Teraźniejsza Prawda nr 167 – 1956 – str. 55
głos Boski mają niepomiernie większą siłę niż ta, którą telefon czy radio wzbogaca nasz głos i słuch. Wiedza i potęga Boska pozwala Mu władać prawami i siłami natury na takich dystansach, których nie może ogarnąć elektryczność z pomocą opanowanych przez nas środków technicznych. Tak więc, zwiększone przez wynalazki pole ludzkiego działania daje nam niejakie pojęcie o nieskończonej mocy Boskiej zawartej w Jego przyrodzonych właściwościach. Rozumiemy zatem, co ma na myśli Pismo Św. mówiąc o Boskiej wszechobecności. Tym sposobem Boskie siły i zalety sprawiają, że świadomość i działanie Jego obejmują cały świat, tak jakby był On cieleśnie wszechobecny. Wszechobecność Boska nie oznacza zatem, że Bóg jako duch lub ciało, czy jako duch i ciało znajduje się w każdym zakątku wszechświata i w każdej cząsteczce materii, lecz że Jego siły i zalety działają wszędzie.
Jeśli przestudiujemy ustępy Pisma Św., które mówią o wszechobecności Boskiej, to stwierdzimy, że uczą one o wszechobecności tej w sposób przez nas podany. Jakub na przykład, w śnie swym w Bethel widział drabinę stojącą na ziemi, której wierzchołek sięgał nieba, aniołów zstępujących i wstępujących po niej oraz Boga u jej szczytu przemawiającego doń. Wizja Jakuba i jego powiedzenie: „Zaprawdę, Pan jest na tym miejscu, a jam nie wiedział” (1Moj. 28:16) wykazują, że Bóg był faktycznie w niebie, gdyż tam Go Jakub w swej wizji ujrzał, lecz przez głos i obietnice dane Jakubowi, Bóg był w Bethel. Wiele ustępów Biblii uczy, że nie można umiejscowić Boga w jakimś określonym punkcie, na przykład w jednej z trzech świątyń, które dla Niego wznieśli Żydzi (1Król. 8:27; Dz.Ap. 7:48, 49). Pierwszą z tych cytat podamy dosłownie i wyjaśnimy krótko przy pomocy komentarza podanego w nawiasach: „Izali Bóg będzie mieszkał na ziemi? (Forma pytania narzuca odpowiedź negatywną, która zaprzecza cielesnej wszechobecności Boga). Oto niebiosa i nieba niebios nie mogą cię ogarnąć (w wykonywaniu Twoich władz i przymiotów nie możesz ograniczyć się do nieba tylko): jakoż daleko mniej ten dom, którym zbudował (może stanowić jedyną sferę działania Twych władz i przymiotów)?” Cały ten ustęp wskazuje, że ziemia nie jest sposobnym domem dla tak wielkiej Istoty, której władze i przymioty nie mogą być ograniczone nawet do nieba, a co dopiero do świątyni Jerozolimskiej. Cytata ta z pewnością przeczy cielesnej wszechobecności Boga, uczy natomiast o wszechobecności działania Jego władz i przymiotów. Prawdziwa wszechobecność Boża, polegająca na działaniu Jego potęgi i przymiotów przedstawiona jest w pięknych słowach Psalmu 139:3, 5, 7-10: „Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął (przez moc Opatrzności Twej, która mnie strzeże). Z tyłu i z przodu otoczyłeś mię
kol. 2
(Twą opieką) i położyłeś na mię rękę Swą (ręka Boska symbolizuje Jego moc). Dokąd ujdę przed duchem Twoim (przed Twą mocą, Twymi przymiotami), a dokąd przed obliczem Twoim (przed wzrokiem Twoim) ucieknę? Jeślibym wstąpił do nieba, jesteś tam (w Swej chwale); i jeźlibym sobie posłał w grobie [(odszedł do hadesu, w zapomnienie), i tam jesteś przytomny (przez Twą moc zmartwychwstania). Wziąłlibym skrzydła (promień) rannej zorzy (miejsce gdzie wschodzi słońce, wschód) abym mieszkał na końcu morza (Morze Śródziemne leży na zachód od Palestyny, Zachód; zatem gdyby był gdziekolwiek na ziemi), i tam by mnie ręka Twoja (moc Twoja) prowadziła, a dosięgłaby mnie (bezpiecznym uczyniła) prawica Twoja (największa potęga i łaska)”. W ustępie tym działanie mocy i przymiotów Boga w stosunku do Jego ludu jest najpiękniej opisane i dowodzi, że wszechobecność Boża dotyczy Boskiej mocy i Boskich przymiotów, nie zaś Jego ciała czy umysłu lub ciała i umysłu łącznie, które miałyby przenikać przestrzeń.
Inny dowód tej samej tezy znajdziemy u Jer. 23:23, 24. „Izalim ja tylko Bogiem (potężnym, gdyż słowo Bóg oznacza istotę potężną) z bliska? a nie jestem Bogiem (istotą potężną) z daleka? (czyż jako Istota potężna mogę używać Mej mocy i przymiotów tylko w bliskości Mego ciała, a nie z daleka? Jest to niezbity dowód, że ciało Boskie może znajdować się o jednym czasie tylko w jednym miejscu). Izali się kto skryje w skrytości, abym go nie widział? mówi Pan (Chociaż jestem w ciele, które może być w danym czasie w jednym tylko miejscu, niemniej posiadam moc i przymioty, które pozwalają mi widzieć każdą istotę i każdy przedmiot, gdziekolwiek by się znajdował). Izali ja nieba i ziemi nie napełniam (posługując się mocą moją i przymiotami)? mówi Pan”. Zdanie to dowodzi jasno, że Bóg działa nie tylko z bliska, ale i z wielkiej od Siebie odległości. Stąd wniosek, że nie jest On wszechobecny cieleśnie, lecz przez działanie Swojej potęgi i przymiotów; gdyby bowiem ciało Boskie znajdowało się wszędzie, wszystko byłoby blisko Niego, nic natomiast nie mogłoby być od Niego oddalone. Inny ustęp (Mat. 28:20): „A oto Jam jest z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata” daje nam obraz Boga przebywającego ze Swym ludem nie cieleśnie, ale w sposób współczujący, udzielając mu pomocy, opieki itd.; Jezus bowiem nie przebywał cieleśnie na ziemi w Wieku Ewangelii, lecz znajdował się w niebie (Dz.Ap. 3:21). A więc Bóg nie jest z nami cieleśnie w miejscu naszego pobytu, lecz działa tu poprzez Swą moc i przymioty. Ta prawda wyrażona jest dobitnie w Dz.Ap. 17:24, 27, 28: „Bóg który uczynił świat i wszystko co na nim, ten będąc Panem nieba i ziemi (władcą nieba i ziemi, którymi rządzi nie przez swą cielesną wszechobecność, lecz przez Swą potęgę, autorytet itp., podobnie