Teraźniejsza Prawda nr 32 – 1928 – str. 14

w Duchu, aby były prawdziwymi, bez próśb samolubnych i mają zawierać każdą właściwą prośbę, Bogu podobających się pobudek. Modlitwa przyczyni się do chwały Boga i Chrystusa, do wyzwolenia naszego i innych od złego i do otrzymania błogosławieństwa. Zawsze powinniśmy się modlić, to jest nasze serca powinny zawsze pragnąć wyzwolenia od złego, i otrzymania od Boga obiecanych błogosławieństw, choć nie zawsze możemy wyrazić się słowami; lecz przynajmniej w pewnych czasach – na przykład z poranku, wieczorem lub przy jedzeniu, i w czasach specjalnych potrzeb powinniśmy nawet głośno wołać do Pana. Jesteśmy również uprzywilejowani modlić się z braćmi i prywatnie. Modlitwa przynosi nam pomoc, którą potrzebujemy, Bóg odpowiada na nią przez Jego Ducha, Słowo i Opatrzność.

      Widocznie teraz i w bliskiej przyszłości będą nam te rzeczy potrzebne. Pokuszenia naszego Pana i uczni i ich doświadczenia w ostatnim dniu, są w pozaobrazie już
kol. 2
przed nami. Wierni już zaczynają je otrzymywać; szatan, jak czynił z naszym Panem, straszy ich również, że chybili w ich zawodzie, lub że nie zwyciężą w ich pozaobrazowym wielkim piątku, który jest przed nimi. Drodzy Bracia i Siostry, w takich pokuszeniach, podobnie jak nasz Pan w Getsemane, czuwajmy i módlmy się, choć w rozpaczy. W swoim czasie Pan da wiernym upewnienie, że nie chybili, i że otrzymają dosyć łaski w czasie potrzeby. Nie robi różnicy, jak wiele będzie naszych nieprzyjaciół, nasz Pomocnik jest większym nad nich; i jak On zwyciężył, my również zwyciężymy, jeżeli wierni, przez Jego łaskę. A częściowo tylko wierni będą mieli ich próby i pokusy; i my wśród naszych ciężarów, prób, możemy mówić do nich: „Czuwajcie a módlcie się, abyście nie weszli w pokuszenie, duchci jest ochotny, ale ciało mdłe.”

      Jako pomoc do wyrażenia myśli naszego rocznego Godła, obraliśmy nasz roczny hymn No. 138.

kol. 1

ODPOWIEDZI NA ZAPYTANIA

      Pytanie: Jest możebnym dla Młodocianych Świętych stać się zwycięzcami?

      Odpowiedź: Tak, przez łaskę Bożą i wierność ich przymierza poświęcenia. Że wierni z nich zwyciężą, jest dowodem zwycięstwa. Gdyby nie mogli zwyciężyć, Bóg by ich nigdy do tego nie zaprosił; bo On jest za praktyczny, aby miał przedstawić coś niemożebnego. Jego przysięga dla wiernych, że zwyciężą, dowodzi, że mogą zwyciężyć. Fakt, że niektórzy już zwyciężyli, dowodzi możliwość zwycięstwa. Jeżeli starożytni Święci przez moc tych samych obietnic zwyciężyli, możemy być pewni, że Młodociani Święci zwyciężą. Jeżeli Maluczkie Stadko i Wielkie Grono zwyciężają pod trudniejszymi warunkami to i Młod. Św. mogą zwyciężyć pod lżejszymi warunkami. Posiadają wiarę i lojalność potrzebne do mające łączność z ich próbą, co jest potrzebne dla ich zwycięstwa; dla tego mogą zwyciężyć. Dlatego wszystko zwycięstwa – Słowo Boże, Duch i Opatrzność . jest im dane od Pana, aby mogli zwyciężyć, a wierny użytek tego wszystkiego może uczynić każdego zwycięzcą. Dlatego wszystko mające łączność z ich próbą dowodzi, że mogą zwyciężyć. Ta myśl powinna zachęcić wszystkich do wiernego wypełnienia ich ślubów poświęcenia, z upewnieniem, że z łaski Bożej mogą zwyciężyć, jeżeli wiernie trzymać się będą ich przymierza poświęcenia.

      Pytanie: Czy jest właściwą rzeczą mówić, że Młodociani Święci posiadają szatę weselną poczytalnie, widząc, że nie należą do oblubienicy?

      Odpowiedź: W przypowieści o wieczerzy weselnej, szata weselna nie była dana oblubienicy, lecz gościom zaproszonym na wieczerzę weselną. Pokrewieństwo Jezusa do Kościoła jako Jego oblubienicy nie jest rzeczą pokazaną w tej przypowieści; ponieważ część gości tej przypowieści jest prospektywną oblubienicą w innym obrazie. To samo pomieszanie często jest czynione w przypowieści o dziesięciu pannach, mądre, które nie należą do oblubienicy tej przypowieści, choć są tymi samymi osobami jak w innym obrazie, są podani jako oblubienica Chrystusowa. W tych dwóch przypowieściach Pan nie daje nam przypowieści na oblubienicę Chrystusową, lecz objaśnia pewne inne zarysy prospektywnej klasy Królewskiej, przez weselnych gości i panny,
kol. 2
które nie są stosownymi. Trzymając się tych myśli, będziemy uwolnieni od konfuzji, w którą pytający jest zawikłany. W tej przypowieści szata weselna wyobraża sprawiedliwość Chrystusową – usprawiedliwienie (1Kor. 1:30). Z tego punktu możemy odpowiedzieć na powyższe pytanie w następujący sposób: Młodociani Święci, będąc poczytalnie usprawiedliwieni, posiadają sprawiedliwość Chrystusową poczytalnie, to jest, że ich sprawiedliwość nie jest ożywioną sprawiedliwością, lecz poczytalną sprawiedliwością. Dlatego biblijnie mówiąc, posiadają szatę weselną poczytalnie. Lecz nie myślimy, że ta przypowieść odnosi się do nich; lecz tylko do tych przed zakończeniem się ogólnego powołania. Przegląd czyli inspekcja gości zaczęła się w 1874, gdy Król przyszedł, a 1878, w przesiewaniu przeciwko okupowi, Król znalazł gościa – zapierających się okupu, pod dowództwem p. Barboura, który po przyjściu do zaczekalni, i czekając, aby wejść do pokoju ucztowego, znieważył gospodarza przez odrzucenie szaty weselnej, która gospodarz przygotował dla właściwego ukazania się w uczcie. Historycznie przypowieść ta wypełniła się przed egzystencją Młodocianych Świętych. Dlatego nie są włączeni w ten obraz. Jednakowoż możemy mówić o tym że posiadają szatę weselną poczytalnie, bez włączenia ich w przypowieść, ponieważ szata wyobraża to, co poczytalnie posiadają – Sprawiedliwość Chrystusową. Tę poczytalną szatę weselną, Młodociani Święci mają upiększać, to jest mają wyrabiać w tej poczytalnej sprawiedliwości Chrystusowej zgodny charakter, dobre usposobienie, dobre myśli, zamiary, słowa i uczynki, aby przeto stali się zwycięzcami. (P ’27, 126).

      Pytanie: Czy możemy zastosować do Młodocianych Świętych niektóre napomnienia Nowego Testamentu, jak „przemieńcie się, ” lub „o tym co jest w górze, myślcie, a nie o tym co jest na ziemi, ” lub „Wynijdźmyż tedy do niego za obóz, ponosząc urąganie” itd. itd.

      Odpowiedź: Takie ustępy, ma się rozumieć, nie odnoszą się do Młodocianych Świętych, którzy są lewitami; lecz tylko do kapłaństwa; niektóre z tych ustępów do ich nowych stworzeń, a niektóre do ich człowieczeństwa. Lecz choć one nie odnoszą się do Młodocianych Świętych, to pośrednio mogą być użyte w ich duchu dla ich korzyści. Tak więc choć nie mogą oni być

poprzednia stronanastępna strona