w Jego Królestwie, Jego Duchowym Królestwie, przez które Izrael będzie błogosławiony, przywrócony do znaczenia, uczyniony przewodem błogosławieństw Bożych dla każdego narodu pod niebem.

      Zauważyliśmy, że podróż naszego Pana na oślęciu do Jeruzalem była wypełnieniem proroctwa i figury. Zauważmy teraz, że są drugorzędne wypełnienia tego samego czynu na jeszcze wyższym poziomie, (1) Proklamacja Jezusa przez tłum wołający „Hosanna” była proklamacją wiary w Niego jako Mesjasza; tak i my dzisiaj, jak wszyscy zwolennicy Pana przez cały Wiek Ewangelii obwołaliśmy Go Mesjaszem i ogłosiliśmy się wierzącymi w Niego — i to dla nas było usprawiedliwieniem przez wiarę. Stąd dziesiąty dzień miesiąca Nisan może być uważany jako symbolizujący osiągnięcie usprawiedliwienia przez tych, którzy uznają Jezusa i są gotowi Go przyjąć. (2) Następnie przy Wieczerzy Pamiątkowej Jezus podał kielich wszystkim swoim uczniom mówiąc: „Pijcie z tego wszyscy”. To oznacza pełne poświęcenie aż do śmierci ze strony wszystkich, którzy przyjmują zaproszenie Pana, aby w ten sposób dzielili Jego kielich, cierpienia Chrystusowe. W tym znaczeniu słowa, drodzy przyjaciele, ufamy że wszyscy z nas zadeklarowali naszą wiarę w Mesjasza, Odkupiciela, i przyjęliśmy Go do naszych serc i domów.

      Drugie pozaobrazowe spełnienie się tej rzeczy dane nam jest pod uwagę przez ten fakt, że wszystko należące do narodu żydowskiego było ukryte pod figuralną łącznością tego narodu z doświadczeniami duchowego Izraela. Ponieważ Jezus ofiarował się w ciele cielesnemu Izraelowi we właściwym czasie jako ich Król, tak w równoległości musi ofiarować się On duchowemu Izraelowi w oznaczonym czasie jako ich Król Chwały. Czas nawiedzenia cielesnego Izraela był przy Pierwszym Przyjściu, tak czasem nawiedzenia duchowego Izraela jest Wtóre Przyjście. Ponieważ nominalny Izrael potknął się, był zaślepiony i nie przyjął Króla tracąc błogosławieństwa, tak będzie z nominalnym duchowym Izraelem. I dlatego jest napisane: „Będzie wam kamieniem obrażenia i opoką otrącenia obydwom domom Izraelskim!” (Izaj. 8:14). Co do Żydów, to każdy „prawdziwy Izraelita”, w którym nie było zdrady, był specjalnie błogosławiony, podtrzymywany i wspomagany; tak będzie i tu. Wszyscy inni potkną się o Niego, jak jest napisane: „Padnie po boku twym tysiąc”. To co dla jednej klasy będzie kamiennymi stopniami wznoszącymi się do wyższych łask i błogosławieństw Królestwa, dla drugich będzie kamieniem obrażenia. Jak przy Pierwszym Przyjściu potrzeba było ogłosić wśród Żydów o obecności Mesjasza, tak tu Wtóra Jego Obecność musi być dana do wiadomości. Niemniej jednak paralela będzie zupełna; „Obaczcie wy wzgardziciele i dziwujcie się, a w niwecz się obróćcie; bo ja sprawuję za dni waszych, sprawę, której nie wierzycie, choćby wam kto o niej opowiadał” (Dzieje 13:41). Widzimy tu siłę oświadczenia biblijnego, że jest dane lub udzielone niektórym, aby zrozumieli głębokość rzeczy Bożych, a nie dane lub pozwolono innym. „Warn dano wiedzieć tajemnicę Królestwa niebieskiego, ale onym nie dano” (tym, którzy nie są członkami „prawdziwych Izraelitów”, tym mówione jest w przypowieściach i niezrozumiałych mowach, by słuchając słuchali ale nie rozumieli) — Mat. 13:11, 13.

      Niewielu widzi, że tak jak Pan oświadczył Żydom: „Oto wam dom wasz pusty zostanie” (Mat, 23:38), tak teraz oświadcza nominalnemu duchowemu Izraelowi tę samą rzecz. Zwracając się do nich pod nazwą kościoła laodycejskiego, mówi On: „Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeśliby kto usłyszał głos mój, i otworzył drzwi, wnijdę do niego, i będę z nim wieczerzał, a on ze mną” (Obj. 3:20). Musi to być indywidualna sprawa. Ani sekty ani grupy nie będą uznane w tym czasie próbnym — tylko „prawdziwi Izraelici”, w których nie ma zdrady, którzy przygotowują się na przyrzeczone błogosławieństwa i otrzymują je. Do kościoła laodycejskiego, nominalnego systemu jako całości, mówi Pan: „Albowiem mówisz: Jestem bogaty i zbogaciłem się, a niczego nie potrzebuję; a nie wiesz, żeś ty biedny i mizerny, i ubogi, i ślepy i nagi. Radzęć, abyś kupił u mnie złota w ogniu doświadczonego, abyś był bogaty, i szaty białe, abyś był obleczony, a żeby się nie okazywała sromota nagości twojej; a oczy twoje namaż maścią wzrok naprawiającą, abyś widział” (Obj. 3:17, 18).

      Zwracajmy indywidualnie pilną uwagę na to ostrzeżenie naszego Pana, abyśmy mogli mieć udział, jako prawdziwi duchowi Izraelici w chwalebnych błogosławieństwach teraz nam przypadających i w ten sposób byli przygotowani na chwałę .Tysiąclecia, która właśnie jest przed nami.

(H 1950, 11; TP 1964, 25)

KOŚCIÓŁ KOMPLETNIE ZORGANIZOWANY

(Poprawiony i uzupełniony wg E. tomu 6, roz. 2 Przedruk z TP 1931, 50)

Kol. 1:18; Rzym. 12:4-8; 1Kor. 12:28; Efez.4:11-13.

      Bez organizacji nie można przeprowadzić żadnego wielkiego przedsięwzięcia. Dlatego organizacja pod rozmaitymi postaciami przejawia się w urządzeniach ludzkich. Rządy świeckie, sojusze państwowe, wyznania i federacje religijne, kombinacje kapitalistyczne, związki arystokratyczne, grupy robotnicze, zakłady oświatowe i dobroczynne, towarzystwa bratnie i wzajemnej pomocy, kluby i stowarzyszenia obywatelskie, reformatorskie i kulturalne, a nawet naturalne rodziny dostarczają dowodów istnienia organizacji i korzyści stąd wypływających.

poprzednia strona – następna strona