Teraźniejsza Prawda nr 1 – 1921 – str. 18
i Elizeusza już się pokazał a więc już wypełnił się.
W drugich obrazach Pan daje nam inne aspekty – widoki rozłączenia między Maluczkim Stadkiem a Wielkim Gronem. Wyprowadzenie Kozła Azazela przez Arcykapłana świata jest jednym; a poświęcenie Lewitów (4Moj. 8:5-26) i ogólne opisanie o nich i ich pracy jako odrębnej od Kapłanów i ich pracy jest jeszcze innym widokiem (4Moj. 3; 4; 7:1-9). W pierwszym Arcykapłan świata reprezentowany w odpieraniu błędnych doktryn i praktyk w klasie Kozła Azazela, to jest, ich rewolucji – a przez takie odpieranie zmusza go i podaje w ręce człowieka na to obranego. Tylko ci którzy wiernie biorą udział w tej pracy i to nie chwilowo, ale aż do ukompletowania stanowią część Arcykapłana świata. Ktokolwiek zaprzestanie tej pracy aż do ukompletowania ten nie jest częścią skończonego obrazu. Pozaobraz Arcykapłana wyprowadzania Kozła Azazela jeszcze nie jest ukompletowany ale był w procesie wykonywania od początku stycznia, 1917, w Brytanii. Niektórzy z członków Arcykapłana a świata jeszcze nie rozpoczęli brać udziału w pracy wyprowadzania Kozła Azazela (żywego). Ostatecznie wszyscy z nich zajmą się tym dziełem aż do ukompletowania tegoż. Obraz Lewitów, który daje nam szczególniejszy aspekt – widok – pozaobrazu choć nie indywidualnie, jest również teraz w procesie swego wypełnienia się i jeszcze nie ukompletowany. Kiedy ten dojdzie do swego ukompletowania, każdy pojedynczy Lewita będzie w jego właściwym miejscu i każdy będzie rozpoznany jako taki. Z tego powodu nie możemy teraz twierdzić w każdej sprawie kto jest pozaobrazowym Lewitą. Jednak, każde Nowe Stworzenie, które jest rewolucjonistą lub ognisto-gorliwem obrońcą rewolucjonistów jest Lew witą; bo Kapłani nie są tymi, którzyby kłaniali przed Baalem, albo go całowali. – 1Król. 19:18.
SĄDZENIE PO CZASIE DOZWOLONE
Ale może niektórzy będą mówić, że autor sądził, gdy wyraził swoją myśl o wodzach Stowarzyszenia i o wszystkich Nowych Stworzeniach, którzy serdecznie współdziałali z nimi w pracy rozdzielania począwszy 21 czerwca 1917, iż są członkami Wielkiego Grona! Tacy opierają swój pogląd na 1Kor. 4:5. Zgadzamy się serdecznie z nauką tego tekstu. Tego powinno się słuchać i wypełnić. Ktobykolwiek sądził zanim Pan objawi swój sąd nie zważa na rozkaz tego tekstu i będzie żąć nieszczęśliwe następstwa za swoje domyślanie się; ale ten tekst nie zabrania ogłosić sąd Pana, potem, gdy On oświecił co skrytego jest w ciemności i objawił rady serc (1Kor. 4:5). Wiernego dziecka Bożego będzie czekać aż do objawienia sądu Pańskiego, a gdy okoliczności dozwolą wyjawić sąd Pański, aby był ogłoszony, tedy wierny sługa Boży może uczynić takie ogłoszenie. Bo nie zapominajmy, że sąd Boży poczyna się od domu Bożego, (1Piotra 4:17,18) w czasie okresu Paruzji wtórej obecności naszego Pana, Pan przez objawianie rady serc i przez oświecanie co skrytego jest w ciemności objawił ofiarowanych, którzy zachowali Ducha ofiarnego, z jednej strony a tych, którzy stracili Ducha ofiarnego, a przeto objawił klasę wtórej śmierci. Były wodzowie między ludem w Prawdzie, którzy według tego objawienia udowodnili, że odrzucili Okup i (ich uczestnictwo w ofierze za grzech, a więc należeli do klasy wtórej śmierci. A „On Sługa” nie przy jednym wydarzeniu wspominał takich i nadmienił, że byli klasą wtórej śmierci. Przeto on nie wykonywał zakazanego sądu, lecz czekał aż Pan
kol. 2
objawił swój sąd. Podobnie podczas tego czasu (Paruzji) wtórej Obecności Pana, On objawił różnicę między Nominalnym a Prawdziwym Kościołem, dlatego to nie było zakazanem sądem ogłaszać, że Nominalny Kościół i wszystkie Jego agenci przestali być Boskiem ustnem narzędziem. Ani nie było zabronionym sądem w czasie uderzania Jordanu ogłaszać sądy Pańskie Psalmu 149:5-9.
Od około czasu śmierci „Onego Sługi” w Okresie Epifanii wtórego Przyjścia; a jak w czasie Paruzji objawiał Pan niezbożnych klasy Wtórej śmierci 1Piotra 4:18; Psalm 1:1 tak i teraz objawia w tych wierszach grzeszników, Wielkie Grono. Zanim to objawienie było jasne byłoby grzechem wskazywać kogokolwiek jako członka Wielkiego Grona, a w harmonii z tym nasz Pastor wiernie przestrzegał abyśmy nie sądzili, aż będzie objawione. A ponieważ jest potrzebnym, teraz jest czas dla bezpieczeństwa stadka przeciw wodzom którzy zostali objawieni jako członki Wielkiego Grona, jest właściwym, aby ogłosić, że należą do klasy Wielkiego Grona. Bo teraz żyjemy w czasie o którym „On Sługa” mówił Z. 1916, str. 264, Kol. 1, par. 1, „Potem, (po rozłączeniu się i przed wichrem) klasa Eliasza, klasa Maluczkiego Stadka, będzie jasno objawioną, odłączoną i odrębną od Wielkiego Grona”. Redakcyjny Komitet z „Pastoral Bible Institute” w okazowym numerze „The Bible Standard” i w numerze „The Herald of Christ Kingdom” dał bardzo właściwie myśl, że żyjemy w Okresie Epifanii, wtórego przyjścia Chrystusa i jest zadziwiającą myślą jak mogą ją zharmonizować z ich drugą myślą, że nie przybyło żadnego światła od czasu przemiany „Onego Sługi” a więc że żyjemy w Periodzie jasnego przyświecania, z tej przyczyny Prawda powinna przyświecać więcej i więcej. Według tego, Epifania (jasne przyświecanie) jest Okresem, w którym Wielkie Grono zostaje objawione jako odłączone i odrębne od Maluczkiego Stadka (1 Kor. 3:11- 15): Pan wykonywał to dzieło Epifanii poczynając poprzednio rzucać promieniami światła Epifanii przez wyjaśnianie opozycyjnych ambicji pewnych Braci w tym samym dniu w Anglii i w Ameryce w obydwóch „Bethelach”, 16 Października, 1916, a początek objawienia według Biblijnego znaczenia około cztery miesięcy później w Anglii. Dlatego, nie jest zabronionym sądem mówić o wodzach Stowarzyszenia, którzy w świetle Epifanii pokazują, że są członkami Wielkiego Grona. Czasem byłoby nawet szkodliwym nie dać takiego ogłoszenia jeżeli Pan już objawił swój sąd a także szkodliwym ogłosić przed objawieniem przez Pana sądu. Jest wiele przyczyn, że wiele szkody uczynionoby między ludem Bożym gdyby powstrzymano tego ogłoszenia od nich, jak to czyni „Pastoral Bibie Institute” i ich obrońcy, gdy Pan już objawił swój sąd. Dlatego, nie tylko, że jest dozwolonym wśród obecnych okoliczności ale nawet wielce pożądanym dla bezpieczeństwa Maluczkiego Stadka sądzić nie przed czasem, ale po czasie.
PARENTHESIS JASNO UDOWODNIONE
Powyżej był dany fakt, ale nie udowodniony, choć zdaje się być w harmonii Biblijnego użytku w innych wypadkach, a gdy obraz Eliasza i Elizeusza nie pokazuje tego, wszakże pozaobraz objawia parenthesis (międzyczasowe czynności) pewnego trwania w międzyczasie rozłączenia się pozaobrazowego Eliasza i Elizeusza a wzięciem pierwszego we wichrze do nieba w którym parenthesie