Teraźniejsza Prawda nr 1 – 1921 – str. 21

Teraźniejsza Prawda

pomazaniem Jehu (2 Król. 9:1-10) aby rozpocząć rewolucję w Izraelu, z tego okazuje się, że Elizeusz, po upływie sporej liczby lat od otrzymania Płaszcza pomazał Hazaela, reprezentuje coś, co Wielkie Grono czyni zanim pomaże rewolucjonistów do rewolucji, z tego wychodzi, że jest czas między rozłączeniem się pozaobrazowego Eliasza i Elizeusza a opuszczeniem ziemi przez pozaobrazowego Eliasza (bo Maluczkie Stadko nie opuszcza ziemi aż na początku anarchii) w którem to czasie wydarzają się czynności Elizeusza figurowane w 2 Król 2:12-14.

      7) Ściśle złączony z poprzednim argumentem jest inny wyjęty z 1 Królewskiej 19:18; w poprzednich wierszach, jak już wyjaśniono, Hazael, Jehu i Elizeusz, o każdem z osobna jest powiedziane, jako zajętych pracą zabijania ich symbolicznym mieczem. Z 18 wierszu dowiadujemy się, że tylko 7000 (w całym Izraelu, którzy nie pokłonili się Baalowi) zwyciężą symboliczne miecze tych trzech klas; a do Rzymian 11:4 Paul zapewnia nas, że te 7000 reprezentują „wybranych,” z czego wynika, że pozaobrazowy Eliasz zwycięża i jak będzie zwyciężać miecze nie tylko Hazaela i Jehu, ale również i miecz Elizeusza, musi on zwyciężyć, miecz ostatniego będąc jeszcze na świecie potem, gdy Elizeusz otrzymuje Płaszcz, co zdarza się po jego rozłączeniu się z Eliaszem; a jest jeden więcej argument, który udowadnia, że jest międzyczas w pozaobrazie pomiędzy rozłączeniem się Maluczkiego Stadka i Wielkiego Grona z jednej strony, a wzięciem Maluczkiego Stadka z tego świata z drugiej strony, w którym to czasie zdarzają się czynności Elizeusza figurowane w 2Król. 2:12-14.

      8) Wysłanie Kozła Azazela przez Arcykapłana (Lev. 16:20-22) pokazuje, że klasa Elizeusza jako oddzielone od klasy Eliasza wykonywa swój urząd przez jakiś czas gdy pozaobrazowy Eliasz jest jeszcze w ciele. Nie tylko to, że Arcykapłan odziany w szatach lnianych wyznaje specyalne grzechy wszystkiego Izraela nad kozłem żywym, ale wtem odzieniu prowadzi go od drzwi Przybytku do bramy Dziedzińca i oddaje go w ręce człowieka na to obranego. Jego lniane szaty reprezentują myśl, że w czasie wykonywania tych dwóch dzieł niektóre jego członki będą jeszcze w ciele. A że to jest ostatniem dziełem Arcykapłana świata, będąc w ciele zanim opuści ziemię, widocznie obie części tego dzieła są uczestnictwem wszystkich ostatnich reprezentantów Arcykapłana świata. Już wykazaliśmy, że wyznawanie grzechów nad głową kozła żywego reprezetuje to samo jak w obrazie w uderzeniu Jordanu klasa Eliasza strofowała czynicielów złego, tedy członkowie klasy Wielkiego Grona byli słuchaczami tak w Prawdzie jak poza od Jesieni 1914 do Jesieni 1916. To znaczy, że zanim ten czas się skończył, każdy jeden z członków Arcykapłana świata uczestniczyłby przynajmniej w części wyznawania tych dobrowolnie popełnionych grzechów nad głową pozaobrazowego żywego kozła, a co zgadza się z myślą, że w pewnym czasie, zanim „On Sługa” przeszedł poza wtórą zasłonę – około ostatniego „Święta Przejścia” – (Wieczerzy Pańskiej, 1916) – wszyscy wybrani byli popieczętowani na czołach. Tak więc nawet ostatnio zapieczętowanemu było dane uczestnictwo w dziele wyznawania, a przeto udział w uderzeniu Jordanu. Odłączenie się Elizeusza od Eliasza jest to samo ogólne dzieło, co i wypędzanie Lewitów jako Nowe Stworzenie od Kapłanów z świątnicy na dziedziniec. A będąc jako Nowe
kol. 2
Stworzenia tak traktowani, ich człowieczeństwo przez Arcykapłana (jak reprezentowane przez ciągnięcie kozła żywego od drzwi Przybytku do bramy Dziedzińca i padnięcie w ręce człowieka na to wybranego) jest odciągnięte od ich szalonych wysiłków postępowania według własnej woli i ich dwoistego umysłu na dziedzińcu, a tak są oddani nieprzyjaznym stosunkom i które uskutecznią zniszczenie ich ciała (cielesnej woli).

      Widząc, że wyznawanie dobrowolnych grzechów chrześciaństwa nad głową Wielkiego Grona skończyło się jesienią 1916, nadmieniamy, że ciągnięcie pierwszego oddziału klasy Wielkiego Grona od ich przywłaszczonych sposobów usługi rozpoczęło się jak uchwycili kontrolę Stowarzyszenia, przez wykazywanie ich złych czynów a głównie przez publikacje czterech wydań większością Dyrektorów, a Bratem McGee, autora i innych członków Arcykapłana, częściowo i którzy popierali finansowo i w inny sposób w prowadzeniu tego dzieła: Aby bronić się przeciwko wyjawieniem przywłaszczający władzę Bracia i ich obrońcy starali się odwrócić uwagi od tego i chwycili się „Wielkiego Ruchu” przez co ich błędne tłumaczenia zaprowadziły ich do rąk człowieka na to obranego. Człowiekiem na to obranym dla pierwszego oddziału klasy kozła Azazela byłyby po pierwsze nieprzyjazne stosunki, wojenne warunki, a po drugie badawcze, śledzące, prześladujące, sądowi i karni urzędnicy wykonując srogie kary. To jest tylko traktowanie pierwszego oddziału klasy Wielkiego Grona. Podobna procedura w zasadzie a może podobna do powierzchownej formy będzie wymierzoną przeciwko drugim członkom tej samej klasy aż wszyscy z Wielkiego Grona zostaną wyciągnięci ode drzwi Przybytku do bramy dziedzińca i wysłani w ręce człowieka na to obranego. Zdaje się że ta będzie trwać prawdopodobnie kilka lat. Rozpoczęła się po rozłączeniu Kapłanów i Lewitów (Eliasza i Elizeusza) i mniej więcej postąpiła, a cała praca wyprowadzenia pozaobrazowego kozła Azazela przez Arcykapłana jest dokonaną przez jego ostatnich członków, którzy są w ciele, gdy Wielkie Grono ma Płaszcz i nadużywa go a takie nadużywanie jest odpierane przez członków Arcykapłana świata będących jeszcze w ciele pod ich Głową. To dzieło jest reprezentowano przez Arcykapłana prowadzącego kozła, a wysiłki Wielkiego Grona do ucieczki reprezentowane w szarpaniu się kozła, a walka ta kończy się tylko przy oddaniu pozaobrazowego kozła żywego w ręce pozaobrazowego człowieka na to obranego. Powtórzmy to zdanie: Praca zaprowadzania klasy kozła Azazela jest długo trwającą sprawą. Różne oddziały klasy kozła Azazela jeden po drugim w następstwie są traktowane i potrwa to prawdopodobnie jeszcze kilka lat zanim cała praca Arcykapłana za pośrednictwem swoich członków będzie ukończona. To dowodzi, że jest międzyczas pomiędzy rozłączeniem się pozaobrazowego Eliasza i Elizeusza, a wzięciem poprzedniego z tej ziemi, w którem to czasie czynności figurowane w Elizeuszu 2 Królewskiej 2:12-14 wypełniają się.

SFAŁSZOWANIE BARDZO PRZEŹROCZYSTE

      Przed opuszczeniem tego punktu będzie dobrem zbić szeroko rozpowszechniony pogląd między przyjaciółmi Stowarzyszenia, to jest że wodzowie Stowarzyszenia i inni z ich liczby, którzy zostali uwięzieni, są pozaobrazowym Janem Chrzcicielem we wiezieniu. Jeśli to jest prawdą cośmy o nich

poprzednia stronanastępna strona