest prawdziwie rozumna propozycja. Lecz brat Devault twierdzi z upewnieniem, że jest rozumną rzeczą przyjąć świecką historię przed 536 rokiem, jeżeli przyjmujemy po 536 przed Chr. Jednakowoż, gdy przedstawia szczerze dowodzi, że jego propozycja jest bezrozumna, ponieważ podaje wiele świeckich chronologicznych tabeli, które różnią się o trzy lata w poprzednich już 24 latach przed 536 rokiem. Z powodu właśnie takich niepewności świeckiej historii przed 536 nasz brat Russell twierdził, że były niepewne i dlatego je odrzucił. Możemy być pewni, że jego myśl była rozumną, a brata Devault’a nierozumną, jak jego własne tabele tego dowodzą. Lepszych dowodów na nierozumność jego stanowiska na tym punkcie nie mógł już nam udzielić, jak również, dowiódł nam, że świecka historia przed 536 przed Chr. nie jest wiarygodną. Mowa Dawida stosuje się dobrze do tego nieostrożnego brata: „Trochę nauki jest niebezpieczną rzeczą.”
W Zwiastunie (H ’21. 311, kol. 2) Wydawcy również twierdzą, że gdyby ich argumenty odnośnie odcięcia 19 lat były przedstawione bratu Russellowi, to zgodziłby się na ich propozycję. Lecz nie tylko zbicie tych poglądów przez brata Russella w II tomie i następnych Strażnicach dowodzi, że je zbadał i je odrzucił, lecz brat Devault również dowodzi, że one były badane przez brata Russella, ponieważ twierdzi (w H ’21. 325 par. 1), że przedstawił te poglądy naszemu Pastorowi, który potem odrzucił brata Devault’a odnalezienia. Tak więc stanowisko P.B.I. i na tym punkcie jest niedowiedzione.
Brat Devault podaje wiele głupstw (2Tym. 3:9), gdy mówi względem wieku Mardocheusza jako dowodu, że Czasy Pogan musiały rozpocząć się w trzecim roku Joakima; a z drugiej strony znów twierdzi, że Mardocheusz byłby za stary – około 150 lat – w czasie jego biblijnie podanej czynności. Podaje na dowód Estery 2:5-7 (H ’21, 332) twierdząc z tego, że Mordecheusz poszedł do niewoli z Joakimem w ósmym roku Nabuchodonozora, gdy zaś ten sam ustęp twierdzi, że jego pradziadek dostał się do niewoli! Jakie głupie są jego argumenty do poparcia P.B.I. chronologii! Rzeczywiście jest to głupstwem Jambresowym! – 2Tym. 3:9.
Jego główne argumenty dla odcięcia 19 lat od chronologii są te same, które żeśmy już powyżej zbili, dlatego nie powtarzamy. Później odniesiemy się do jeszcze jednego paralelu, którego on utworzył, różniącego się od biblijnego.