Teraźniejsza Prawda nr 1 – 1921 – str. 16
do Nominalnego Duchowego Izraela. Elizeusz podniósłszy Płaszcz przedstawia czynności pozaobrazowego Elizeusza w wodzach Stowarzyszenia jako przedstawicieli tegoż, zabezpieczając dla siebie władzę jako ustne narzędzie do Nominalnego Duchowego Izraela. Tak więc spadnięcie płaszcza z Eliasza, a uchwycenie go przez Elizeusza, rozumiemy, że wypełniło się w trudnych doświadczeniach między ludem Pańskim w 1917 roku.
Jego szóstą czynnością opisaną w 2 Król. 2:12-14 jest uderzenie Jordanu. Fakt, że nic nie było mówione o zwinięciu Płaszcza Elizeusza jak to uczynił Eliasz, jest w harmonii z myślą, że w uderzeniu Jordanu przez pozaobrazowego Elizeusza, wszystko co było w ich władzy nadające się do uderzenia nie było używane, to jest wypustki, kazania, i czwarty tom. Foto-Drama prawie wcale nie była używaną. Te rzeczy, które by uderzały o wiele silniej aniżeli te którymi się posługiwano, były pozostawione bez użycia, a tak Elizeusz uderzył Jordan niezwiniętym Płaszczem. Jak w wypadku pozaobrazowego Eliasza tak i pozaobrazowego Elizeusza, uderzenie zostało dokonane przez Wielkie Grono, jako nowe stworzenia uznane jedno od drugich, utrzymując pewne szczegóły Prawdy, kontrolę dzieła (wykonującego przez swego przedstawiciela Brata Rutherforda) tylko część stosownej Prawdy, tylko część stosownych gałęzi dzieła w pracy i koniecznych finansów; używając tego do strofowania tych którzy twierdzili, że posiadają pewne prawa z Boskiego upoważnienia oraz ich obrońców skazali ich instytucję na zniszczenie a na usunięcie ich wodzów z urzędów i na ukaranie za popełnione złe czyny. Konserwaty i radykali Chrześciaństwa zostali przez to uderzenie wzmagająco rozłączeni.
Siódmą czynnością Elizeusza według 2 Król. 2:12-14 było jego przejście Jordanu. Z faktu, że w obrazie nie jest powiedziane aby Elizeusz przeszedł po suszy jak to jest względnie obydwóch Proroków w czasie pierwszego uderzenia, można wnioskować, że Wielkie Grono jako Nowe Stworzenie miało być uszkodzone w ich uderzeniu. Pewnie, że uszkodzenie jakie Wielkie Grono ściągnęło na się jako Nowe Stworzenie przez fanatyzm, bezwstydność i przeistoczenie połączone z ich uderzeniem udowadniają, że nie przeszli pozaobrazowego Jordanu po suszy, pokazuje, że nie mieli dokonać ich dzieła bez uszkodzenia sobie jako Nowych Stworzeń, Pismo Św. pomija tego, aby Elizeusz przeszedł po suszy. Jego kompletne przejście reprezentuje, że jego pozaobraz skończył dzieło uderzenia. Rozumiemy, że „Wielki Ruch” którem lud Stowarzyszenia był zajęty od 1 Października, 1917, a skończył się około 1 Maja 1918 roku, jest pozaobrazem uderzenia Jordanu przez Elizeusza. Brat McGee posądza autora z nauką, że pozaobraz drugiego uderzenia Jordanu rozpoczął się 17 lipca gdzie tu znów błędnie przedstawia pogląd autora. Ani publikacja Siódmego Tomu nie była uderzeniem Jordanu, jak on znów nas opacznie przedstawia jakobyśmy coś podobnego nauczali. Drugie uderzenie Jordanu jest to powyżej opisane dzieło strofowania i osądzenia pewnych klas przez lud Stowarzyszenia, w czasie powyżej nadmienionych siedmiu miesięcy, a więc rozpoczęło się jak to autor stale nauczał od samego początku, jesienią 1917 a nie 17 lipca 1917 roku. Jednak Brat McGee prawdopodobnie pomieszał część tłumaczenia Brata Sturgeon’a względnie tego co zdarzyło się 17 lipca 1917, a z wyrozumieniem autora kiedy rozpoczęło się uderzenie „Jordanu. Brat Sturgeon utrzymywał
kol. 2
i autor wie, że się jeszcze tego trzyma, że pierwsze uderzenie rozpoczęto się w Bethel – w jadalni 17 lipca, 1917, przez wyrzuconych czterech członków Rady a Brat McGee i autor strofując i protestując przeciwko przywłaszczeniu. Autor nigdy nie był w stanie potwierdzić pogląd Brata, Sturgeon’a względnie tego przedmiotu. Brat McGee, na czwartej stronicy, poświęca więcej aniżeli jedną kolumnę ku zbijaniu swych własnych pomieszanych poglądów jakoby poglądów autora, a w ten sposób wystawia i obala innego z jego słomianych ludzi. On nawet w zawiasach daje oświadczenie jakoby autor uczynił, a czego ten ostatni nigdy nie czynił co się tyczy rozpoczęcia, drugiego uderzenia Jordanu 17 lipca, 1917 roku.
ROZWAŻANIA NAD BRATA RUTHERFORDA POGLĄDEM
O PIERWSZEM UDERZENIU JORDANU
Z powyższej dyskusji można wiedzieć, że Brat Rutherford i autor zgadzają się, że dzieło dokonane od Października 1917 do Maja 1918 było uderzeniem Jordanu. Jednak nie zgadzają się, które to było uderzenie. Brat Rutherford twierdzi, że to było pierwsze, autor że to było drugie. Jak moglibyśmy oznaczyć to pytanie? Odpowiadamy, że fakty dają niezaprzeczalną obronę poglądowi autora a bez odpowiedzi zbija pogląd Brata Rutherforda. Obraz udowadnia, że nie miało być przerwy pokoju, harmonii i społeczności; między pozaobrazowym Eliaszem i Elizeuszem, przed rozłączeniem ich i następstwem czego pokój, harmonia, przyjaźń i współdziałania między pozaobrazowym Eliaszem a Elizeuszem zaczęło dochodzić do swego końca przed 21 czerwcem, a tak pierwsze uderzenie musiało skończyć się jeszcze przed rozpoczęciem się rozłączenia. Okoliczności jakie prowadziły do początku rozłączenia były jak następuje: Brat Rutherford odmówił prośby autora aby ten powrócił do Anglii. W tydzień później on także odmówił, otwarcia sprawy Angielskiej aby zwołać Dyrekcję do zastanowienia się nad nią. Tedy autor napisał prośbę, którą większość Rady podpisała 13 czerwca aby brat Rutherford zwołał posiedzenie Rady dla zastanowienia się nad pracą w Anglii. Z tego powodu w Radzie wybuchnęła burza, przyszła do najwyższego stopnia 20 czerwca. Zwiększająca nieprzyjazna postawa mając mały początek jednocześnie zwiększyła się u Brata Rutherforda, Van Amburgha, McMillana, Hudginsa, Martina, i ich obrońców przeciwko autorowi. 21 czerwca został uczyniony pierwszy zamach, aby wjechać „wozem” między obrońców, w osobie autora aby naprzód odmówić mu pracy w Przybytku, a następnie przez zamiary, aby wysłać go z Bethel, dysharmonia powiększyła się, a tak około 21 czerwca rozdzielenie, którego pierwszym krokiem było złamanie pokoju między Eliaszem a Elizeuszem rozpoczęło się. To dzieło dzielenia postępowało i było na całym świecie przed rozpoczęciem się „Wielkiego Ruchu” w Październiku, 1917, a więc „Wielki Ruch”, który rozpoczął się w tym czasie nastąpił po więcej jak trzech miesiącach od początku rozłączenia, musi być drugim uderzeniem Jordanu, gdy zaś pierwsze uderzenie musiało być dokonane jakiś czas przed rozpoczęciem rozłączenia na dwie klasy Tak więc fakty wypadku udowadniają, że „Wielki Ruch” był drugim uderzeniem Jordanu, a że gorliwie był dokonany przez większość ofiarowanego ludu Pana tak jak „On Sługa” mówił, że Wielkie Grono miało stanowić większość w Kościele było dziełem na większej i oznaczającej się skale więcej