Teraźniejsza Prawda nr 215 – 1964 – str. 51
nie nadaje się on do zamieszkania; tak samo warunki na innych planetach nie odpowiadają ludzkiej egzystencji. „Człowiek z ziemi ziemski” (1Kor. 15:47; 1Moj. 2:7; 3:19) stworzony, „aby mieszkał po wszystkim obliczu ziemi” (Dz.17:26); ziemia więc będzie dla człowieka wiecznym mieszkaniem. Bóg obiecał część ziemi Abrahamowi i Jakubowi (która będzie ich własnością podczas tysiącletniego pobytu na ziemi, a po Tysiącleciu otrzymają dziedzictwo niebiańskie) i nasieniu ich po nich „w dziedzictwo wieczne” (1Moj. 17:8; 48:4; Dz.Ap. 7:5). Istoty, które zostaną stworzone na innych planetach, będą niewątpliwie dostosowane do warunków panujących na tych planetach – do różnych atmosfer, temperatury itd. – do których istoty ziemskie nie są dostosowane. Miriady zaś istot duchowych, pod kierownictwem uwielbionego Chrystusa – Głowy i Ciała, będą całkiem wystarczające do właściwego nauczania mieszkańców tych planet. (P 1964, 26)
GDZIE JEST ENOCH?
Pytanie: Ponieważ, według Twego nauczania (B. S. 1963, 86, 87), Enoch przeniesiony będąc (Żyd. 11:5) nie został zabrany do nieba (Jan 3:13) i ponieważ nie został znaleziony na ziemi, co powiesz na twierdzenie, że był on przeniesiony na inną planetę?
Odpowiedź: Nie przeczymy, że Enoch (po przeniesieniu go z tej strony Potopu został on utożsamiony jako Melchizedek – król sprawiedliwości – Żyd. 7:1-3, 8; Juda 14) mógł być ostatecznie przeniesiony na jakiś inny świat. Lecz jest to tylko przypuszczenie. Nie mamy na to dowodu z Pisma Świętego. Oświadczenie tego, kto mówi, że „musiał Enoch być przeniesiony na inną planetę” jest bardzo dogmatyczne. Co do dalszej dyskusji o Enochu i Melchizedeku, prosimy zobaczyć B. S. 1961,46; T. P. 1929, 61, 62. (P 1964, 26)
CZY BĘDZIE WIECZNY ROZROST LUDNOŚCI?
Pytanie: Twierdzi się, że ludzkie istoty na naszej ziemi będą wiecznie rodzić dzieci, ciągle rozmnażając się i że problem stałego „rozrostu ludności” będzie rozwiązany przez przeniesienie ludzkich istot z naszej ziemi na inne planety. Myśl ta przypuszczalnie poparta jest wyrażeniami biblijnymi: „poprzez wszystkie pokolenia”, „od narodu do narodu” itd., które znajdujemy w Psalmach 45:18; 72:5; 85:6; 106:31; 135:13; 145:13; 146:10. Co na to powiesz?
Odpowiedź: Świat, nie rozumiejąc Boskich celów i planu oraz zbliżającego się Królestwa Bożego na ziemi i co to Królestwo dokona, okazuje wielkie zainteresowanie problemem „rozrostu ludności”, który to problem ostatecznie będzie odpowiednio rozwiązany. Zmartwychwstanie do natury duchowej w niebieskim Królestwie czterech klas wybrańców Bożych (Starożytni i Młodociani Godni otrzymają naturę duchową przy końcu Małego Okresu) usunie z ludzkiej rodziny na ziemi miliony ludzi. Także podczas Wieku Ewangelii wielu poszło i w ciągu Tysiąclecia wielu jeszcze pójdzie na Wtóra Śmierć (Żyd. 6:4-6; 10:26, 27; Izaj. 65:20), a po Tysiącleciu zastępy Szatana, „których liczba jest jako piasek morski”, będą również zniszczone (Obj. 20:7-9, 14, 15; 21:8; Psalm 145:20). „Owce” – klasa restytucji – odziedziczą ziemię i odpowiednio ją zapełnią, a ziemia wzmoże swoją wydajność w celu zaopatrzenia ich potrzeb według Boskiego zarządzenia (Mat. 25:34; 1Moj. 1:28; 9:1, 7; Psalm 67:7; Mich. 4:4).
Ustępy Pisma Św. zacytowane w pytaniu nie popierają myśli, że ludzkie rozmnażanie będzie trwało wiecznie i że nadmiar ludności będzie musiał być przeniesiony na inne planety. Raczej przeciwnie, te i im podobne ustępy służą do zbicia takiej myśli.
Gdy Biblia odnosi się do jakiejkolwiek rzeczy mającej trwać we wszystkich pokoleniach, od narodu aż do narodu lub poprzez wszystkie rodzaje, to wskazuje ona przez to, że nie jest to tylko na krótki czas, ale przez wszystkie generacje, włączając tę ostatnią, która przyjdzie do egzystencji w Tysiącleciu. Na przykład w Psalmie 45:18 Bóg w sposób proroczy obiecuje, że Imię Chrystusowe będzie czczone od rodzaju do rodzaju – aż do ostatniej generacji. Nie znaczy to jednak, że rodzaj ludzki będzie ustawicznie rodził coraz więcej generacji i że ostatnia generacja nigdy nie będzie osiągnięta. Ustęp ten mówi raczej przeciwnie. Wszystkie generacje muszą przyjść do egzystencji, aby Imię Chrystusowe świadomie mogło być czczone „we wszystkich generacjach” (polska Biblia podaje: „od każdego rodzaju do rodzaju”). Tak samo Imię Jehowy będzie wspominane przez wszystkie generacje: „Toć imię moje na wieki, i to pamiętne moje od narodu do narodu” (2Moj. 3:15). „Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi” (Psalm 22:28).
Myśl o wieczności często jest dodawana do wyrażenia „wszystkie generacje”. W taki to sposób w Psalmie 45:18 pokazane jest, że po przyjściu do świadomej egzystencji wszystkich generacji, „narody wysławiać Cię będą na wieki wieków”; „będą się bać [czcić] Ciebie, póki słońce i księżyc trwać będą” (Psalm 72:5); „na wieki” (Psalm 85:6); „aż na wieki” (Psalm 106:31); „Panie! Imię Twoje na wieki; Panie! pamiątka Twoja od narodu do narodu [hebrajski idiom, do generacji i generacji – zob. margines – oznacza: poprzez wszystkie generacje, włączając także ostatnią z nich]” (Psalm 135:13) itd. Skompletowane generacje naprawionego rodzaju Adamowego, którym będzie dane życie wieczne, będą żyć wiecznie i będą „na wieki” wspominać, czcić i wysławiać imię Boże w świętobliwości i w czystości serca, umysłu i czynu (Sof. 3:9; Zach. 14:20,21; Mal. 1:11). (P ’64, 26)