Teraźniejsza Prawda nr 35 – 1928 – str. 60
pozaobrazowego Eliasza może częściowo być widzianą jeszcze z innego punktu zapatrywania, to jest gdy pozaobrazowy Aaron wyznawał grzechy chrześcijaństwa nad kozłem Azazela w sądzeniu w Ps. 149:5-9.
Strofowanie za grzech uraziło pychę Ochozjasza, i tak też pozaobrazowy Ochozjasz został urażony przez strofowanie. Trzy razy figuralny Ochozjasz chciał uchwycić Eliasza (wiersz 9, 11, 13 ). Te trzy zamiary, aby uchwycić Eliasza, wyobrażają trzy różne wysiłki wojujących państw do usprawiedliwienia ich kroków, a przez te zamierzone usprawiedliwienia uchwycić pozaobrazowego Eliasza w tym sensie, ażeby powstrzymać go od jego krytykowania i sądzenia wojujących państw przez ich im zdawające się zbijania ich zarzutów. Najpierw chciały usprawiedliwić się niektóre państwa jak Rosja, Serbia, Niemcy, Austria itd. w ich wojnie przez argument, że królowie mają prawo rządzenia od Boga, twierdząc, że prawo to było znieważone przez ich oponentów W ten sposób usprawiedliwiali się w wojnie. Pierwszy naczelnik z pięćdziesięcioma (wiersz 9) wyobraża wodzów z pomiędzy tych, którzy tak twierdzili, a jego pięćdziesięciu przedstawia tych, którzy popierali ich w twierdzeniu, że Królowie mają prawo od Boga rządzić. Pierwszy naczelnik z jego pięćdziesięcioma znalazł Eliasza siedzącego na wierzchu góry. Góra ta przedstawia Królestwo, a Eliasz siedzący na wierzchu wyobraża fakt. że w tym czasie od jesieni 1914 cała klasa Eliasza była w zarodku w Królestwie, ostatni z tych, którzy mieli okazać się wiernymi został spłodzony z Ducha Świętego, i później mógł zobaczyć, że żniwo, które jeszcze pozostawało, było charakteru zbierania kłosów. Fakt, że Eliasz tedy był na wierzchu góry pokazuje, że on musiał wchodzić przedtem na górę a potem usiadł na niej. Jego przybycie do góry także pokazuje fakt, że Kościół krótko przed jesienią 1914 dosięgnął czasu, kiedy Królestwo z drugiej zasłony miało rozpocząć obalenie Królestwa Szatana, co rozpoczęło się 1 sierpnia 1914, gdy wojna wybuchła. To jest w harmonii z drugą myślą brata Russella pozaobrazu przyjścia Eliasza do końca 40 dni – 1914 – do góry Bożej Horeb (1. Król. 19:8), że Kościół w ciele wtenczas przyszedł by do tego czasu, gdy Królestwo z drugiej zasłony obaliło by Imperium Szatana przez wielki ucisk (Dan. 12:1) Tak więc gdy usprawiedliwiający się z wojny europejskiej z punktu zapatrywania, że królowie z łaski Bożej panują, szukali przypuszczająco zbić krytykę i sąd pozaobrazowego Elijasza, uchwycić – powstrzymać – wiernych od krytykowania i sądzenia było to w czasie, gdy nad nimi uwielbione Królestwo walczyło przeciw Imperium Szatana. Naczelnik zowiąc Eliasza mężem Bożym wyobraża fakt, jak oskarżyciel i sądziciel Europy (Psalm 149:5-9) był uznany przez stronników Boskiego Prawa Królów, jako lud Bogu oddany. Mowa naczelnika „Król rozkazał abyś stąpił”, była pozafiguralnie dana w pantominie: argumenty o Boskim prawie królów były używane przez bronicieli, w pantominie żądali od pozaobrazowego Elijasza, aby takowy powstrzymał się od strofowania i sadzenia „królów i szlachty.
ŻĄDANIE OGNIA Z NIEBA
Pytanie Eliasza (wiersz 10): „Jeżeliżem mąż Boży, niech ogień zstąpi z nieba a pożre ciebie i pięćdziesięciu twoich” w pozaobrazie także wypełniło się w pantominie. W rzeczywistości lud w prawdzie nie odnosił się do twierdzicieli Boskiego Prawa Królów w ten sposób, lecz właściwie ich uczynki wyrażały te myśli. Gdy słudzy Boga odrzucili argumenty bronicieli, wynosili z słowa Bożego takie prawdy, które pochłaniały ich twierdzenia, niszczyły ich jako bronicieli tej doktryny, nie jednak osobiście. Zgodnie z tym rozumiemy, że ogień z wiersza 10 były to prawdy z Biblii, które są znalezione i przyjmowane przez symboliczne niebiosa. Następujące prawdy, które pozafiguralny Eliasz wydostał z Biblii, te które były trzymane przez symboliczne niebiosa i obaliły bronicieli, były: 1) Królowie ziemi nie byli od Jehowy specjalnie przeznaczeni,
kol. 2
wiceregentami i reprezentantami, choć mieli tylko pozwoleństwo do tego od Boga do czasu, ale w rzeczywistości byli urzędnikami Królestwa Szatana; 2) Bardzo wiele z ich czynów, jak wojna, i inne rzeczy, jak prawa i ich charakterystyki, były przeciwne Boskim zasadom – Prawdy, Sprawiedliwości i Miłości, i dlatego Bóg nie potwierdzał ich czynów a mianowicie wojny itd; 3) przez setki lat mieli oni społeczność z odpadłymi systemami kościelnymi, prześladowali i gnębili oni wierny lud Boży i zatłumiali prawdę, którą takowi głosili; 4) Nauka, że Bóg upoważnił królów do panowania, była widocznie bardzo złą, ponieważ każdy naród tak twierdził, jeden przeciwko drugiemu. Te cztery punkty popierane będąc ustępami biblijnymi i historią były używane przez wiernych, aby sprzeciwić się argumentom tej nauki i były symbolicznym ogniem – niszcząca prawda jak inny niszczący środek może właściwie być symbolizowany przez ogień – symbolicznie zniszczyły – obaliły – twierdzicieli Boskiego Prawa Królów, którzy byli, choć nie wszyscy katolikami, mianowicie ich kler.
Jednak nie wszyscy biorący udział w wojnie narody tak twierdzili. Ci, którzy odrzucili Boskie Prawo dla Panowania Królów, przyjęli inne twierdzenia – ci walczyli dla utrzymania demokracji i własnego postanowienia, Boskiego Prawa dla Demokracji, i przez to byli usprawiedliwieni w wojnie. Ochozjasz posyłając drugiego naczelnika z jego pięćdziesięcioma, wyobraża, jak owe państwa wysłały mówcze narzędzia względem demokracji i narodowego postanowienia z ich obrońcami, aby powstrzymać przez ich argumenty pozaobrazowego Eliasza od krytykowania i sądzenia królów i szlachty (wiersz 11). Mowa drugiego naczelnika, ogólnie mówiąc, wyobraża to samo, cośmy widzieli w pantominie w pozaobrazie mowy pierwszego naczelnika, choć pozafigury były około innych linii myśli. Pierwszy powiedział: „Zstąp” a drugi: „Zstąp rychło”. Ten dodatek wyobraża większe upewnienia i staranność, które demokracja i zwolennicy własnego postanowienia mieli w swoich argumentach i ufność, że byli w stanie prędko powstrzymać pozaobrazowego Eliasza od krytyk i sądu królów i szlachty.
Odpowiedź Eliasza wyobraża te same czynności pozaobrazowego Eliasza w charakterystyce jego czynnościach przeciw twierdzicielom Prawa Panowania Królów ; lecz odnoszono się do innych linii prawd Biblijnych, ażeby obalić tych, którzy twierdzili, że ich narodowe natchnienia dla demokracji i samopostanowienia były z Prawa Bożego i przez to usprawiedliwiali się w wojnie, aby się utrzymać. Symboliczny ogień, którego pozaobrazowy Eliasz używał, aby zniszczyć drugą grupę mówczych narzędzi i ich obrońców symbolicznego pozaobrazowego Ochozjasza były następujące prawdy: Czasy Pogan skończyły się; termin autorytetu dany pogańskim państwom rządzić ziemią, skończył się, oni nie mogli posiadać nawet ograniczonego prawa rządzenia i wypełniania urzędowych funkcji. Dlatego, choć przedtem mogliby być usprawiedliwieni, gdy prowadzili wojny dla ich obrony i prawa narodowego samopostanowienia i demokracji, oni już teraz nie mieli tego prawa, ponieważ termin ich zakończył się – tak zwany lis, czyli prawo do rządzenia było dane innemu – Królestwu Bożemu – a właściciel wyrzucał ich za niegodnych i nieprawdziwych komorników, a ich walka, aby się utrzymać była zgwałceniem praw Właściciela i Panującego, któremu było oddane Panowanie nad ziemią. Zwolennicy narodowego samopostanowienia i demokracji nie mogli tej prawdy odpowiedzieć – i symboliczny ogień zniszczył ich jako obrońców ich twierdzeń. Tacy składali się szczególnie, choć nie całkowicie z protestantów, a mianowicie z ich kleru.
Była dana trzecia przyczyna, nie do usprawiedliwienia, lecz do osłonienia wojującej Europy. A ci którzy dali ten pogląd, byli figurowani w trzecim naczelniku,