Teraźniejsza Prawda nr 7 – 1923 – str. 92
Dlatego cykle te postępują po ostatnim przed niewolą i spustoszeniem ziemi doprowadzą nas i kończą się w 1874 jak nasz Pastor nauczał, a nie w 1925 jak teoria br. Rutherforda twierdzi. Te dwa punkty będąc prawdziwymi, nie mamy innej drogi, aby dosięgnąć do roku 1925 jako początku pozafiguralnego jubileusza. Dlatego 1925 nie może być datą do zapoczątkowania pozaobrazowego jubileusza, 1874 rok jest jedyną datą do tego – Brata Rutherforda przewrotności w tym przedmiocie dają jeszcze więcej dowodu, że on je i pije z pijanicami i że jego prawe oko coraz więcej zaciemnia się.
ELIASZ CZYNNYM CAŁY WIEK
Widząc fałsz w jego poglądzie, że Elijasz naprawi wszystko w 1918 i pozaobrazowy jubileusz dla świata rozpocznie się w 1925; możemy odłożyć jego pogląd, jako zupełnie zbity; co się zaś tyczy tego, że pozaobrazowy Eliasz miał się pokazać naprzód w 1874, podamy wiele dowodów przeciwko temu, ponieważ Pan chce, aby miecz Prawdy uderzył w prawe oko głupiego i niepożytecznego pasterza, który w jego wysiłkach, aby błąd ten złagodzić, jeszcze więcej zaciemni prawe oko swoje, zgubi więcej prawd, które sprzeciwiałyby się jego poglądowi i nowe błędy na ich miejsce wprowadzi, jak to uczynił po każdym uderzeniu miecza w jego prawe oko w przeszłości. Na odrzucenie jego poglądu podajemy jak następuje.
(1) Pozafiguralnie wypełnione fakty czynności Elijaszowych podane w 1. Król. 17:1-19:21; 21:17-29 dowodzą, że pozafiguralny Eliasz zaczął być czynnym, gdy Pan nasz był w ciele i trwał w tych czynnościach aż do 1914. Dla szczegółów zobacz II. Tom o Elijaszu i P. 20, 36-43.
(2) Wypełnione pozafiguralne fakty z 1 Król. 19:19-21 ; 2. Król. 2:1-25 dowodzą, że pozaobrazowy Eliasz po wielu stuleci czynnościach, powołał pozafiguralnego Elizeusza w 1846, potem szedł z nim aż do pozaobrazowego Galgal 1874, do pozaobrazowego Betel 1878, do pozaobrazowego Jerycho 1881, do pozaobrazowego Jordan 1914, i rozłączony został od niego w 1917 a od tego czasu pozaobrazowego Elizeusza czynności wypełniają się bez pozafiguralnego Eliasza. Dla szczegółów zobacz Straż. 04. 252 par. 4, 5 i 15, 286 par. 5 – 9; i P. 19, 82 – 9S. 100.
(3) Chronologia Biblijna w łączności z pozaobrazowym Eliaszem dowodzi, że jego czynności zaczęły się przed 539 i że był czynnym aż do 1799. Ucieczka Eliasza (1. Król. 17:2-5) wyobraża to samo co było symbolizowane przez ucieczkę niewiasty na puszczę (Obj. 12:6) co było w roku 539; i jak ona przebyła 1260 lat na puszczy, tak pozaobrazowy Eliasz był odosobniony aż do 1799. Potem zamknięcie przez Eliasza literalnych niebios, aby deszcz nie padał przez 3½ lat (1. Król. 17:1 ; 18:1; Jak 5:17, 18) ogólnie mówiąc wyobraża te same rzeczy, które w pozafigurze nie dozwalały aby symboliczne niebiosa dały deszczu od 539 do 1799. – Obj. 11:3, 6.
(4) Pozaobrazowa Jezebela jako prześladowczyni pozaobrazowego Eliasza była czynną przeciw prawdziwemu Kościołowi podczas okresu Tyjatyrskiego, który zakończył się przeszło 500 lat przed 1874. – Obj. 2:20.
(5) W początku reformacji w roku 1309 przez jednostki; a w roku 1517 przez setki, pozaobrazowy Eliasz przywrócił główne nauki z symbolicznego Babilonu. Dlatego pozafiguralny Eliasz setki lat przed 1874 rozpoczął przywracać zgubione prawdy.
(6) Przywrócenie tych prawd postępowało odnośnie
kol. 2
oczyszczenia świątnicy – pozaobrazowego Eliasza – od głównych brudów Papiestwa i osiągło główne prawdy w roku 1846.
(7) Łącznie z typem Eliasza są inne rzeczy, które wyobrażają wypadki spokrewnione z niektórymi doświadczeniami pozaobrazowego Eliasza, które datują się setki lat przed 1874. (1 Król. 20:1-22; 40). Po szczegóły zobacz P ’20, 40, 41.
Do tych siedmiu powyższych biblijnych dowodów mogą być dołączone rzeczy z piramidy, która pokazuje przy wejściu ku południowemu końcowi Wielkiej Galerii, że 24 wrzesień 1846 był ten akuratny dzień i rok, kiedy pozaobrazowy Eliasz zaczął pomazywać pozaobrazowego Elizeusza przy wcięciu górnej schody i gdzie wystaje wertykalna (prostopadła) linia południowej ściany wielkiej Galerii, że 27 czerwiec 1917 i 18 lipiec 1920, są akuratnymi dniami i latami, w których pozaobrazowy Elizeusz i Eliasz osobno działali jeden od drugiego. Po szczegóły zobacz P ’20, 75-80; P ’21, 114-119; P ’22, 181-185. Tak więc Eliasz działał setki lat przed r. 1874.
Mając wyjaśnione krętactwa, które „niewierny Sługa” – „głupi” i „niepożyteczny Pasterz” udzielił, aby „pociągnąć za sobą uczni”, będziemy teraz rozbierać to przyjemniejsze zadanie, pozafigurę z 2Król. 1:1-18. Nasz drogi Pastor dał nam klucz do tego rozdziału, gdy zastosował Ochozyasza w jego chorym stanie do typu na Europę w jej politycznej i wojennej chorobie. Już żeśmy wykazali, że Achab przedstawia Europę autokratyczną; Ochozjasz (Izraela) wyobraża Europę rozłączoną w państwa niezależnie działające jedne od drugich; i że Joram (Izraela) który przez pewien czas był współwładcą Ochozjasza (P ’19, 97 par. 2, 3) przedstawia Europę w państwach działających jedne z drugimi. Wykazaliśmy, że Moab w 2Król. – nie wszędzie – wyobraża Państwa Centralne. Ich oburzenie się przeciw Ochozjaszowi (wiersz 2Król. 20:1.) wyobraża państwa z Włochami formujące Aliantów (Triple Alliance) używając tę formę wspólnej ugody (Alliance) przeciwko skupionym i osobnym państwom Europy, co było buntem przeciwko Europie, która składała się z osobno działających względem siebie państw – z pozaobrazowego Ochozjasza i Jorama. Możemy zauważyć, że w typie więcej Joram aniżeli Ochozjasza walczyli przeciw Moabowi (2 Król. 3:4-27). Dlatego w pozaobrazie nie tak mocno walczyli indywidualne Państwa w Europie podtrzymywane przez Robotników – Edom i Amerykę – Jozafata przeciw Centralnym Państwom, choć wszystkie te państwa weszły w wojnę osobno, jak Austria, Serbia, Belgia itd. Przeto działali oddzielnie (pozoobrazowy Ochozjasz) w wojnie. Upadek Ochozjasza (wiersz 2 ) wyobraża jak osobne Europejskie rządy dążąc do wysokich ambicji (sali) w polityce (Samarii) spadli przez słabe utworzenia ((Kraty) w warunki wojny światowej. Jego Ochozjasza upadnięcie przedstawia zamordowanie arcyksięcia, a jego rychła choroba wyobraża z tego wynikający bez nadziei naprawienia kryzys, w który Europa w odrębnie działających państwach weszła. Jego wołanie po posłów przedstawia jak Europa zwróciła się do partii militarnej w każdym państwie o pomoc; jego wysłanie po Belzebuba Akkarońskiego, aby załatwił ich stan, przedstawia jak europejskie państwa żądały militaryzmu, czyli wojny, rzeczywiście Szatana (Mat. 10:25), – aby uzdrowić ich