Teraźniejsza Prawda nr 12 – 1924 – str. 78
jest to czasem wyrzucania tych, którzy chcą posiadać władzę po ich terminie, lecz Czasy Pogan skończyły się. Wiemy dlaczego wydawcy i dyrektorzy P.B.I. uczą przewrotnych rzeczy (Dz.Ap. 20:30) odnośnie Czasów Pogan. W ich numerze z 1 kwietnia podają oni, że żęcie się jeszcze nie zakończyło. Ich ogólne stanowisko pokazuje, że w krótkim czasie będą chcieli dawać ruchu do zakończenia żęcia. Będziemy widzieć co oni uczynią. Z naszej strony chwalmy naszego Boga za pewność Prawdy Paruzji i Epifanii i za przywileje, które jako Epifanią oświecony lud Boży w Prawdzie Paruzji i Epifanii i ich usłudze otrzymaliśmy. Psalm 91:1-16.
Gdy żeśmy pisali przeciwko niektórym ich wyjaśnieniom na Objawienie, przestrzegaliśmy braci, że to były tłumaczenia pisarzy nominalnego Kościoła, i że niektóre z nich były przeciwne naukom brata Russella, i że prawie wszystkie z nich, których on nie tłumaczył były przez nich podane i błędne. Jesteśmy właściwie poinformowani, że brat Streeter był głównie odpowiedzialnym za przedstawienie poglądów Nominalnego Kościoła
kol. 2
między zwolennikami P.B.I., lecz wszyscy wydawcy i dyrektorzy są odpowiedzialni za to. Niestety, że dla takich poglądów „głupich panien” odrzucili naszego Pastora dobitne i dowiedzione tłumaczenia! Gdy zastanawiamy się nad tym, że ci wydawcy obiecali pokazać w przyszłych ich numerach Zwiastuna, jak nasz Pastor błądził odnośnie 6000 lat kończących się w roku 1873, odnośnie jubileuszów, odnośnie paralelnych dyspensacji, odnośnie 2300 dni itd., ażeby się niepodejrzliwe owce nie dziwili, co oni wiedzą, podawając, że uczynią to teorią biblijną (?) rokiem o 360 dni – teorią, która jest całkiem niebiblijną, nierozumną i niefaktyczną, jesteśmy w stanie poznać głębokość ich deluzji, w którą wpadli, poznać, że znajdują się w rękach Azazela i że są jego mówczymi narzędziami. Widzimy niebezpieczeństwo ludu Bożego, jeżeli dozwala na to, aby takie osoby w dalszym ciągu mieli być jego nauczycielami. Wzywamy wiernych, aby odrzucili takich błędnych, niepewnych i niewiernych szafarzy Prawdy, która była dana Kościołowi od Pana przez „Onego Sługę.”
kol. 1
CZY ZAKOŃCZYŁO SIĘ ŻNIWO WIEKU EWANGELII?
W Zwiastunie (Herald ot Christ’s Kingdom) z 1-go Kwietnia, 1921, piśmie P.B.I. pokazał się artykuł na powyższy w nadgłówce tego artykułu podany temat. Wydawcy Zwiastuna nie wyjaśniają wcale znaczenia wyrazu „żniwo”, nie podawają, czy używają to słowo w jego pierwszym znaczeniu – żęcie i zbieranie kłosów – czyli w ścisłym tego słowa znaczeniu (żniwa) czy używają w szerszym tego słowa znaczeniu, włączając w to (1) żęcie, (2) wiązanie, (3) suszenie. (4) młócenie, (5) przewiewanie, (6) przesiewanie i (7) zbieranie do gumna. Ogólne błądzenie tego artykułu jest zapieranie się, że żęcie i zbieranie kłosów żniwa miały się zakończyć, to jest, że ten zarys się jeszcze nie skończył; jednakowoż pokazują oni, że błądzą w przedmiocie odnośnie żęcia i zbierania kłosów jako różniące się od tych innych części żniwa, gdy mówią dla zachęty ich naśladowców, aby w dalszym ciągu prowadzili pracę żęcia: „Wnioskujemy, dlatego, że jest przyjemną i Bogu podobającą się rzeczą, że pracę rozdzielania (przesiewanie, szósty proces żniwa) – dzieło żniwa – dozwolimy prowadzić pod opatrznością i kierownictwem Głównego Wielkiego żniwiarza”. Gdy podczas żęcia i zbierania kłosów, zebrane ziarna pszeniczne musiały według porządku przez te inne procesy żniwa przechodzić, ma się rozumieć, po żęciu i zebraniu ostatnich ziaren, następowały te drugie części żniwa w właściwym czasie: lecz równocześnie inne nie miały być żęte i zbierane. Pewnym jest, że żniwo w szerszym tego słowa znaczeniu nie jest jeszcze skończone, to jest, że przesiewania jeszcze są. Jednakowoż w ścisłym tego słowa znaczeniu żniwo zakończyło się. A odnoszenie do tych przesiewań jako części żęcia. które ci wydawcy podawają, jest „bardzo wielka konfuzją”. W Teraźniejszej Prawdzie daliśmy wiele dowodów, że żęcie i zbieranie kłosów zakończyło się przed brata Russella śmiercią. Te dowody były dane pod rozwagę wydawcom P.B.I. A jednak w tym artykule, którego przeglądamy, mówią następująco: „Nie możemy znaleźć żadnej przyczyny, aby wnioskować lub twierdzić. że dzieło żniwa, (zawartość artykułu dowodzi, że mają na myśli dzieło żęcia) skończyło się w 1914 lub aby już się
kol. 2
miało zakończyć”. – „Uważamy, że nie ma żadnych dowodów, że żniwo się skończyło. Ani też nie możemy widzieć, aby Pan inne dzieło już wprowadził.”
Możemy silnie zaprzeć takim ich twierdzeniom jakoby nie było żadnych dowodów, że żęcie i zbieranie kłosów skończyło się. Jako odpowiedź na ich twierdzenie podamy w krótkości szesnaście biblijnych dowodów, które żeśmy raz podali i potem dodamy 24 więcej dowodów biblijnych – razem 40 dowodów – że żęcie skończyło się w 1914 i że zbieranie kłosów zakończyło się w 1916 roku. Dla całkowitej dyskusji tych 16 dowodów odnosimy naszych czytelników do P ’19, 185-190 (i w Polskiej Teraźniejszej Prawdzie): (1) W Ewangelii Jan 9:4 w poprawnym tłumaczeniu znajdujemy pierwsze dowody w słowach: „Musimy sprawować pracę Tego, który mię posłał, póki jest dzień; przychodzi noc, że nikt nie będzie mógł pracować.” Praca, która Jezus i Apostołowie wtenczas wykonywali, była żęciem. Dlatego praca ta wzmiankowana w tym wierszu jest pracą żęcia, która nie mogła być wykonywana, gdy noc przyjść miała. Noc jest to czas ucisku, który rozpoczął się w każdym kraju w chrześcijaństwie, jak te kraje zostały wciągnięte w światową wojnę. Dlatego gdy wojna wpłynęła na wszystkie narody chrześcijaństwa, noc przyszła na całe chrześcijaństwo. To było prawdą, przed jesienią 1916 roku. Dlatego żadne dzieło żęcia nie mogło po tym czasie być wykonane. Dlatego dzieło żęcia i zbieranie kłosów jest skończone. (2) Wybrani w wszystkich krajach mieli być popieczętowani na czołach – zżęci – przed uciskiem, który rozpoczął się z Wojną Światową i wprowadzał w nią narody (Obj. 7:1-3). Każdy kraj w chrześcijaństwie był wciągnięty (nie koniecznie jako walczący) w wojnę przed jesienią 1916. Dlatego wszyscy wybrani byli popieczętowani na czołach, byli żęci – przed jesienią 1916. (3) Wszyscy święci mieli brać udział u chwale wydawania (duchowej) pomsty i karania narodów i wiązania królów i szlachty (Psalm 149:5-9). To było uczynione od jesieni 1914 od jesieni 1914 do jesieni 1916. Dlatego, aby mieć udział w tej pracy, wszyscy święci musieli być zżęci przed końcem tego czasu. (4) Pozaobrazowego Eliasza ostatnia