Teraźniejsza Prawda nr 1 – 1921 – str. 3
o tym jak i o innych, rzeczach, w jego ostatnich szesnastu miesiącach. Tak dobrze przed jak i po jego przemianie lud Pana dyskusował o tym. Autor będąc jednym z nich, również brał udział w tej dyskusji. Dwa silne napady wyszły z druku, aby odrzucić nasze wyrozumienie tego przedmiotu, jeden z tych przez brata Rutherforda w „Tower” 15-go lutego, 1913, a drugi przez brata McGee pod tytułem: „Ważny list do Wszystkich Braci.” cyrkulowany i potwierdzony przez Komitet Pasterskiej Biblijnej Instytucji (P.B.I.) i dołączony do Komitetowego Biuletynu z września. Chociaż to jest jego pogląd, wszakże jest także poglądem Komitetu przeciwko tłumaczeniu autora. Te dwa publiczne ataki z dwóch punktów zapatrywania zupełnie usprawiedliwiają nas i wołają o dyskusyę tego przedmiotu. Zgodnie z tym nastąpi szczegółowe wyjaśnienie tego przedmiotu z odpowiedziami na ich zarzuty, aby można zbić ich poglądy, i uczynimy to w duchu miłości dla błogosławieństwa wszystkiego Pańskiego ludu.
Zanim przystąpimy do szczegółów, uczynimy parę wstępnych uwag, które będą nam potrzebne. Ponieważ przedmiot ten jest Biblijnego, obrazowego, i prorockiego charakteru, może być korzystnym dla nas w badaniu tegoż, aby zapamiętać pewne zasady.
Pierwsze – Żadne Pismo nie może być zrozumiałem aż w swoim właściwym czasie i nie robi różnicy jakkolwiek uczonym, poświęconym, albo wielce użytym od Pana kto być może, to nie jest możebnem dla niego zrozumieć żadne Pismo, aż w czasie właściwym, kiedy to Pan otwiera pieczęci tego ustępu w Piśmie. – Obj. 5:2-7; 6:1. i t. d.
Drugie – Proroctwa i obrazy zwykle nie są zrozumiałe jasno przed ich wypełnieniem się.
Trzecie – Proroctwo albo obraz połączony z próbą charakteru, nie mogą być rozumiane prędzej, aż próba nie jest doświadczona.
Przyczyna dla tego wszystkiego jest bardzo jawną: Jeśliby jasne wyrozumienie takiego proroctwa albo obrazu były udzielone przed wypełnieniem się tegoż, przeszkadzałoby to zamiarowi Pańskiemu uczynić doświadczenie przez próbę. Właśnie z tej przyczyny Pan nie dozwolił „Onemu Słudze” dać jasne wyrozumienie pozaobrazowych szczegółów stowarzyszonych doświadczeń Eliasza i Elizeusza, że on nie rozumiał tego jasno, wykazują jego pisma i kazania o tem przedmiocie: na przykład: Z. 1915 Str. 235; Z. 1916 Str. 3, 38, 263. W tych wszystkich artykułach on się nie wyraża jasno, lecz przypuszczalnie o różnych częściach tyczącego się przedmiotu, dlatego, że on często wyrażał swoje przekonanie, że szczegóły tego nie mogą być zrozumiane, ażby się wypełniły, ale Pan używał go, aby rzucił dosyć światła na ten temat w ogóle. Dlatego, to co on nam dał o tym przedmiocie jest dostatecznie jasne dla nas, aby wyczytać wypełnione się szczegóły, a które nie mogły być wyczytane przed wypełnieniem się i połączoną z tym próbą. Również nie jest to poniżeniem dla naszego umiłowanego Pastora, iż on nie był w stanie widzieć tych wszystkich nie wypełnionych się jeszcze szczegółów, lecz raczej dziwi nas to, że on mógł dosyć widzieć przed połączoną z ich wypełnieniem się próbą, aby uzdolnić pokornych, którzy przyjmują jego myśli, zasady i objaśnienia, do wglądnięcia jasnych szczegółów, od czasu ich wypełnienia się. Wierzymy, że za pomocą „Onego Sługi”, Pan dał nam zrozumienie co się tyczy tych teraz wypełnionych się szczegółów i dlatego mamy
kol. 2
tę przyjemność przedstawić to braciom, i przysuwamy się do tego z powodu wiele próśb nadesłanych do nas, a ponieważ ataki uczynione były przez brata Rutherforda i McGee, jako poszczególnych przedstawicieli dwóch grup braci, jest wskazówką, aby te poglądy teraz wyszły z druku i były przedstawione przed Kościół.
UDERZENIE JORDANU
Zaczynamy od uderzenia Jordanu. Zgodnie z naszym wyrozumieniem pozaobrazowe pierwsze uderzenie Jordanu odbyło się między jesienią 1914 a jesienią 1916 roku. To jest w harmonii z oświadczeniem „Onego Sługi” w Z. 1916, str. 39; Kol 2, ostatni paragraf brzmi jak następuje: „Czy myślisz, że to (uderzenie Jordanu) jeszcze nie nastąpiło?” mógłby ktoś sobie pomyśleć. Myślimy, że to jeszcze nie nastąpiło w swej zupełności. „Czy myślisz, że Foto-drama stworzenia miała w tym swój dział?” Może być. „Czy będzie cokolwiek więcej?” Nie wiemy, ale myślimy, że będzie cośkolwiek więcej; nie powiadamy tego stanowczo.”
Z tego podania widzimy, że „On Sługa” około Nowego Roku, 1916, wierzył i pisał, że uderzenie Jordanu postępowało już w tym czasie i myślał, że może być jeszcze więcej tego, że pierwsze uderzenie Jordanu było w toku od jesieni 1914, jest wyraźnie pokazane w Z. 1915, str. 286, kol. 2 par. 4 – porównaj z par. 3: – „Nie zniechęceni Badacze Pisma świętego, postępują dalej, tak jak Eliasz z Elizeuszem szli po przejściu Jordanu. Oni nie byli kierowani do jakiej szczególnej daty, nawet jak Eliasz nie był skierowany, aby miał iść do jakiego innego miejsca.” Porównajmy uważnie obraz i wydarzenie tego perjodu. a zobaczymy czy one nie harmonizują się stosownie do naszej myśli.
W harmonii z myślą „Onego Sługi”, że Jordan figuruje narody ulegające wyrokowi potępienia, bo Jordan oznacza „osądzony”, potępiony: a wody w symbolach biblijnych użyte, aby reprezentowały narody w ich zorganizowanych stanowiskach. (Obj. 17:15.”) Umyślnie mówimy, „narody w ich zorganizowanych stanowiskach”, bo to jest akuratne znaczenie tego słowa „narody” w liczbie mnogiej i dlatego rozumiemy, że ustęp ten odnosi się do narodów, z punktu zapatrywania się ich politycznych, eklezjastycznych, finansowych i przemysłowych aspektów: a więc, przez słowo Jordan ma się rozumieć: władców, duchowieństwo, arystokrację, wodzów pracy i ich obrońców. Tak więc narody będąc zorganizowane w te cztery pokrewieństwa, miały być srogo strofowane i poddane wyrokowi potępienia przez pozaobrazowego Elijasza. a to strofowanie jest pierwszą, a wyrok drugą i ostatnią częścią tego, co oznacza uderzenie Jordanu. Ufamy, że przy dalszym postępowaniu, stanie się to jaśniej wyrozumianem.
PŁASZCZ ELIASZA – OBRAZ I POZAOBRAZ
Dla wzmocnienia myśli „Onego Sługi” że płaszcz Eliasza był godłem jego władzy, jako Boskiego proroka Izraela, cytujemy fakt, że słowo przetłumaczone płaszcz (adareth), różni się od tego słowa, które oznacza szatę i nadaje myśl o insygnii (odznace) czci, władzy, i wspaniałości. Według objaśnienia naszego Pastora pozaobrazu, że płaszcz reprezentuje Boską władzę pozaobrazowego Eliasza nadającą mu prawo być mówczym narzędziem Pana do pozaobrazowego duchowego Izraela, jest dokładnym objaśnieniem. W rozbieraniu niektórych elementów tej władzy on pokazał nam pomiędzy innymi rzeczami, że to obejmowało upoważnienie, Prawdę, i władzę finansową. Gdy badamy wyrażenie „władza być Prorokiem Bożym” dowiadujemy się, że ta władza składa się