Teraźniejsza Prawda nr 216 – 1964 – str. 80
obsiał ich z całą bezwzględnością. Resztę ludzkości na swej symbolicznej ziemi podporządkował jako stan świecki klerowi — .gwiazdom swego symbolicznego .nieba — i jako poddanych władcom oraz jako niewolników, służących i urzędników arystokratom, którzy są możnymi na jego symbolicznej ziemi. Wynikiem tego był podział ludzkości na klasy i warstwy. Porządek szatańskiego złego świata powodował zawsze mniejsze lub większe niezadowolenie w rodzaju ludzkim. Niekiedy niezadowolenie to ogarniało klasy, wśród których zawiść, chciwość, ambicja itd .doprowadzały do licznych walk i zmian w dziedzinie religii, w państwie, arystokracji i gminie. Czasami tam gdzie wśród mas istniał ucisk, niedostatek, niezadowolenie itd., pojawiały się walki i zmiany w tych sferach. Niezawodnie to zło — religijne i społeczne — które ludzki ród zadawał i cierpiał w szatańskim porządku rzeczy, jako wynik władzy Szatana, pozwala Pismu Św. nazwać go „teraźniejszym złym światem”.
Chcemy obecnie w krótkości rozważyć dwie serie ustępów, które przeczą stanowczo sobie, o ile nie dostosujemy jednej z dwu serii do dosłownych niebios i ziemi, a drugiej do symbolicznych niebios i ziemi; albowiem jedna seria ustępów mówi nam, że niebiosa i ziemia, które są obecnie pozostaną na zawsze, podczas gdy druga seria poucza, że niebo i ziemia, które są obecnie będą zniszczone podczas Wtórego Przyjścia naszego Pana, aby dać miejsce nowemu niebu i ziemi. Na przykład 1Moj. 13:14, 15 obiecuje dać Chanaan — część literalnej ziemi — na wieczystą własność potomkom Abrahama. Wskutek tego przynajmniej część literalnej ziemi będzie wieczna. W Ps. 72:7, 17 wieczystością Chrystusa jest zagwarantowana wieczystość słońca i księżyca, które są częściami nieba dosłownie pojętego. Księga Przyp. 2:21, 22 dowodzi, że ziemia pojęta literalnie będzie trwać wiecznie na podstawie faktu, że z chwilą gdy niepobożni będą z niej wykorzenieni, sprawiedliwi na niej pozostaną. Kazn. 1:4 przeciwstawia przemijanie pokoleń ludzkich trwałości ziemi — literalnej ziemi jak na to wskazuje cytowany wiersz. Izaj. 60:21 utrzymuje, że sprawiedliwi na wieki odziedziczą ziemię, oczywiście ziemię literalną. Jer. 31:35, 36 przyrzeka wieczystość Izraela wieczystością literalnych niebios i ziemi. Amos 9:14, 15 wskazuje jasno, że Izrael będzie na zawsze zamieszkiwał Palestynę. Jeżeli uważnie przestudiujemy te ustępy, musimy przyznać, że odnoszą się one bez wątpienia do literalnie pojętych „niebios i ziemi, które są dziś” i że uczą o ich trwałości.
Z drugiej strony ustępy Biblii uczą równie stanowczo, że „niebiosa i ziemia, które są dziś” przestaną istnieć. Mat. 24:35 przeciwstawia przemijalność nieba i ziemi trwałości Boskiego Słowa. Skoro Słowo Boga Jest Prawdą (Jan 17:17), przeciwstawienie u Mat. 24:35 nasuwa myśl, że wspomniane tam niebiosa i ziemia muszą być pogrążone w fałszu — że muszą to być fałszywe systemy religijne i szatańscy nauczyciele oraz oparty na fałszu jego porządek rzeczy. Przeciwstawienie zawarte w tym wierszu dowodzi, iż ma on na uwadze symboliczne niebiosa i symboliczną ziemię. Ustęp ten tak rozumiany, nie przeczy ustępom podanym wyżej i uczącym, że ziemia i niebiosa pojęte literalnie są wiecznotrwałe. Obj. 20:11 nie może odnosić się do nieba i ziemi literalnie pojętych, gdyż te, znajdując się przed obliczem Boga przez tysiąc lat, już dawno by przeminęły, gdyby właśnie o nich tutaj myślano. Oczywiście jest tu myśl o niebiosach symbolicznych; oblicze Pana oznacza Prawdę — Słowo Boże (Obj. 1:16; 2Kor. 4:6). Zgodnie z Obj. 20:11, Boska Prawda będzie świecić tak jasno, że zniszczy szatański zły porządek rzeczy— fałszywe systemy religijne, jako symboliczne niebo oraz samolubny, niesprawiedliwy i sprzedajny ustrój społeczny jako symboliczną ziemię. Myśl ta jest z pewnością w zgodzie z Mat. 24:35 rozważanym powyżej i sądzimy, że spełni się w najbliższym czasie. „Pierwsze [dawne] niebo i pierwsza [dawna] ziemia” wspomniane w Obj. 21:1 są niewątpliwie symbolicznymi niebem i ziemią obecnego złego świata, podczas gdy „nowe niebo i nowa ziemia” tych samych wierszy odnoszą się do Chrystusa i Kościoła, jako do nowych potęg duchowej władzy (Dan. 12:3; Mat. 13:43), jak również do nowego społeczeństwa, które rozwiną a które będzie oparte na zasadach prawdy, sprawiedliwości i miłości.
(Ciąg dalszy nastąpi)