Teraźniejsza Prawda nr 165 – 1956 – str. 23
niebieskim, fioletowym i szkarłatnym i z cienkiego płótna i dał wyhaftować na niej cherubiny”. Podobny opis znajduje się również w 2Moj. 36:35. To odnosi się do stosownych nauk jakie J. przedstawił szczególnie co do wierności (niebieski), ofiary (szkarłatny), królewskości (fioletowy) i sprawiedliwych zalet (cienkie płótno, i wskazał również jak taka praca oraz nauki powinny być uważane w stosunku do i w zgodzie z czterema wielkimi Boskimi przymiotami, tj. mądrości, sprawiedliwości, miłości i mocy (dał wyhaftować na niej Cherubiny – tym sposobem ta zasłona była bardzo podobna do wtórej zasłony przybytku – 2Moj. 36:35). Zob. Cienie Przybytku w tomie 5, str. 14, par. 2 i 3.
Nadto J. przedstawił wiele prawd dotyczących rozwoju świętego Ducha w klasie Chrystusowej, gdy pozostawali wierni aż do śmierci (uczynił też w wejściu do Świątnicy najświętszej … obie drzwi [widocznie Wtóra Zasłona była zawieszona na nich wewnątrz w wejściu do Świątnicy Najświętszej] … z drzewa oliwnego … na pięć grani – druga część wiersza 31 brzmi w angielskim: „a nadproża i boczne słupy były na jedne piątą część ściany” – 31,32;), opracowywując w tych naukach (np. w E tomie 15, roz. 9) Boskie przymioty (przyozdobił je wyryciem Cherubinów), sprawiedliwość (palm) ozdoby świętobliwości (rozkwitłych kwiatów) oraz pokazał, że one były Boskimi w zalecie (obłożył też Cherubiny i palmy złotem – Psalm 45:14). Podobnie J. przedstawił prawdy o śmierci ludzkiej woli w poświęceniu, jako wejście do stanu spłodzenia z Ducha. Wśród tych prawd była ponownie potwierdzona nauka, że te drzwi wejścia zostały zamknięte w 1914 (także uczynił i w wejściu kościelnym podwoje z drzewa oliwnego na cztery granie – tzn. na jedną czwartą część ściany – tym sposobem te drzwi były szersze niż wejście do Świątnicy Najświętszej, wskazując na pozafigurę, że jej wejście jest łatwiejsze; wielka liczba nowych stworzeń była w pozafiguralnej Świątnicy, lecz tylko „maluczkie stadko” przeszło do Świątnicy Najświętszej, 33;). J. pokazał, że ci, którzy weszli przez drzwi do pozafiguralnej Świątnicy, byli spłodzeni do Boskiej natury i jako kandydaci do wiecznego kapłaństwa posiadali przymioty Boskiego charakteru w sprawiedliwości i ozdobach świętobliwości (wyrył na nich Cherubiny i palmy, i rozkwitłe kwiaty, a powlókł złotem ciągnionym to co było, 35;).
J. także silnie ustalił Prawdę odnośnie ożywionego usprawiedliwienia (zbudował sień wnętrzną [„sień wyższą” – Jer. 36:10], 36;) przypisując ten stan sieni czyli dziedzińca trzem grupom Lewitów z nowych stworzeń, odpowiadającym Kaatytom, Merarytom i Gersonitom (we trzy rzędy
kol. 2
z kamienia ciosanego), jako składającym się z jednej trwałej kompanii (jednym rzędem z heblowanego drzewa cedrowego. On również ustalił Prawdę o klasie Młodociane Godnej, która zachowuje swe tymczasowe usprawiedliwienie w podobnych trzech grupach, jako jedna trwała kompania (Sień także wielka … trzy rzędy kamienia ciosanego, a jednym rzędem drzewo cedrowe, 1Król. 1:12). Tym sposobem on wskazał, że było trzy grupy jednej klasy (Wielkiego Grona), które zachowują swe ożywione usprawiedliwienie (sień wnętrzna), trzy grupy innej klasy (Młodociano Godnej), które zachowują swe tymczasowe usprawiedliwienie (zewnętrzna albo wielka sień) oraz trzy grupy Pańskich poświęconych w usprawiedliwieniu, Maluczkie Stadko, Wielkie Grono i klasa Młodociano Godna (przysionek domu tego , 1Król. 7:12), w epifanicznej świątyni.
Praca nad Świątnicą i Świątnicą Najświętszą postępowała naprzód od początku Epifanii (Roku czwartego miesiąca Ziv kwitnienie, założony jest dom …, 37;); i będzie postępowała aż zostanie skończoną we właściwym czasie (roku jedynastego miesiąca Bul owoce wytworzone przez deszcz … miesiąca ósmego [przeto w 7 latach i 6 miesiącach] dokonany jest dom ze wszystkiem naczyniem jego, 38;). Co się tyczy Maluczkiego Stadka (wskazane przez 7 lat), to epifaniczna Świątynia, zarówno w Świątnicy jak i Świątnicy Najświętszej będzie zupełnie skończoną przez ręce pozafiguralnego Salomona – J. ( E tom 14, str. 298). Oraz co się tyczy Wielkiego Grona i klasy Młodociano Godnej, Dziedzińca Świątyni, to oni już weszli w 60 grup (a co jest wskazane przez 6 miesięcy) w swoje początkowe rozwoje, 60-ta grupa weszła w swoje stanowisko na Dziedziniec, począwszy od grudnia 1937 do lutego 1938. Budowa każdej grupy na Dziedzińcu Świątyni była skończoną w zasadzie, gdy ona zajęła i utrzymała właściwą postawę wobec błądzących oponentów. Ma się rozumieć, że grupy te będą dalej się oczyszczały aż do końca i będą odpowiednio do tego prosperowały oraz nowi członkowie będą dodawani jako Lewici aby służyli na Dziedzińcu aż do końca Epifanii, przeto około tego czasu Dziedziniec epifaniczny będzie zupełnie skończony (i ze wszystkiem, co do niego należało). W taki to sposób J. dokona pracy zorganizowania Kościoła w jego różnych częściach, a jego podział na klasy już został dokonany – E tom 14, str.269 i 270 (budował go przez siedem lat).
Przed podaniem dalszego określenia świątyni, opis (1Król. 7:1-11) określa następnie budowę pałacu Salomona, który składał się z kilku przylegających budynków do świątyni: (1) domu lasu Libanowego (w. 2-5), (2) przysionka na słupach (w. 6), (3) stolicy i przysionka sądowego (w. 7), (4) mieszkania królewskiego i (5) domu córki Faraonowej (w. 8). Tych pięć budynków jest objęte