DLA UPAMIĘTNIENIA NASZEGO PANA I JEGO SŁUŻBY

„Który się nam stał mądrością od Boga i sprawiedliwością i poświęceniem i odkupieniem” (1Kor. 1:30)

W środę 14 kwietnia po godzinie 6 wieczorem czytelnicy niniejszego pisma we wszystkich stronach świata będą obchodzili śmierć Jezusa, używając do tego „przaśników” i „owocu winnej macicy” jako emblematów Jego złamanego ciała i przelanej krwi. Nalegamy na to, aby nikt z jakiegokolwiek powodu nie zaniedbał tego dorocznego przywileju. Specjalne błogosławieństwo jest związane z obchodzeniem tej Pamiątki. Jeżeli jesteście skłonni do zniechęcenia to idźcie i bierzcie udział w łamaniu chleba, prosząc Pana o pogłębienie waszej oceny Jego doskonałego człowieczeństwa złamanego za was i o pomoc w uzyskaniu na nowo zrozumienia waszego usprawiedliwienia przez przyjęcie wiarą Pana za Zbawiciela; pijcie również z kielicha na Jego pamiątkę, mając na uwadze, że kielich ten mówi o Jego cierpieniach za was – o Jego wylaniu duszy na śmierć i skosztowaniu śmierci za każdego człowieka.

Nie mniemajmy, że Pamiątka śmierci Jezusa jest bez znaczenia lub czymś gorszym, chyba że nie jest właściwie przyjęta i oceniona. Niechaj nas od niej nic nie powstrzymuje – ani grzechy, ani oziębłość, ani uczucia niegodności. Udajcie się do Pana w modlitwie i wyznajcie Mu wszystkie swoje niedociągnięcia. Udajcie się do waszych braci lub do jakichkolwiek innych osób, które skrzywdziliście i przyznajcie się do win bez względu na to, czy oni uznają swoje winy
kol. 2
wobec was czy też nie. Doprowadźmy samych siebie do porządku z Panem i o ile możliwe z każdą inną osobą, a potem jedzmy i pijmy – ucztujmy w Wieczerzy Pańskiej, głęboko oceniając i przyswajając sobie wiarą obfite zarządzenie jakie Pan uczynił dla wszystkich, którzy je przyjmują obecnie lub przyjmą później za „czasów jego” (1Tym. 2:3-6).

Przypominamy sobie, że takie badanie serca i oczyszczanie się było pokazane w figuralnej Wielkanocy. Zanim Żydzi zgromadzili się do jedzenia baranka wielkanocnego, to wpierw poszukiwali w każdym zakątku swego domu kwasu lub jakiejkolwiek rzeczy zawierającej kwas albo zgniliznę – kości, skorupy i inne rzeczy. Wszystkie takie rzeczy zebrano i spalono – zniszczono je. My podobnie powinniśmy wypełnić pozafigurę. Musimy szukać i usunąć „stary kwas” złośliwości, nienawiści, walki, wszelkiej niepobożności (1Kor. 5:7, 8). „Niechże tedy człowiek samego siebie doświadczy, a tak niech je z chleba tego i z kielicha tego niechaj pije” (1Kor. 11:28).

Kwas grzechu nie może być całkowicie usunięty, chyba że jest on spalony, a spalenia tego może dokonać tylko Boski święty duch miłości. Jeżeli mamy tego ducha miłości rozlanego szeroko w naszych sercach, to on spali wszystko, co ma przeciwny charakter: zazdrość, nienawiść, złe mowy, złą wolę itd. „Lecz teraz złóżcie i wy to wszystko, gniew, zapalczywość,

poprzednia strona – następna strona