Jaki wyraz nie występuje w tym tekście, choć możne było spodziewać się go? Dlaczego to słowo tam nie występuje?

      (14) Jaka groźba jest w w. 13? Skierowane przeciw jakim dwom klasom? W jakich warunkach tylko? W czasie jakich Wieków stosuje się ona pozaobrazowo? Kim są czyści Wieku Ewangelii? Kim są nie-podróżujący Wieku Ewangelii? Jaki przywilej mają tylko oni w czasie Wieku Ewangelii? Co oznacza nie obchodzenie przez nich Święta Przejścia? Jak można ich w takim razie określić jednym słowem? Kim są czyści Wieku Tysiąclecia? Kim są jego nie-podróżujący? Co się stanie z tymi dwiema klasami, jeśli nie będą one obchodzić Święta Przejścia Tysiąclecia? Kiedy ci tylko oświeceni, lecz niezupełnie oczyszczeni, jeśli nie uczynią tego, zginą? Oczyszczeni i oświeceni? Co jest tego typową przyczyną? Co to oznacza w pozaobrazie? Jakimi będą oni przed sprawiedliwością Bożą? Jaki jest tego rezultat?

      (15) Jakie pozafiguralne wytłumaczenie było podane w „Teraźniejszej Prawdzie”, jeśli chodzi o przychodniów w ziemi? W których artykułach i z jakich rozdziałów biblijnych? Co jest przedstawione przez ich przebywanie w ziemi? Przez fakt, że nie byli tam urodzeni? O kim mówi w. 14 pozaobrazowo? Co mają oni czynić w porównaniu ze spłodzonymi obecnego czasu, gdy chodzi o obchodzenie święta Przejścia?
kol. 2
Zgodnie z jakimi dwiema rzeczami mają je obchodzić? Co oznacza obchodzenie go zgodnie z zarządzeniem? Ze statutem? Co jest przedstawione przez wyrażenie, że jedno jest prawo dla obcego i tuziemca? Jakie są tego szczegóły? Czy nie ma pod tym względem różnicy? Pod jakim względem istnieje różnica? Co mają obie klasy robić podobnie? Co specyficznego dotyczy Młodociano Godnych? Gdy chodzi o obchodzenie pozaobrazowego Święta Przejścia?

      (16) O czym mówi druga część roz. 9 z 4Moj.? Przeczytaj ustępy biblijne, odnoszące się do słupa obłoku i ognia? Jaki jest pierwszy dowód, że słup jest symboliczny? Drugi? Trzeci? Czwarty dowód? Jaki wniosek można wysnuć na podstawie tych czterech dowodów? Czego Biblia wyraźnie nie wspomina w związku z figuralnym jego znaczeniem? Jakie trzy sprawy z Biblii wskazują na jego figuralne znaczenie? Na czym polega to figuralne znaczenie? Jak jest ono wskazane przez wyprowadzenie Izraela z Egiptu do Chanaanu? Jak cytowane teksty Pisma świętego tego dowodzą? Jak dowodzi tej pozafigury 1Kor. 10:1,2? Jak dowodzi tej pozafigury ten fakt, że Bóg z obłoku działał i mówił? Jak tego dowodzą cytowane teksty Pisma św.? Do jakiego wniosku dojść możemy na podstawie tych trzech metod dowodzenia?

      (Ciąg dalszy nastąpi)

PYTANIE I ODPOWIEDŹ

      Pytanie: Czy okres Kościoła Laodycejskiego (Obj. 3:14-22) skończył się gdy ostatni członek Małego Stadka poszedł poza zasłonę? Jeżeli nie, czy skończy się w 1954 lub 1956r.?

      Odpowiedź: Najpierw weźmy pod uwagę klasy z których składa się kościół Laodycejski i inne kościoły z ks. Objawienia roz. 1 do 5-go. Brat Johnson pisał, „czynności siedmiu kościołów z ks. Objawienia roz. 1 do 3-go wyobrażają czynności prawdziwego i nominalnego ludu Bożego” (E tom 8, str. 133). „Po pierwsze … Kościół Prawdziwy składa się tylko z Członków Ciała Chrystusowego … po drugie Kościół Prawdziwy składa się ze wszystkich nowych stworzeń, tak z tych co zatrzymali korony jak i z tych co je utracili – Kościół ten nazwany jest także Kościołem pierworodnych (Wieku Ewangelii) … Słowo kościół jest także użyte w innym znaczeniu a mianowicie kościół nominalny. W tym znaczeniu są włączeni nie tylko Małe Stadko i Wielkie Grono, ale także usprawiedliwieni i nieusprawiedliwieni wyznawcy, którzy wyznają Chrystusa, lecz obłudnie”. W ks. Objaw. roz. 1 do 3-go., „gdzie przedstawione są części Kościoła, Pan czasami odzywa się do prawdziwych Swoich naśladowców a czasami do tych co tylko wyznają że są Jego naśladowcami,
kol. 2
lecz którzy w rzeczywistości nimi nie są” (E tom 8, str.233-240).

      Brat Russell także pisał o Kościele Laodycejskim jako zawierającym w sobie nominalny lud Boży, np. „Żyjemy w czasie ostatniego czyli laodycejskiego okresu tego wielkiego nominalnego kościoła ewangelii, kościoła pszenicy i kąkolu, (Obj. 3:14-22). Kościół ten jest strofowany za swoją oziębłość, pychę, duchowe ubóstwo, zaślepienie i nagość, i wzywany do prędkiego opuszczenia swych złośliwych błędów, zanim będzie za późno” (Tom 4, str. 65); „nie mamy żadnej wzmianki w Piśmie, że Kościół Laodycejski usłucha tej rady; przeciwnie, wzmianka jest, że coraz więcej stanie się Babelem zamieszania, i że zostanie zniszczony razem z systemem politycznym i finansowym obecnego wieku, w wielkim czasie ucisku z którym skończy się ten wiek” (Przedruki W. Towers, str. 2763, par. 6).

      Co się tyczy zakończenia okresu Laodycejskiego, brat Johnson wykazał, „że okres laodycejski był okresem żniwa od 1874 do 1954; pierwszy 40-letni okres – Paruzja – był czasem żęcia, a drugi 40-letni okres – Epifania – był czasem innych czynności żniwa (E tom 6, str. 377,383). A więc,

poprzednia strona – następna strona