Teraźniejsza Prawda nr 3 – 1923 – str. 30
Rutherforda pogląd miałby być prawdziwym, a mianowicie: Powinno nastąpić ukompletowanie bestii o siedmiu głowach i dziesięciu rogach, o której wspomina Objawienie 17 roz., która w swych różnych częściach mając powodzenie (uczta), przez istnienie i połączenie zupełnej symbolicznej bestii. Papiestwo wielce będąc wywyższone przez władze cywilne, a strofowane przez prawdziwy Kościół, i dla nie prawnej łączności z bestią symboliczną. Federacja ku zadowoleniu symbolicznej bestii popierała sprawę (tańcząc) władz (rogów) i przedstawicieli, którzy w zamian obiecali wszystko czegokolwiek żądała, nawet równej władzy. Federacja nie będąc pewną, jakiej żądać władzy, radzi się papiestwa jak zużytkować obiecaną władzę, ono też radzi, aby rząd użył zupełnej represji na prawdziwy kościół, pozbawił praw prowadzenia publicznej pracy, której był przez pewien czas pozbawiony (Jan będąc w więzieniu). Władze cywilne zasmucą się na podobną propozycję, lecz ostatecznie z powodu danej obietnicy takie ułożą prawa i przepisy i kary za przestępstwa tych praw i tak ułożą, iż prawa prawdziwego Kościoła oddane będą pod kontrolę Federacji połączonej z papiestwem. W powyższym określeniu szczegółów podajemy przypuszczenia, jak się może wypełnić pozafigurę. Rozumie się, iż te rzeczy należą jeszcze do przyszłości.
kol. 2
Rzeczy, które Brat Rutherford podaje w swoim błędnym wyrozumieniu figury nie spełniły się, ani mogły wypełnić na dzień 4 lipca 1918 roku. Federacja nie uczyniła nic takiego władzom cywilnym, aby one w zamian mogły dać jej obietnice szczególnej władzy, ani Federacja nie była tego dnia w zakłopotaniu jak użyć tę władzę, której nie otrzymała onego dnia Onego dnia (4 lipca) Federacja nie radziła się papiestwa, jakiej domagać się władzy od rządu, która jej nie była obiecana. W owym dniu Federacja nie żądała, aby bracia zostali odesłani do wiezienia. Co spowodowało tych braci, aby sobie pozwalali na takie dziwne i fantazyjne tłumaczenie Pisma Świętego?
Drodzy Bracia! Czy nie uważacie, iż powyżej wzmiankowani bracia potrzebują naszych modłów, aby mogli być wyleczeni od halucynacji, tj. chorobliwego złudzenia zmysłów? W jakim stanie znalazł się Kościół, jeżeli jego starsi bracia mogą podawać Kościołowi takie niedorzeczne nauki i żądać, aby je drudzy przyjmowali? Mając to na względzie czy nie byłoby korzystnym dla wszystkich trzeźwo zastanowić się nad sobą i zobaczyć czy córka Syońska nie ma czasem, jakiego szkodliwego wrzodu, który jej w tym czasie dokucza?
(Dokończenie nastąpi)
kol. 1
WEZWANIA, PRZESIEWANI, BROŃ KU ZABIJANIU
(Ciąg dalszy)
SZÓSTA BROŃ KU ZABIJANIU
Szóstą bronią ku zabijaniu jest REWOLUCJONIZM, a Rewolucjoniści przedstawieni są przez szóstego męża z bronią ku zabijaniu. Ktokolwiek między poświęconymi rewolucjonizuje (buntuje się) przeciw urządzeniom Pana, danym przez „Onego Sługę”, ten wyobrażony jest przez szóstego męża z bronią ku zabijaniu i ktokolwiek pomiędzy poświęconymi wchłania jego błędy i popiera go w jego praktykach, ten wyobrażony jest przez pozabijanych w świątyni. Rewolucjonizm przybrał dwie postacie pomiędzy ludem Prawdy: Klerykalizm i Podręcznictwo. Pierwszy oznacza zagarnianie władzy i panowanie nad dziedzictwem Bożym, a drugie – używania Biblii, jako podręcznika, zamiast jako księgi tekstów. Obie te praktyki przeciwne są ochronnym zrządzeniom Pana danym przez „Onego Sługę”. Klerykalizm objawił się w dwóch postaciach: powszechnej i miejscowej. Powszechny Klerykalizm zagarnął władzę nad organizacją ludu Pańskiego, i mniej lub więcej panuje generalnie nad Kościołem, podczas gdy klerykalizm miejscowy przejawia się w lokalnych starszych, zagarniających władzę i panujących nad zborami. Jednym z ostatnich ostrzeżeń naszego drogiego Pastora było ostrzeżenie przed klerykalistami, dane w artykule „Godzina Pokuszenia”. Straż. 1916, strona 327 ;(w polskim wydaniu 1921, Strona. 137-141). Mało spodziewaliśmy się wtenczas, że trzej Brytyjscy Zarządcy i przywódcy Towarzystwa będą przewodnikami Klerykalizmu! Przywódcy Pastoralnego Komitetu Biblijnego są tak samo Rewolucjonistami, przyjęli bowiem czarter odbiegający od czarteru naszego Pastora jeszcze nawet bardziej aniżeli czarter Brata Rutherforda odbiega. Daremnie przywódcy P.B.I. wskazują na swoje usprawiedliwienie, iż czarter Stowarzyszenia Kazalnicy Ludowej
kol. 2
(People’s Pulpit Association) jest odmienny od czarteru Towarzystwa. Odpowiadamy im na tym punkcie zupełnie tak samo, jak oni odpowiedzieli Bratu Rutherfordowi w sprawie tego samego punktu: Czarter Stowarzyszenia nie jest czarterem na korporację kontrolującą pomiędzy ludem Prawdy, podczas gdy czarter Towarzystwa nim jest. Na tym punkcie ich potępienie Brata Rutherforda jest potępieniem ich samych: „Z ust twoich własnych sądzić cię będę”.
Podręcznikarstwo ma dwie postacie: ciężką i łagodną. W pierwszej postaci zaczyna się zrzekaniem się naszego Pastora jako „Onego Sługi”, posuwa się do potępienia literatury Prawdy, a kończy się zaprzeczeniem samej Prawdzie, i powoduje wtórą śmierć. W drugiej z tych postaci odrzuca ono „Badania”, jako podręczniki, i używa do tego Biblii, a niewątpliwie kończy się przeniesieniem człowieka do Wielkiej Kompanii. Rewolucjonizm przeciw urządzeniom Pańskim, danym przez Onego Sługę”, jest znakiem, że Pan w tym okresie Epifanii daje nam możność poznania tych, którzy są ujawnieni, że stracili Wysokie Powołanie.
Rewolucjonizm będzie trwał pomiędzy ludem Prawdy, aż wszyscy będą przezeń doświadczeni i wszystkie klasy wykażą, jakie jest ich stanowisko względem niego. Rewolucjonizm jest czynny w Kościołach Nominalnych, to jest na dziedzińcach między usprawiedliwionymi. Za pośrednictwem Federacji Kościołów i burzliwej Ligi Kościołów kler prowadzi rewolucję przeciw niektórym dobrym rzeczom w tych systemach – to jest zagarnia władzę i panuje nad nominalnym ludem Bożym, a ci, którzy poddają się ich teoriom, zabijani są ich bronią ku zabijaniu. W swoim warunkowym usprawiedliwieniu są oni w ten sposób wytraceni.
Potem Rewolucjonizm wkrótce zacznie być czynnym poza dziedzińcami – to jest w mieście