Teraźniejsza Prawda nr 36 – 1928 – str. 71
uwielbienia, chociaż nie będą dobrze rozumieli myśli Pańskiej w tych przedmiotach. Rozpatrzmy krótko jak cztery gałęzie Kaatytów Wieku Ewangelicznego przysłużyły się Kapłanom i ludowi w ich pracach odnoszących się do pozafiguralnej Arki – Boga i Chrystusa poza zasłoną. Amramici Gersoniccy, którzy mieli do czynienia z przechowaniem Hebrajskiego, Chaldejskiego i Greckiego tekstów, oraz starożytnych wydań, przez wypełnienie tej pracy dali Kapłanom i ludowi środki pozyskania należytego zrozumienia Boga, w Jego Osobie, Przymiotach, Planach i Chrystusa, jako Boskie, nieśmiertelne istoty, jako wybrane Kapłaństwo i jako Spełniciela i Wykonawcę Zakonu; albowiem ustęp traktujący o tych przedmiotach oni nam przechowali i tym sposobem pomogli nam – nie zrozumieć te przedmioty, lecz mieć to, co daje należyte ich zrozumienie. Amramici Eleazaryccy, jako pisarze słowników i gramatycy Hebrajskiego, Chaldejskiego i Greckiego, pomagają nam przez swoje definicje i wyjaśnienia gramatyczne słów Biblijnych, zwrotów, zdań i sentencji w naszym zrozumieniu słów i zdań oryginału, odnoszących się do Boga i uwielbionego Chrystusa; jako tłumacze pomagają oni przez rozmaite przekłady widzieć jaśniej myśli Biblijne o Bogu i o uwielbionym Chrystusie, oraz jako układacze Konkordansów pomagają nam w naszym badaniu znaczenia słów Biblijnych, zdań i nauk odnoszących się do Boga i do uwielbionego Chrystusa. W ten sposób pozafiguralni Amramici pomagali pozafiguralnym Kapłanom i ludowi, a dając tę pomoc w stosunku do Boga i uwielbionego Chrystusa, nosili oni Arkę.
Pozafiguralni Izaaryci również udzielili pomocy pozafiguralnym Kapłanom i ludowi przez noszenie dla nich pozafiguralnej Arki – usługiwanie w stosunku do Boga i do uwielbionego Chrystusa. Introdukcjoniści (pozafiguralni Zychryci), którzy wykazywali Boskie pochodzenie, prawdziwość, wiarogodność i kanoniczność Biblii, oraz podziały i ogólną zawartość jej ksiąg, dali tym niejaką pomoc w zrozumieniu Boga jako Objawiciela Swojego Planu i uwielbionego Chrystusa, jako Przedstawiciela i Wykonawcę Planu Bożego. Egzegowie (pozafiguralni Nefegici), którzy przez swoje Biblijne wyjaśnienia rzucili nieco światła na niektóre teksty, odnoszące się do Boga i do uwielbionego Chrystusa, dopomogli jako nosiciele pozafiguralnej Arki pozafiguralnym Kapłanom i ludowi, a Biblijni pisarze dzieł uzgadniających, przez zestawianie równoległych wierszy i opowiadań i gromadzenie odnoszących się do przedmiotu ustępów, tak daleko jak traktowali o Bogu i o uwielbionym Chrystusie, nosili pozafiguralną Arkę, a tym sposobem przysłużyli się pozafiguralnym Kapłanom i ludowi, jak naprzykład Nave w swojej przedmiotowo zestawione j Bib! j i podaje 90 stron przedmiotowo ustawionych tekstów traktujących o Bogu, 93 strony przedmiotowo zestawionych wierszy traktuje o Jezusie Chrystusie, z których wiele odnosi się do Niego w uwielbionym stanie, i blisko 30 stron przedmiotowo zestawionych ustępów traktujących o Kościele. Co więcej pod innymi nagłówkami przytacza on wiele wierszy traktujących o Bogu i o uwielbionym Chrystusie. W jego przedmiotowej więc Biblii zarówno pozafiguralni Kapłani jak i lud znaleźć mogą wiele pomocy, chociaż oczywiście nierzadko przytacza on ustępy pod niektórymi nagłówkami, do których one nie należą, a inne źle stosuje. A zatem widzimy jak trzy grupy pozafiguralnych Izaarytów noszą pozafiguralną Arkę.
Tak samo również i pozafiguralni Hebronici mieli
kol. 2
udział w noszeniu pozafiguralnej Arki. Ci historyczni nauczyciele i pisarze (pozafiguralni Jekmaanici), którzy dali historię działalności Bożej, jak wykazane w Biblii i w Historii Kościoła, i którzy opisali historię zmartwychwstania Pana i Jego pracę w Historii Kościoła, nosili pozafiguralną Arkę. Ci, którzy omawiali te przedmioty z chronologicznego punktu widzenia (pozafiguralni Husyjelici) z tego punktu widzenia nosili pozafiguralną Arkę. Ci, którzy omawiali te przedmioty z archeologicznego punktu widzenia (pozafiguralni Amariahici) i z geograficznego punktu widzenia (pozafiguralni Jerujahici), z tych stanowisk nosili Arkę. Jako przykład możemy przytoczyć Dra. D’Aubigne’a Historię Reformacji, jako rzecz całkowicie przeniknioną ideą Bożą i w której wypadki tego okresu kształtowane były rękami Chrystusowymi; z tego stanowiska współpracował on w noszeniu pozafiguralnej Arki.
Pozafiguralni Husyjelici mieli też coś do czynienia z noszeniem pozafiguralnej Arki. Ci, którzy jako pisarze etyczni (pozafiguralni Michaici) opisali święty charakter Boga i uwielbionego Pana Jezusa, oraz uwielbionego Kościoła, wypełnili swoją część względem niesienia pozafiguralnej Arki. Ci, którzy jako dogmatycy (pozafiguralni Elisafanici) pisali o Osobie, Przymiotach, Planach i Pracach Boga, o Osobie, Przymiotach i Pracach uwielbionego Pana Jezusa, i o Przymiotach i Pracach uwielbionego Kościoła, również nosili pozafiguralną Arkę. Sprawdza się to i w odniesieniu do tych usprawiedliwionych (pozafiguralnych Zytryci), którzy wygłaszali mowy i pisali o dowodach Biblijnych i jej religii, i przeciw atakom nieprzyjaciół Biblii i jej religii. Tak więc, gdy dowiedli Istnienia i Przymiotów Bożych i obronili rozmaite części Jego Planu i Prac i gdy dowiedli faktu zmartwychwstania Chrystusa i obronili Jego dzieła i historię Kościoła, nieśli pozafiguralną Arkę.
Nie chcemy przez to powiedzieć, że pozafiguralni Kaatyccy Lewici widzieli jasno, czy to pozafiguralną Arkę lub inne rzeczy z mebli pozafiguralnego Przybytku i ich właściwe naczynia i narzędzia, jakie dla ich noszenia były przeznaczone, albowiem następny rozdział ( 4Moj. 4:5 – 15) pokazuje, że pozafiguralni Kaatyci wszystko co nosili, nosili pod przykryciem. To symbolizuje fakt, że Kaatyci Wieku Ewangelicznego służą w związku z meblami i naczyniami pozafiguralnego Przybytku bez jasnego widzenia – rozumienia – ich, jednakże mają pewne ogólne o nich poglądy, które są pomocne dla pozafiguralnych Kapłanów i dla ludu. To, co powiedzieliśmy powyżej o ich służbie względem pozafiguralnej Arki, wykazuje, że jest to faktem.
POZAFIGURALNY STÓŁ
Następnym sprzętem Przybytku, o którym wiersz 31 pokazuje, że znajdował się pod nadzorem Kaatytów, jest Stół od Chleba Pokładnego. Stół ten symbolizuje Chrystusa trzymającego Chleb Żywota dla braci, przez który wzmocnieni oni są w każdej dobrej pracy i w słowie na ich drogę. (Cienie Przyb.) Przedstawia on przeto klasę Chrystusową, w której jeden drugiego rozwija na podobieństwo Chrystusa. Czynią to nie przez oświecanie umysłu jeden drugiego, co czynione jest przez nich jako pozafigury Złotego Świecznika, lecz przez karmienie, pobudzanie i dodawanie zachęty jeden drugiemu za pomocą stosownych części Słowa pozafiguralnego Chleba Pokładnego. Kaatyci noszący Stół wyobrażają dla Wieku Ewangelicznego fakt, że