Teraźniejsza Prawda nr 7 – 1923 – str. 93
chory stan i dać im zapewnienie dalszej egzystencji jako niezależne państwa. Beel-Zebob czyli Pan much, tak nazwany, ponieważ Beel (Szatan w ukryciu) był niszczycielem (Akkoron – zniszczenia) plagowitych much, wyobraża militaryzm (rzeczywiście Szatana) niszczyciela plagowitych i nierozwiązujących warunków, apelując do militaryzmu, (Szatana) Europa zgrzeszyła. Powinna apelować do Boga, który jest przedstawiony w zasadach prawdy, sprawiedliwości i miłości; i gdyby to było uczynione z serca do Boga, co wyobrażałoby poddanie się Jego woli, śmierć pozaobrazowego Ochozjasza nie nastąpiłaby w stanie dziecięcym. – Królestwo Boże było by ustanowione, jako pokojowy następca, czyli syn figuralny.
Dlatego, że europejskie narody nie chciały działać zgodnie z Boską regułą, ale z samolubstwem – duchem Szatana – przyszły do ruiny, jako niezależne państwa z przyczyny samolubnej polityki i wojny światowej – pozaobrazowy Ochozjasz umarł. Wielkie zgwałcania się nad Prawdą i Sprawiedliwością, spowodowały aby zaapelowały do militaryzmu, zamiast do Prawdy i Sprawiedliwości ku zapewnieniu dalszej ich egzystencji. To skłoniło posłańca pańskiego „onego wiernego sługę” do pobudzenia pozaobrazowego Eliasza, aby ten przez partje militarne tych krajów strofował Europę i prorokował, że niezależny stan państw europejskich będzie zupełnie zniszczony, (wiersz 3, 4 ) To poselstwo było dane gdy się wojna zaczęła, przez opublikowanie w gazetach kazań, przez publiczne wykłady i przez rozmowy ludu Pańskiego z ludźmi podczas wojny światowej. Eliasz zapytał się: „Izali nie masz Boga w Izraelu, iż się idziecie radzić Beelzebuba, Boga Akkarońskiego”? Strofowanie w tym pytaniu wyobrażało pozafiguralnie, że w Chrześcijaństwie, Prawda, Sprawiedliwość i Miłość, jako zasady Boskiego rządu i Jego ludu, mogły być znalezione i wypełnione względem warunków, lecz mimo tego apelowali do Szatana zasad błędu, niesprawiedliwości i samolubstwa, dla załatwienia ich trudności i osiągnięcia im upewnienia dalszej egzystencji, jako osobne państwa. Dlatego Pańskie poselstwo przez pozaobrazowego Eliasza do Chrześciaństwa było, iż wielce zgrzeszyli czyniąc tak fatalną ucieczkę dla ich niezależności, jako państwa, przez co osłabli i przygotowani zostali do następującej po wojnie rewolucji, w której zniszczeni będą w ich złączonych zdolnościach, jak jest to pokazane przez śmierć Jorama z ręki Jehu.
POZAOBRAZOWY ELIASZ UWAŻANY
Poselstwo to było rozniesione między Chrześcijaństwo i przyszło do uwagi wojujących państw, a od tych przyszło pod rozwagę rządów, co wyobrażała mowa Eliasza do posłów, którzy się wrócili, (wiersz 5) „Czemu żeście się wrócili?” i pokazuje jak pozaobrazowo partie wojenne wróciły się przez strofowanie, które przyszło od pozafiguralnego Eliasza, że umysłowo były zatrzymane w ich złym duchu. Od nich pozaobrazowy Ochozjasz nauczył się krytycyzmu, jakiego Święci Boży uczynili przeciw Europie w jej niezliczonych narodowych czynnościach na śmierć, przez osłabnięcie ich do tego stopnia, że dla ich utrzymania się musieli później się złączyć (Sof. 3:8) i jako cenę oddać ich niezależne narodowe czynności, (wiersz 6). Pytanie Ochozjasza, jaki był ten człowiek, który przyszedł i dał każdemu z nich poselstwo,
kol. 2
równa się pytaniu, jakie narodowi władcy dali partiom wojennym: „Jaki to lud przejął się umysłem swoim, że krytykuje waszego ducha wojennego jako przeciwnego zasadom prawdy, sprawiedliwości i miłości?” Posła odpowiedź była, że to był człowiek włosisty i wyobraża jak partie wojenne odpowiedziały, że ci strofujący byli mocnymi (włosy przedstawiają moc, jak to pokazane w Samsonie) w użyciu biblijnym. Badacze Pisma Świętego, i że był opasany pasem skórzanym wyobraża myśl jak partie wojenne określały pozaobrazowego Eliasza, jako zatrudnionego w służbie strofowania złego, będącego w opozycji do Boskiego Prawa, i do głoszenia przychodzącego Królestwa Bożego. Że to jest symboliczne znaczenie będącego opasanym skórzanym pasem pokazuje, iż Jan Chrzc., którego misją było strofowanie złego i głoszenie nadchodzącego Królestwa Bożego, tak samo był opasany, aby symbolizował jego specjalne dzieło. (Mat. 3:4). Co do opisu posła, Ochozyasz poznał, że ten co strofował był Eliasz, tak też państwa Europejskie poznały, że ci którzy ich sądzili i strofowali, byli tą samą klasą, która podczas wieku strofowała dla grzechu, sprawiedliwości i przyszłego sądu (wiersz 8). Można widzieć, że ta czynność pozaobrazowego Eliasza może częściowo być widzianą jeszcze z innego punktu zapatrywania, to jest gdy pozaobrazowy Aaron wyznawał grzechy chrześcijaństwa nad kozłem Azazela w sądzeniu w Ps. 149:5-9.
Strofowanie za grzech uraziło pychę Ochozjasza, i tak też pozaobrazowy Ochozjasz został urażony przez strofowanie. Trzy razy figuralny Ochozjasz chciał uchwycić Eliasza (wiersz 9, 11, 13 ). Te trzy zamiary, aby uchwycić Eliasza, wyobrażają trzy różne wysiłki wojujących państw do usprawiedliwienia ich kroków, a przez te zamierzone usprawiedliwienia uchwycić pozaobrazowego Eliasza w tym sensie, ażeby powstrzymać go od jego krytykowania i sądzenia wojujących państw przez ich im zdawające się zbijania ich zarzutów. Najpierw chciały usprawiedliwić się niektóre państwa jak Rosja, Serbia, Niemcy, Austria itd. w ich wojnie przez argument, że królowie mają prawo rządzenia od Boga, twierdząc, że prawo to było znieważone przez ich oponentów W ten sposób usprawiedliwiali się w wojnie. Pierwszy naczelnik z pięćdziesięcioma (wiersz 9) wyobraża wodzów z pomiędzy tych, którzy tak twierdzili, a jego pięćdziesięciu przedstawia tych, którzy popierali ich w twierdzeniu, że Królowie mają prawo od Boga rządzić. Pierwszy naczelnik z jego pięćdziesięcioma znalazł Eliasza siedzącego na wierzchu góry. Góra ta przedstawia Królestwo, a Eliasz siedzący na wierzchu wyobraża fakt. że w tym czasie od jesieni 1914 cała klasa Eliasza była w zarodku w Królestwie, ostatni z tych, którzy mieli okazać się wiernymi został spłodzony z Ducha Świętego, i później mógł zobaczyć, że żniwo, które jeszcze pozostawało, było charakteru zbierania kłosów. Fakt, że Eliasz tedy był na wierzchu góry pokazuje, że on musiał wchodzić przedtem na górę a potem usiadł na niej. Jego przybycie do góry także pokazuje fakt, że Kościół krótko przed jesienią 1914 dosięgnął czasu, kiedy Królestwo z drugiej zasłony miało rozpocząć obalenie Królestwa Szatana, co rozpoczęło się 1 sierpnia 1914, gdy wojna wybuchła. To jest w harmonii z drugą myślą brata Russella pozaobrazu przyjścia Eliasza do końca 40 dni – 1914 – do góry Bożej Horeb (1. Król. 19:8), że Kościół w ciele