dokonywano nagrań na taśmach magnetofonowych. Przed mówcą na konwencji było aż 10 mikrofonów. Aby wziąć udział w tej konwencji bracia przybyli z daleka i z bliska: z Belgii, Niemiec, Szwajcarii itd., a jeden brat przybył nawet z wysp Fidżi.

      Trzeciego sierpnia w towarzystwie brata Carona, naszego przedstawiciela na Francję i siostry Caron oraz ich wnuka, wyjechaliśmy do Londynu, gdzie mieliśmy przywilej służyć przez dwa dni. Następnie udaliśmy się do Hyde i służyliśmy na ogólnej trzydniowej konwencji – największym zgromadzeniu Ś.D.R.M. zanotowanym w Anglii. Dziewięć krajów było reprezentowanych wśród uczestników tej konwencji.

      Na każdej ogólnej konwencji i na licznych innych urządzonych zebraniach w ciągu tej podróży, wyrażano przez głosowanie poselstwa miłości i dobrych życzeń w Panu dla ogółu drogiego ludu Bożego na całym świecie. Bracia i siostry wszędzie radują się z cennej Prawdy na czasie ze Słowa Bożego, z Ducha Św.
kol. 2
i otaczającej opatrzności. Mieliśmy wspaniałą społeczność braterską, a nasz drogi Ojciec Niebiański obficie nas błogosławił, gdy otwierał okna niebiańskie i wylewał na nas błogosławieństwo ponad naszą możność przyjęcia (Mal. 3:10).

      Oprócz naszej choroby w Polsce i dwóch lekkich niedomagań doznanych później w dodatku do pewnych słabości związanych z naszym wiekiem (78 lat), wytrzymaliśmy wysiłek naszej podróży bardzo dobrze. Wróciliśmy więc 12 sierpnia do Domu Biblijnego w Philadelphii w dość dobrym stanie fizycznym. W Domu Biblijnym zastaliśmy wiele pracy czekającej na nas, z której jednak radujemy się, albowiem z miłością służymy naszemu drogiemu Mistrzowi i Jego drogiemu ludowi. Dziękujemy wszędzie braciom za ich wspierające modlitwy i miłość przed podjęciem podróży, którą Bóg tak łaskawie błogosławił w jej toku i po jej dokonaniu. Składamy Mu za to dzięki oddając wszelką chwałę, cześć i uwielbienie.
B.S. ’64 78

kol. 1

PROROCTWO ABAKUKA

(Ciąg dalszy z T. P. 1964, 10)

„CHOĆBY I OWOC OLIWY POCHYBIŁ”

      Brat Russell pokazał z listu do Rzymian 11 (zob. np. F. 532, 533), że korzeń drzewa oliwnego (w. 16) przedstawia obietnicę Abrahamową (1Moj. 12:3; 22:16-18; Gal. 3:16, 29), że pień drzewa oliwnego przedstawiał pierwotnie dom sług – cielesnego Izraela, a jego gałęzie przedstawiają poszczególnych Izraelitów. Do tego wybranego narodu należały: synostwo, chwała, przymierza, danie zakonu, służba Boża i obietnice (Rzym. 9:4). Gdyby wszyscy z tego narodu byli gotowi do przyjęcia Mesjasza w czasie Pierwszego Przyjścia, to poganom nie byłaby dana sposobność otrzymania miejsca w domu synów – klasie Chrystusowej, wielkim Nasieniu Abrahamowym. Jednak Izraelici jako całość nie przyjęli Jezusa (Jan 1:11, 12). Mimo to ci Izraelici, którzy przyjęli Jezusa jako Mesjasza gdy był im przedstawiony jako taki podczas Żniwa Wieku Żydowskiego przed rokiem 69 po Chr. (Z 5023), przez to samo zachowali swoje miejsce jako gałęzie w symbolicznym drzewie oliwnym, natomiast wszyscy inni w tym samym czasie zostali wyłamani „dla niedowiarstwa” (Rzym. 11:20).

      Dzika oliwka (Rzym. 11:17) jest symbolem na pogański świat, z którego pogańscy wybrańcy byli wszczepieni w symboliczną uprawną oliwkę (Gal. 3:7-9, 29) na miejsce wyłamanych cielesnych Izraelitów. Tak samo wszyscy żydzi którzy podczas Żniwa Wieku Żydowskiego najpierw odrzucili Jezusa jako Mesjasza ale później Go przyjęli, byli ponownie wszczepieni w symboliczną uprawną oliwkę (Rzym. 11:23, 24); wszyscy zaś żydzi, którzy przyjęli Jezusa
kol. 2
po roku Pańskim 69, byli wszczepieni w drzewo oliwne podobnie do pogan. Tak więc podczas Wieku Ewangelii przeznaczona liczba 144 tys. członków została w końcu uzupełniona nie tylko z żydów ale także z pogan, przy czym każde z dwunastu pokoleń składa się z 12 tys. członków (Obj. 7:4-8); albowiem Chrystus jest „pokojem naszym, który oboje jednym uczynił i średnią ścianę, która była między nami przegrodą, rozwalił… aby dwóch [żydów i pogan] stworzył w samym sobie w jednego nowego człowieka, czyniąc pokój: i pojednał obydwóch w jednym ciele z Bogiem przez krzyż, zgładziwszy nieprzyjaźń przezeń i przyszedłszy opowiedział pokój wam [poganom], którzyście dalekimi [gałązki dzikiej oliwki] i którzyście bliskimi [gałązki uprawnej oliwki]. Albowiem przezeń mamy przystęp obie strony w jednym Duchu do Ojca. A przetoż już więcej [poganie] nie jesteście gośćmi i przychodniami [gałązkami w dzikiej oliwce], ale spółmieszczaninami świętych [gałązkami w uprawnej oliwce] i domownikami Bożymi” (Efez. 2:14-19). Stąd jasnym jest, że „oliwka” w proroctwie Abak. 3:17 przedstawia Małe Stadko.

      Innym oczekiwaniem brata Russella i innych wiernych stróżów – jak już wykazaliśmy – było, że całe Małe Stadko zostanie uwielbione około jesieni 1914 i że wtedy jako główne Nasienie Abrahamowe (Gal. 3:8, 16, 29) będzie gotowe do rozpoczęcia błogosławienia rodzaju ludzkiego za pośrednictwem ziemskiej fazy Królestwa. Ta błogosławiona perspektywa Kościoła rozpoczynającego niebawem błogosławienie świata przez ustanowioną ziemską fazę Królestwa, była gorąco pożądana przez lud Boży.

poprzednia strona – następna strona