Teraźniejsza Prawda nr 1 – 1921 – str. 4
z następujących siedmiu rzeczy. Pierwsze, Boskie upoważnienie, tj. spłodzenie z Ducha; Drugie, upoważnienie przez Kościół; tj. uznanie tej usługi i sług. Trzecie, sama Prawda; Czwarte, kontrola dzieła Prawdy, którą Kościół posiadał i używał w swoim przedstawicielu Prawdy, za pośrednictwem której poselstwo było wysyłane; Szóste, kontrola przewodników usługi, tj. Kolporterstwa, Pielgrzymstwa, Ochotnictwa, Fotodramy, i dzieła wydawania Pism; i Siódme, kontrola nad władzami finansowymi do posuwania naprzód dzieła. Małe zastanowienie zadowolni nas, ze władza Kościoła jako mówcze narzędzie Boże do Nominalnego Duchownego Izraela składała się z tych siedmiu rzeczy. Sprawa jest tak jasną, ze nie wymaga więcej dyskusji dla tych, którzy są zarówno obznajomieni ze Słowem Bożym i ruchem żniwa.
Tak samo jak płaszcz był symbolicznym, tak było i zwinięcie tegoż. To reprezentowałoby połączenie i skupienie tych wszystkich siedmiu rzeczy pod ręką do posługiwania się w celu, to jest, iż znaczyłoby, że lud Pana, jako Nowe Stworzenie uznając służbę i jej narzędzia, używałby wszystkie Prawdy, kontrolę dzieła, literaturę, gałęzie usługi i finansowe władze konieczne i nadające się do publicznego dzieła, co jest objęte w uderzeniu Jordanu, ale to wyłączyłoby wszystkie szczegóły władzy w rękach ludu Pana, które nie byłyby potrzebne, ani nie nadające się do takiego dzieła. Odnośnie tego punktu cytujemy: z. 1916, str. o, kol. 1, par. 5, „Może być, że w tym wypadku finansowa władza była reprezentowaną przez płaszcz Eliasza, albo coś innego. Poczekamy, abyśmy widzieli, a jednocześnie staramy się utrzymać gałęzie wszystkich linii dzieła w dobrym stanie, aby być gotowymi uderzyć w czasie stosownej chwili.”. A w Z. 1916, str..263, kol. 2 par. 4 czytamy: „Co będzie pozaobrazem zwinięcia płaszczu Eliasza symbolizującym, jego władzę i jak długo weźmie czasu na takie („zwinięcie płaszczu Eliasza”) – SKUPIENIE SIŁ w celu uderzenia, nie wiemy.”
Gdy patrzymy na usługę dokonaną dla publiczności wyżej wspomnianych lat, znajdujemy, że to było przez Nowe Stworzenia z upoważnienia Kościoła dokonane, posługiwaniem się tymi Prawdami, które wykazały złe uczynki różnych narodów w ich powyżej wymienionym, na cztery grupy zorganizowanym, stanie Chrześcijaństwa. Znajdujemy, że wszystka konieczna i nadająca się kontrola dzieła w jej publicznych aspektach, jak była pod kierownictwem „Onego Sługi”, była połączoną, skupioną w tym dziele, tak jak to ono i było reprezentowane przez zwinięcie płaszczu Eliasza. Wszystka literatura, nadająca się do wykazania złych czynności tych, którzy twierdzą, że wykonywują swoją władzę z Boskiego upoważnienia, i wszystkie gałęzie usługi, cyrkulujące tę literaturę były w użyciu. Na przykład, Tom IV był specjalnością w rękach kolporterów, ,przez ręce armii ochotników różne wydawnictwa były rozpowszechniane, takie jak: „Świat w Ogniu,” „Uciśnienie Narodów poprzedzi Armagedon,” „Fałsz ordynacji Duchowieństwa,” „Dlaczego finanse drżą,” „Społeczny stan warunków ponad ludzkie siły do uleczenia.” Foto-drama w rękach swych pracowników była przedstawioną, a która w czasie światowej wojny była tak przygotowaną, że jej przedstawianie nadawało się być skutecznym w uderzeniu Jordanu, dzięki swej zawartości, a na koniec publikowanie kazań w tysiącach różnych pism. Dodatnio publiczne wykłady i prywatne rozmowy o takich przedmiotach, jak:
kol. 2
„Walka Armagedonu, „Świat w Ogniu,” „Co będzie po Wojnie,” „Obalenie Szatańskiej Imperii,” „Wojna w Proroctwach,” itd., itd., te więc były na porządku dziennym naonczas. Na koniec wszystkie pieniądze, na jakie wtedy tylko można było zdobyć się, dla publicznego dzieła, płynęły do swej odpowiedzialnej gałęzi usługi. W ten sposób połączenie i skupienie siedmiu elementów władzy Kościoła w celu uderzenia, jak ono daje się widzieć, nastąpiło pomiędzy i od jesieni 1914 a jesienią 1916. Bo stosowność pomiędzy zwinięciem płaszczu do uderzenia, a takim połączeniem i skupieniem tych siedmiu elementarnych władz, w celu strofowania i ogłoszenia wyroku – osądzenie (potępienie) pozaobrazowego Jordanu jest kompletną; a dlatego zdaje się wskazywać, ze mamy rację w naszym wyrozumieniu względem pozaobrazowego zwinięcia płaszczu. Z tego wyjaśnienia czytelnik zauważy, jak według licznych i prawdziwie rzeczywistych względów pogląd autora o zwinięciu płaszczu różni się od zapatrywania brata McGee, względem tego przedmiotu. Autor, nigdy nie nauczał, ażeby „organizacje” były „częścią” i „środkiem zwinięcia.”
DZIEŁO UDERZENIA
Uderzenie zawiera w sobie kilka rzeczy. Pierwsze, prawdziwe i niezbite przedstawienie złych czynów, przekraczających złotą regułę, popełnionych przez: Panujących władców, którzy przypisują sobie prawo rządzenia z Boskiego upoważnienia; przez duchowieństwo twierdzące, że spełniają swój urząd z Boskiego upoważnienia; przez arystokrację, która się odwołuje, że posiada swoje własności, posiadłości i tytuły, według specjalnego przywileju z Boskiego upoważnienia; i przez wodzów pracy, którzy sobie przypisują pewne prawa z Boskiego upoważnienia. Drugie, oznajmienie wyroku na zniszczenie wszystkich teraźniejszych” instytucji, które twierdziły, jakoby posiadały i wykonywały swe władze z Boskiego upoważnienia. Trzecie, ogłoszenie zwolnienia ich od sprawowania tego urzędu i danie wyroku wymierzonej kary przeciwko tym wszystkim, którzy twierdzili, jakoby posiadali i wykonywali ich władze według tego prawa. To uderzenie przez świętych jest akuratnie i literalnie opisane w Psalmie 149: 5-9; „Radować się będą święci w chwale Bożej, a śpiewać będą w pokojach swych i wysławiania Boże będą w ustach ich, a miecz na obie strony ostry w rękach ich, aby wykonywali pomstę nad poganami, a karali narody; aby wiązali pętami królów ich, a szlachtę ich okowami żelaznymi; aby postąpili z nimi według prawa zapisanego; tać jest sława wszystkich świętych jego.” Pewne, że dzieło, które słudzy Pana wykonywali w czasie tych dwóch lat była „chwała”, to jest szczególna „sława”, udzielona świętym na samym końcu wieku. Ten ustęp: Tać jest sława wszystkich świętych Jego,” pokazuje, że w tej sławie miał brać udział nawet ostatni powołany członek Maluczkiego Stadka. Zapewne, że Prawdy, których oni nauczali, zawierały w sobie wielką chwałę, Boskie przymioty, a więc były one prawdziwie mieczem na obydwie strony ostrym, który rznął na prawo i na lewo żywotności czynicielów złego. Ich wykazywania złych uczynków narodów okazały się srogą i bolesną karą dla ostatnich a przez te tak srogie strofowania, i niezbite wykazywania: polityczni, kościelni, finansowi i przemysłowi królowie i książęta byli wiązani na rękach i na nogach, to jest, że nie mieli odpowiedzi, gdy im udowodniono, że są czynicielami złego.