jak William Pitt młodszy, który skuł finansem autokratyczne narody Europy w zdawające się nieodparte złączenie państw (rogi żelazne) przeciwko demokracyjnej Francji itd. Podczas tej walki autokracja została porażona (zranienie Achaba) przez odważnego Napoleona (mąż, który strzelił z łuku, wiersz 34) i Święte Państwo Rzymskie zostało zniszczone roku 1806 (wyniesienie Achaba z bitwy). Z tej przyczyny autokracja została wielce osłabioną, zmuszoną będąc w połowie stulecia dzielić konstytucji i prawa głosowania do prawie wszystkich narodów Europy, co przedtem nie było.
kol. 2
Przeto autokracja umarła. Nawet zmiana stała się tak powszechną, iż demokracja teraz jest więcej uznaną za radykalną, Teraz radykalni Socjaliści, Komuniści i Anarchiści są pozafiguralnymi Syryjczykami. Gdy zaś przedtem demokracja była pozafiguralnym Benadadem (1 Król.) teraz bolszewizm jest pozafiguralnym Benadadem (2 Król).
Jeżeli szczegóły powyższe jego tłumaczenia będą odróżnione od niejasnych, nieakuratnych i niepraktycznych tłumaczeń 1 Król. 17-22, brata Olsona, rozumność pierwszego a nierozumność drugiego mogą być zauważone od trzeźwych umysłów.

kol. 1

ELIASZ I OCHOZJASZ – FIGURA I POZAFIGURA

      Oprócz listu Eliasza z 2 Kron. 21:12-15, którego nasz Pastor pozafiguralnie nie wyjaśnił, oprócz spraw Eliasza i Ochozjasza z 2 Król. 1:1-18, których brat Russell również nie wyjaśnił poszczególnie w pozaobrazie i oprócz szczególnych pozaobrazów z 2 Król. 2:1-7, które nasz drogi Brat Russell udzielił w szczegółach, (Z: 04, 252 par. 4,5; Z: 15, 286 par. 5-9) rozbieraliśmy w Teraźniejszej Prawdzie całą historię Eliasza poszczególnie, jego figurę i pozafigurę. W tym artykule podajemy nasze myśli względem pozafigury 2 Król. 1 rozdziału, rozumiejąc, że wypełnione zostały krótko przed i podczas wojny światowej, mianowicie przed przejściem „onego wiernego sługi” poza zasłonę. Lecz nim przedyskutujemy te rzeczy, uważamy za rzecz właściwą, aby odrzucić te błędy o pozafiguralnym Eliaszu, które brat Rutherford ogłosił na ostatniej Konwencji w Cedar Point, i takowe podał do Strażnicy (Z: 22, 334). W tym artykule można zauważyć jak rzeczywiście oko jego zaciemnia się i jak je i pije z pijanicami (Zach. 11:15-17 ; Mat. 24:48-51) gdy zaprzecza „Dzień Przygotowania” który rozpoczął się w 1799 i naucza, że takowy rozpoczął się w 1874 (do zbicia jego błędu III. Tom II. roz.) dalej uczy, że Pan nie przyszedł do Swego Kościoła w 1874, ale że to było 1918 roku (do zbicia tego błędu są słowa Jezusa i Marka, co się wypełniło pierwszy raz w 29 po Chr. a w równoległej dyspensacji w roku 1874 jak brat Russell jasno tłumaczy. Mat. 11:10; Łuk. 7:27; Mar. 1 :2-8) naucza dalej, że widzenie Izajasza (Izaj. 6:1-11) w jego ofiarowaniu się na służbę, jego oczyszczenie ust i instrukcje dla jego misji odnoszą się do czasu po roku 1919, zupełnie ignorując fakty, że począwszy od czynności Marsigliona 1309-1328 postępujących przez reformacje różnych sekt i kończących oczyszczeniem Klasy Świątnicy w roku 1846, Kościołowi dana była główna część oczyszczenia ust dla jego misji ku opowiadaniu rzeczy podanych w Izaj. 6:8-13, zupełnie ignorując fakt, że Jan (Jana 12:40, 41) cytuje Izajasza 6:10 i stosuje to do żniwa Żydowskiego, i że dlatego według równoległych dyspensacji odnosi się to na czas od 1874-1914 roku, do czasu ucisku, gdy spustoszenia na miasta przyszły. Te i inne błędy, oprócz błędów o Eliaszu, podanych w Z ’22, 332-337 nie będą przez nas więcej w tym artykule dyskutowane.

      W Strażnicy 22, 334 brat Rutherford podaje myśl, że pozafigura Eliasza nie rozpoczęła wypełniać się prędzej aż w roku 1894 i zakończyła się w 1918 lub 1919. Z jego zwykłą obłudą wypracowawszy swój „nowy pogląd” podaje on z nauk brata Russella rzeczy, jakoby był w harmonii z nim, przez to zwodząc
kol. 2
„nieuczonych i nieutwierdzonych”. Twierdzi on, że ustęp „Eliasz zaprawdę przyjdzie (obecny czas) wpierw (tak dalece ustęp ten odnosi się do pierwszej obecności Klasy Eliasza – Jego obecności w ciele od roku 29 aż opuści świat kiedyś w Przyszłości) i naprawi (w przyszłym czasie) wszystko” (w tysiącleciu, przy wtórem jego przyjściu), znaczy, że Klasa Eliasza przyjdzie w roku 1874 i do 1918 naprawi dla Kościoła prawdę, którą Kościół przedtem utracił. W ten sposób naucza on dwa rodzaje i dwa czasy restytucji jedną dla Kościoła począwszy od 1874 a drugą dla świata, począwszy 1925! Dosyć nam na tej myśli, o czasie naprawienia dla Kościoła, aby takową odrzucić; gdyż restytucja jest figurowana w jubileuszach i odnosi się tylko do tego, co było utracone w Adamie. Te rzeczy nie są aktualnie przywrócone Kościołowi i takie zastosowanie, że wielki cykl kończy się w 1874 wskazujące błogosławieństwa dla Kościoła, jest śmiesznym. Odnośnie roku 1925 jako początku Jubileuszu dla świata możemy powiedzieć, że nie może to być prawdą, a to z dwóch przyczyn 1), że data powinna być osiągnięta przez wielki cykl, jeżeli przedstawia pozafigurę jubileusza Izraela. Typ pokazuje regułę zrównania niższych peryodów, aby osiągnąć następujący wyższy period. Przez to liczba dni w tygodniu kończąca tydzień po sobocie przejścia, 15-go Nisan, musi być zrównaną, aby dosięgła do dnia Jubileuszowego, Zielonych Świątek, periodu następnego, wyższego niż sabat (3Moj. 23:15, 16) a liczba lat w sabatowym cyklu kończącym w roku sabatnim musi być zrównana, aby dosięgła do roku Jubileuszowego, periodu następnie wyższego niż sabatowy rok. Stąd widzimy, że zrównanie niższych periodów wprowadza następne wyższe periody, i jak siedem sabatnich cyklów z ich rokiem jubileuszowym są najwyższym figuralnym periodem, następny wyższy period musi być pozafigurą, lub wielkim cyklem. Aby więc otrzymać pozafiguralny cykl musimy zrównać największy figuralny okres – 50 lat – a wynikający z tego cykl stanowiący 2500 lat, wprowadzi nas do pozafiguralnego jubileusza – do 1874. Nie ma żadnego pozafiguralnego cyklu, któryby przyprowadził do roku 1925, dlatego rok ten nie może być początkiem pozafiguralnego jubileusza. 2) Bóg sam w tym jednym ustępie, gdzie mówi, że miało być 70 jubileuszy, wyraźnie mówi, że były trzymane podczas spustoszenia ziemi 606-536 przed Chr. (2Kron. 36:21.) z tej przyczyny po tych następujących 51 cyklach, od ostatniego figuralnego jubileuszu przed spustoszeniem ziemi, nie mogą następować lata jubileuszowe, ponieważ te jubileusze były wykonane podczas tego spustoszenia. Dlatego cykle te są każdy z nich po 49 lat długie a nie po 50 lat.

poprzednia strona – następna strona