Teraźniejsza Prawda nr 6 – 1923 – str. 78
podczas, gdy Bóg mówi, że gdy Abraham będzie miał ziemię przez Tysiąclecie, nasienie Jego po nim, Żydzi, otrzymają ją na zawsze. (1 Moj. 17:7; Dz.Ap. 7:5.) Dlatego Żydzi nie mogą być Gersonitami Tysiąclecia, albowiem Gersonici nie będą mieć swojego wiecznego dziedzictwa na ziemi. (2) W Joela 2:28 Żydzi, „synowie”, przedstawieni są jako prorokujący, co także Poganie „córki”, czynią – praca ta nie jest więc osobliwie pracą Lewitów; dowiadujemy się natomiast, że Młodociani Święci, „młodzieńcy”, będą „widzieć widzenia” to jest dany będą mieć przywilej Królestwa podobny do przywileju Starożytnych Świętych, „starców”, którym będą „śnić się sny”. Są to zaszczyty Lewitów na czas Królestwa. Dlatego Żydzi, „synowie”, nie będą Gersonitami Tysiąclecia. (3) Niewierzący Żydzi nie otrzymali dobrego raportu przez wiarę (Rzym. 11:30-32), i oczywiście nie mogli mieć powierzonych sobie odpowiedzialności tytułu książęcego w Królestwie, do czego charaktery utwierdzone w wierze i sprawiedliwości są konieczne. Inne dowody trafności zapatrywań TERAŹNIEJSZEJ PRAWDY a nietrafności zapatrywań Strażnicy w tym przedmiocie mogły by być dane, lecz uważamy, że trzy powyżej dane wystarczą. Oby Pan pobłogosławił te pytania i odpowiedzi o Młodocianych Świętych dla Jego ludu w Maluczkim Stadku, Wielkim Gronie i Młodocianych Świętych.
PRZESTAWANIE MŁODOCIANYCH ŚWIĘTYCH Z KAPŁANAMI I LEWITAMI
(21) Pytanie: Czy nagroda, należenie do Klasy Młodocianych Świętych nie wymaga charakteru i stanu serca spotykanego tylko u tych, którzy przechodzą na stronę Kapłanów w teraźniejszym przesiewaniu? Czy ich przestawanie z Lewickimi dywizjami nie wskazuje takiego stopnia niewoli i błędnej wiary, aby uczynił ich nienadającymi się na wspólników Starożytnych Świętych?
Odpowiedź: Zanim Młodociani Święci staną się godni łączenia się ze Starożytnymi Świętymi, będą musieli otrzymać dobry raport za wiarę i posłuszeństwo, i w takiej mierze, w jakiej ich lgnięcie do Lewickich oddziałów świadczyć będzie o ich sympatii z postępowaniem Lewitów, będą musieli oczyścić się, jeżeli będą chcieli być wspólnikami Starożytnych Świętych w Tysiącleciu. I to wierni ostatecznie wśród nich zrobią. Jednakowoż zdaje nam się, że ich chwilowe usidlanie się z Wielkim Gronem tak samo nie uczyni ich w końcu niegodnymi zostania Lewitami Tysiąclecia, jak tymczasowe zaplątanie się Wielkiego Grona nie uczyni jego członków niegodnymi zostania Lewitami Tysiąclecia. W obydwóch wypadkach spodziewamy się ujrzeć oczyszczenie, które by uczyniło ich godnymi. Ale ci z Młodocianych Świętych, którzy przestają z Kapłanami, mają szansę odniesienia lepszego zwycięstwa i otrzymania lepszej nagrody w przyszłości, aniżeli ci, którzy przestają z Lewitami.
(22) Pytanie: W jaki sposób możemy wiedzieć, którzy są Młodociani Święci?
Odpowiedź: Wpierw odpowiemy w stosunku do tych braci, którzy poświęcili się od Jesieni, 1914. Wiedząc z wielu powodów, że spładzanie z ducha ustało od Jesieni, 1914, możemy łatwo wiedzieć, że wszyscy, którzy poświęcili się od tego czasu, nie mogą być spłodzeni z ducha, i że przeto nadzieje ich leżą w kierunku Młodocianych Świętych. W stosunku do tych z nich,
kol. 2
którzy poświęcili się od czasu jak ogólne Wezwanie ustało w roku 1881 może dowiedzieć się o swoim stanowisku. Nie zdziwiłoby nas jednak wcale, gdyby powstał Ruch Młodocianych Świętych, oddzielający ich od innych. Jeżeli by się to sprawdziło, to by wówczas niewątpliwie stałoby się jasnym, że wszyscy niespłodzeni poświęceni są Młodocianymi Świętymi.
(23) Pytanie: Czego figurą jest „ubogi” i „przychodzień” zbierający kłosy? W jaki sposób żniwiarze zostawili pole dla nich, aby zbierali kłosy?
Odpowiedź: W figurze (3 Moj. 19:9, 10) właściciele pola mieli powiedziane, aby zostawili zbieranie kłosów ubogiemu i przychodniowi. My uważamy, że właściciele pola wyobrażają Pana naszego. (Mat. 20:1-8.) Rozkaz nie zbierania zdaje się przedstawiać polecenie Jehowy dla naszego Pana „Ty”, aby zostawił trochę Żniwa niezebranego przez wiernych – żniwiarzy („wy”) – aby inni pozbierali. My uważamy, że „ubogi” wyobraża Wielkie Grono, którzy stali się biednymi w tem znaczeniu, że stracili bogactwa, jakie oznacza Wysokie Powołanie. To zdaje się nasuwać znaczenie imienia Jambresa, który symbolizuje Wielkie Grono w ich przewodnikach z tego punktu widzenia, że są rewolucjonistami przeciw rozmaitym Prawdom, zubożonymi przez odebranie im Wysokiego Powołania, Jambres znaczy bowiem morze (niespokojny, burzliwy) w ubóstwie. „Przychodni” zdaje się oznaczać Młodocianych Świętych, którzy są obcymi dla Wysokiego Powołania. Polecenie, aby zostawili zbieranie ubogiemu i przechodniowi zdaje się symbolizować polecenie Jehowy Jezusowi Panu, jak widzimy na przykład w figurze Gedeona, aby przygotował wiernych członków Maluczkiego Stadka do pierwszej walki pozafiguralnego Gedeona, do pierwszego uderzenia Jordanu, do wykonania napisanego wyroku, i do wyznania grzechów nad Kozłem Azazela, oraz do wprawienia ich w ruch w tych działalnościach, przez co by reszta maluczkiego stadka została, jako zbierający kłosy dla innych to jest dla Wielkiego Grona i Młodocianych Świętych, aby zwyciężyli od 1914 do 1916 roku. W tym czasie Maluczkie Stadko nie zajmowało się w swojej pracy podawaniem prawd, które sprowadziły lud w Prawdę. Głoszenie tych prawd, które wprowadziły lud w Prawdę pozostawione było wtedy Wielkiemu Gronu i Młodocianym Świętym, dla zrobienia, czego była praca zbierania kłosów. Wierni zajmowali się przedstawianiem takich surowych prawd, które wyjawiały i gromiły grzechy Chrześcijaństwa, jak zwiastowanie zburzenia imperium Szatana i jak wygłaszanie wyroku na królów, książąt, państwa i nagrody. Gdy więc Maluczkie Stadko w ten sposób było zajęte, dwie drugie klasy kończyły swoje zbieranie kłosów – zyskały dla Prawdy tych z Maluczkiego Stadka, którzy nie byli zebrani do Prawdy zanim ostatni został spłodzony z ducha we Wrześniu, 1914. To jest przyczyną faktu, że Pozafiguralny Elizeusz – Wielkie Grono i Młodociani Święci – nie uderzyli Jordanu poraz pierwszy, chociaż sympatyzowali z Pozafiguralnym Eliaszem czyniącym to. Krzątali się oni nad innymi cechami pracy, nad nieodnoszącymi się do uderzenia Jordanu rysami pracy-zbierali kłosy i skończyli to w ciągu r. 1916.
(24) Pytanie: Czy Starożytni i Młodociani Święci umrą pod koniec Wieku Tysiąclecia, jako krok niezbędny do zmiany ich natury?