Dlatego – jest jeszcze więcej mgły.

      Wnioskujemy przeto, że nie ma argumentu w Piśmie, w Rozumowaniu lub Fakcie, który by zaprzeczał doktrynie, że klasa Młodocianych Świętych bywa teraz kwalifikowana do wspólnictwa w Tysiącleciu ze Starożytnymi Świętymi w nagrodzie i w służbie; lecz raczej, że jest wiele rzeczy w Piśmie, Rozumowaniu i Faktach, co nauczają tego. Dlatego ponieważ więcej poświęconych nie może wejść do Wysokiego Powołania, głosimy tę sposobność cichym, zapewniając ich, że ci, „którzy są z wiary, błogosławieni są wraz z wiernym Abrahamem” przywilejem błogosławienia wszystkich Narodów. – Rzym. 4:16; Gal. 3:6 – 9.

      Trzymajmy się dobrze doktryn, jakich „On Sługa”,
kol. 2
prawdziwy przewód udzielał pokarmu na czas słuszny dla czeladzi. Jednocześnie strzeżmy się przed przewrotnymi i ukrytymi atakami czynionymi na te doktryny – jak naprzykład przed powyższym rozbieranym artykułem: „Święci, Starożytni i Nowocześni.”

W ziemskiej pielgrzymce Pański lud,
Z słów Bożych czerpię swą moc;
I wiernie znosi każdy trud,
Gdy rozjaśnia Prawdą, noc.

Bez światła tej świętej Księgi,
Otoczył by nas wielki mrok;
Nie oparlibyśmy się w chwili złej,
Pobłądziłby nasz krok.

kol. 1

ODPOWIEDZI NA ZAPYTANIA
W SPRAWIE
MŁODOCIANYCH ŚWIĘTYCH

      Od rozmaitych braci otrzymaliśmy wiele pytań w sprawie Młodocianych Świętych. Miło nam jest widzieć zainteresowanie ludu Pańskiego w tym i w innych przedmiotach Biblijnych. Zainteresowanie takie jest na czasie, albowiem w teraźniejszym czasie podobało się Panu zrządzić rozwój Młodocianych Świętych jako Klasy, jak również Wielkiego Grona jako Klasy. Epifania jest zaprawdę ważną, epoką w Planie Pańskim, ponieważ, obok innych przyczyn, wybawia On swój Kościół od świata i rozwija dwie klasy Lewitów Tysiąclecia, Wielkie Grono – Merarytów Tysiąclecia – i Młodocianych Świętych – Gersonitów Tysiąclecia. Dlatego to, że Epifania jest tak ważnym rysem Planu Bożego, wspomina o niej tak często Pismo Św. Wiele z historii figur Biblijnych stają się teraz jasnymi jako pozafigury Epifanii. Niektóre z nich zostały już przedstawione Kościołowi, inne także w swoim czasie zostaną wyjaśnione ludowi Pańskiemu. Postanowiliśmy odpowiedzieć drukiem na ważniejsze pytania w sprawie Młodocianych Świętych, jakie od czasu do czasu się pojawiały, i mamy przyjemność uczynienia tego w niniejszym artykule.

      (1) Pytanie: Czy Młodociani Święci są z Domowników wiary?

      Odpowiedź: Wyrażenia Domownicy Wiary używamy z rozmaitych punktów widzenia: (1) W czasach Starego Testamentu wszyscy wierzący w obietnice należeli do Domowników wiary. (Żyd. 11:1-39). (2) Wszyscy wierni Wieku Ewangelicznego. (Rzym. 4:11, 12; Z ’13, 358, par. 4.). Figurą tego były wszystkie dzieci – zarówno pierworodne, jak i późniejsze – w każdej rodzinie Izraelskiej, biorące udział w Baranku Wielkanocnym. (2Moj. 12:3-17, 21-28). (3) Wszystkie Nowe Stworzenia, jako dzieło skończone, w końcu Wieku Ewangelicznego, osobliwie zaś w czasie Epifanii, są z Domowników Wiary. (Żyd. 9:24; 10:14; 1Jana 2:2; Mal. 3:2, 3; 1Kor. 3:11-15; Z ’13, 358, par. 5). Aaron i rodzina jego w dniu Pojednania symbolizowali ten Dom Wiary. (3Moj. 16:6, 11). (4) Maluczkie Stadko, Starożytni Święci, Wielkie Grono i Młodociani Święci będą Tysiąclecia Domem Wiary, (1Tym. 2:20). Kapłani i Lewici mieszkający koło Przybytku symbolizują ten Dom Wiary. (4Moj. 1:3, 4). Młodociani Święci oczywiście nie są z Domu Wiary nowego stworzenia, ponieważ nie są nowymi stworzeniami. Lecz z punktu widzenia posiadania „wiary Abrahama” (Gal. 3:7, 9) są oni oczywiście jako i on – Domownikami Wiary. Należą oni do wierzących wspomnianych pod (2). Różnią się oni jednak nieco od tymczasowo usprawiedliwionych, którzy teraz nie poświęcają się. Ci drudzy w czasie Epifanii przestają zupełnie należeć do Domowników Wiary, używszy łaski Bożej nadaremnie, podczas gdy pierwsi, poświęciwszy i okazawszy się wiernymi, zachowują Tymczasowe Usprawiedliwienie, i są przeto z Domu Wiary Wieku Ewangelicznego, co trwa do Epifanii i podczas Epifanii. Powodem dlaczego są z Domu Wiary jest to, że są oni klasa wiary, albowiem wszyscy, którzy są z wiary Abrahama, są z Domu Wiary.

kol. 2

      (2) Pytanie: Jeżeli są oni z Domu Wiary, to jakie jest ich stanowisko względem krwi pozafiguralnego Cielca?

      Odpowiedź: My rozumiemy, że krew pozafiguralnego Cielca przypisana jest tylko tym z Domu Wiary, którzy składają się z nowych stworzeń, ze wspomnianych pod punktem (3) w poprzednim pytaniu. „Aby okazywał się teraz przed oblicznością Bożą (w pozafiguralnej Świątnicy, z krwią pozafiguralnego Cielca) za nami” (Żyd. 9:24); dlatego więc tylko dla pierworodnych. „Jedną ofiara (przyczytaniem Jego zasługi) doskonałymi uczynił (usprawiedliwił obliczające) na wieki tych, którzy bywają poświęceni” (poświęconych, którzy stali się nowymi stworzeniami). (Żyd. 10:14). To są pozafigury tych, za których Aaron uczynił Pojednanie krwią Cielca. Młodociani święci nie są pomiędzy nimi: albowiem ich usprawiedliwienie nie jest ożywione. Chociaż z powodu ich wiary Bóg traktuje ich próbnie, jakoby krew pozafiguralnego Cielca przypisana była za nich, faktycznie przypisania takiego dla nich nie było; faktycznie nie są oni jeszcze zwolnieni od wyroku Adamowego, i faktycznie, ze Starożytnymi Świętymi i Klasą Restytucji w ogóle, muszą oni czekać na zastosowanie zasługi Pańskiej za siebie w związku z krwią Pańskiego pozafiguralnego Kozła; albowiem zaliczeni są do Starożytnych Świętych, o których jest napisane: „Aby oni bez nas (oddzielnie od zastosowania zasługi Pana we krwi Pozafiguralnego Kozła Pańskiego i Chrystusowego wyprowadzenia ich, z grobu) nie stali się doskonałymi.” – Żyd. 11:40.

      (3) Pytanie: Czy Młodociani Świeci mają i czy potrzebują Orędownika?

      Odpowiedź: Uważamy, że nie. Urząd Orędownika ma na celu jednanie klientów Jego Sprawiedliwością Boską. Jezus czyni to teraz tylko dla jednej klasy, Kościoła Pierworodnych (1Jana 2:1); albowiem jest On Sprawiedliwym, który jest teraz Przebłaganiem za grzechy tylko naszej klasy, (1Jana 2:2). Młodociani Święci, nie będąc, z Pierworodnych Wieku Ewangelii chociaż będą z Pierworodnych Wieku Tysiąclecia, nie mają Orędownika; ani też ich stanowisko przed Bogiem nie jest takie, aby potrzebowało Orędownika, który by pojednał ich ze Sprawiedliwością Boską. Faktycznie stanowisko ich wcale nie jest przed sądem Sprawiedliwości Boskiej, która utrzymuje ich pod wyrokiem Adamowym, i która nie zwolniłaby ich z niego dopóki by Sprawiedliwość Boża nie została zaspokojona podczas takiego zwolnienia ich przez Tysiącletnie zastosowanie zasługi Pana za nich. Z powodu podobieństwa ich wiary z wiarą Starożytnych Świętych, mają oni takie same usprawiedliwienie jak tamci (Rzym. 4:1 – 10). usprawiedliwienie, w którym nie zasługa Chrystusowa i ich wiara, lecz jedynie ich wiara liczona jest za sprawiedliwość. To daje im stanowisko nie przed sądem sprawiedliwości, lecz przed bramą łaski i miłosierdzia, które pomagają im, podczas gdy doświadczani są w wierze i w posłuszeństwie, nie do żywota wiecznego, lecz do godności książąt i do doskonałości ludzkiej, jak było ze Starożytnymi Świętymi. Fakt, że Starożytni Święci nie mieli i nie

poprzednia strona – następna strona