Teraźniejsza Prawda nr 12 – 1924 – str. 73
Jeruzalem (Ezech. 21:14), co rozpoczęło się w dziewiątym roku Sedekiasza, kończąc się w jego jedenastym roku jego odkoronowania (Ezech. 21:25-27) prowadząc trzecią grupę niewolników i biorąc resztę świętych naczyń do Babilonu (2Król 25:1-21; 2Kron. 36:18; Jer. 52:4-15). To działo się w 19 roku Nabuchodonozora (2Król. 25:8). Był to Nabuzardan, generał swego wojska, który zabrał niewolników, jak jest podane, w 19 roku Nabuchodonozora (2Król 25:8, 11, 20; Jer 52:12, 15, 16, 24-27, 30). Zharmonizujemy daty innych ustępów z Jer. 52:30 jak następuje: Nabuzardan powrócił do Jeruzalemu goniąc uciekających (2Król. 25:4-6, 8) w siódmym dniu 5-go miesiąca (2Król 25:8) a w dziesiątym tego miesiąca wjechał i rozpoczął niszczyć miasto i świątynię (Jer. 25:12; 2Król. 25:9, 10) a w 23 dniu tego miesiąca prowadził niewolników z Jeruzalemu. (Jer. 52:30) Wydawcy Zwiastuna, którzy używają tego wierszu, aby znieważyć pogląd brata Russella o znaczeniu i czasie spustoszenia ziemi, mówią, że ten ostatni wiersz mówi, że to było uczynione w 23 roku Nabuchodonozora. Odpowiedź nasza jest następująca: Oba podania, to w 2Król. 25:5-12, 18-21, 22, 25 i to w Jer. 52:12, 15, 16, 24-27 pokazują że to zostało uczynione w 19 roku Nabuchodonozora. Dlatego rozumiemy, że z hebrajskiego wiersza następujące słowa zostały zgubione po przetłumaczonych słowach „W roku”, z którymi zgadzającymi się słowami wiersz hebrajski rozpoczyna się: „dziewiętnasty i w dniu” itd. Innymi słowy, wiersz powinien być czytany następująco: „w dziewiętnastym roku, w dwudziestym trzecim dniu” (piątego miesiąca) dwa tygodnie po rozpoczęciu niszczenia miasta, Nabuzardan wyszedł z niewolnikami, zostawiając małą liczbę z gubernatorem w ziemi, którego zamordowano w siódmym miesiącu, po czym reszta uciekła do Egiptu, zostawiając spustoszoną i niezamieszkałą ziemię (Jer. 26:9; 52:16, 2Król. 25:22-26). Tak Pismo Św. uczy, że były trzy oblężenia Jeruzalemu i trzy grupy niewolników były prowadzone do Babilonu przez Nabuchodonozora i mówi o trzecim z tych oblężeń, czego wynikiem była trzecia grupa niewolników, jak miecz uderzył po trzeci raz; a pierwsze uderzenie mieczem przyprowadziło pierwszą grupę niewolników do Babilonu w ósmym roku Nabuchodonozora. Te rzeczy harmonizują chronologię na tych przedmiotach zupełnie.
(3) Rozumowanie mówi, że trzy lata edukacji czterech młodych Hebrajczyków rozpoczęły się później niż w ósmym, a skończyły się później niż w jedenastym roku Nabuchodonozora; ponieważ ci młodzieńcy byli więźniami wojennymi: w dodatku byli oni z królewskiej, familii (Dan. 1:3). Dla obawy, aby nie oburzali się (2Król. 24:1; 2Kron. 36:6) musieli być osobno trzymani. Dlatego byli oni ludźmi, którym król nie mógł ufać i ich wywyższać, aż ich wyuczył za oficerów (urzędników) i doradców swego królestwa, aż dosyć czasu przeminęło, w którym mogli być obserwowani i próbowani względem wierności i zdolności i aby mogli potem być wyuczeni na odpowiedzialne stanowiska (Dan. 1:4, 5). Miłość przewodnika nad komornikami był długiem okresem czasu przed rozpoczęciem tej szkoły (Dan. 1:9). Przypuśćmy, że 3 lata, obserwacji było krótkim czasem, aby obserwować i próbować wierność tych młodzieńców, nim zostali dopuszczeni do edukacyjnej szkoły na 3 lata.
kol. 2
To uczyniło by ich wejście i ich wyjście z szkoły w jedenastym i czternastym roku panowania Nabuchodonozora jako króla Babilonu. To również nie popiera myśli Wydawców Zwiastuna, że sen o metalowym posagu, który odbył się po wyjściu tych Hebrajskich młodzieńców z szkoły, był w drugim roku panowania Nabuchodonozora jako króla Babilonu.
(4) Czwarte zastanowienie nie popiera punktu wydawców Zwiastuna, pokazując dodatkowo, że sen odbył się dosyć później niż w 14 roku panowania Nabuchodonozora nad Babilonem. Dosyć czasu musiało upłynąć i wiele wypadków musiało się odbyć, aby dać sposobność Danielowi i jego trzem towarzyszom, aby mogli okazać się mądrzejszymi nad wszystkich mędrców króla we wszystkich rzeczach, które były wymagane i wypytywane od nich jako jego urzędników i radców (Dan. 1:19, 20). Pamiętajmy o tym że te dowiadywania się króla od nich mądrości były dawane po uczynieniu ich urzędnikami i doradcami króla, to jest potem, „gdy stawali przed królem”. Dalszy fakt, że Daniel i jego trzech towarzyszy zostali wyszczególnieni, i zostali poszukiwani przez egzekutorów po wypowiedzeniu wyroku śmierci przez króla na mędrców, którzy nie mogli wytłumaczyć snu, to dowodzi, że przez pewien czas musieli być uznawani za mądrych między mędrcami Babilonu (Dan. 2:13). Widocznie dosyć czasu musiało upłynąć między tymi wypadkami które w każdym rozdziale Daniela od pierwszego do piątego włącznie są podane. Tak więc te fakty są w harmonii z datą snu, który odbył się parę lat później niż w czternastym roku panowania Nabuchodonozora nad Babilonem i naturalnie sprzeciwia się twierdzeniu Zwiastuna.
Te cztery powyżej podane punkty pokazują, że drugi rok panowania Nabuchodonozora wzmiankowany w Dan. 2:1 nie może być drugim rokiem jego panowania jako następca po jego ojcu i jako król Babilonu, ponieważ te fakty dowodzą, że Dan. 2:1 odnosi się do drugiego roku panowania, które się wiele lat później zaczęło. Dlatego zamiast Dan. 2:1, 37, 38 dać dowód, że Czasy Pogan zaczęły się w pierwszym roku Nabuchodonozora jako króla nad Babilonem, jak wydawcy Zwiastuna z taka pewnością twierdzą, nie popiera ich myśli i jest w zgodzie z myślą, że Czasy Pogan zaczęły się w 19 roku tego panowania, a sen był w dwudziestym roku, co było w jego drugim roku jako uniwersalnego monarchy. Dlaczego wydawcy Zwiastuna, którzy w ich artykule nadmieniają trzy lata szkoły, nie mogą widzieć, że ten fakt czyni niemożebność odnoszenia się do drugiego roku Dan. 2:1, do drugiego roku panowania Nabuchodonozora, następcy po jego ojcu jako król Babilonu? Dlaczego nie starali się zharmonizować faktów i chronologię Dan. 2:1, 2, gdzie podaje chronologię pierwszego tylko wypadku z 2Kron. 36:5-7; Jer. 25:1; 52:28? Jest niemożebną rzeczą chcieć pozostać w harmonii ze sprawiedliwością, aby takich tłumaczy, którzy są tak niedbałymi i tak wiele uczynili pomyłek w ważnych przedmiotach zwać jasnymi, akuratnymi i polegającymi tłumaczami. Niech nasi czytelnicy pamiętają o tym, że te pomyłki były uczynione mimo ich wiedzy, że nasz Pastor po ostrożnym zbadaniu odrzucił zdarzenie i rok w panowaniu Nabuchodonozora, to co oni teraz uczą, że to był początek Czasów Pogan; a ich obecna teoria jest tak starą, że przez bardzo