ŚWIĘCI, STAROŻYTNI I NOWOCZEŚNI (PRZEGLĄD)

      Kilku naszych korespondentów zwróciło nam uwagę na artykuł „Święci – Starożytni i Nowocześni” (Worthies – Ancient and Modern) w Z ’20-21-28, i prosili nas o wyrażenie opinii o nim w TERAŹNIEJSZEJ PRAWDZIE. Żądanie to skłoniło nas do przedrukowania artykułu w ostatnim numerze o „Młodocianych Świętych” i do zrobienia w niniejszym artykule przeglądu nauki z Z’ 20-21-28. Czujemy się tym swobodniejsi do zrobienia tego, ponieważ Strażnica nazywa ten przedmiot „otwartą kwestią”.

      Rozpoczyna ona swój artykuł jak następuje; „pytanie: Czy Pismo uczy, że w obecnym czasie Pan rozwija klasę, która mogłaby być słusznie nazwana „nowoczesną (Młodocianą) klasą świętych”. Kwestia ta była obszernie omawiana i uważamy, że potrzebnym jest i właściwym, aby Strażnica teraz (podkreślanie nasze) rozważyła ją”. Z przytoczenia tego otrzymuje się oczywiste wrażenie, że Strażnica poprzednio przedmiotu tego nie rozważała. Wrażenie takie jest nieprawdziwe, albowiem przedmiot ten został wyłuszczony zupełnie poprawnie w Z’ 18-355-357, z obszernymi cytatami pióra „Onego Sługi”. Lecz dwa te artykuły zupełnie zaprzeczają jeden drugiemu – artykuł z Z’ 18-355-357 wyraźnie potwierdza, a artykuł z Z’ 20-21-28 zupełnie zaprzecza myśli naszego Pastora, iż ci, którzy poświęciwszy się i okazawszy się wiernymi w czasie między końcem Ogólnego Wezwania w roku 1881 a wprowadzeniem ziemskiej postaci Królestwa, i nie znalazłszy zbywającej dla siebie korony, połączą się w nagrodzie i służbie ze Starożytnymi Świętymi w Królestwie. (F-156 w polskim str. 186 paragrafy 1, 2, i Z’ 15-269, pal. 6, 7.) Ci, którzy wierzą, że Towarzystwo jest „przewodem” do dawania odpowiedniego, co do pory pokarmu kapłanom, tak nam się zdaje, muszą czuć się zakłopotani z tego, jak i z innych wskazanych sprzeczności w Strażnicy w ciągu ostatnich latach.

      Przedmiotem dyskusji przed nami nie jest stosunkowo małej wagi sprawa, jak na przykład różniące się ze sobą tłumaczenia odosobnionych wierszy, które wszystkie
kol. 2
takie tłumaczenia zgadzają się z ogólnym Planem, ale jest to sprawa doktrynalna i to mająca niemałe znaczenie, ma bowiem wpływ na tysiące poświęconych teraz osób, oraz wiele tysięcy jeszcze innych, którzy się poświęcą.

      Ze względu na tych, którzy może nie czytali artykułu omawianego, podajemy następujące jego krótkie streszczenie. Najpierw stawia trzy warunki, jakie Pan czyni, jako mające poprzedzać jego uznanie: (1) Wiara wiodąca do usprawiedliwienia, (2) poświęcenie (3) wierność w doświadczeniach od Boga zesłanych. Następnie artykuł ten zbija twierdzenie, jakoby niepoświęceni zainteresowani i do pewnego stopnia służący Prawdzie, byli złączeni w nagrodzie i w służbie ze Starożytnymi Świętymi. Po trzecie zbija myśl, że następujące ustępy nauczają, iż będzie Nowoczesna ( Młodociana) Klasa Świętych (1) Sof. 2:3; (2) Psalm 41 :1,(3) Zach. 13:8. 9; (4) Amos 9:13; (5) Mat. 8:11; (6) Jana 8:51. Po czwarte artykuł ten cytuje i częściowo wyjaśnia, a potem całkowicie odrzuca zapatrywanie naszego Pastora na ten przedmiot, jak wyrażone jest w F – 186, par. 1, i Z’ 15-269, szpalta 2, par. 6, 7. Po piąte występuje z twierdzeniem, że doktryna o Nowoczesnych (Młodocianych) Świętych, jak jej nauczają powyżej przytoczone ustępy w pismach „Onego Sługi”, zaprzecza doktrynom Okupu. Orędownika i Pośrednika, Przymierza i Zlecenia Kościoła. Miło nam jest wyrazić serdeczną zgodę z niektórymi z tych twierdzeń, ale „dobrze wyrozumowane” wyjaśnienia Pisma i „Onego Sługi” zmuszają nas do różnienia się z innymi twierdzeniami. Oczywiście nie jesteśmy pewni, co do autorstwa owego artykułu, lecz jego styl, sposób rozumowania i zasadniczy błąd, zaprzeczenie Próbnego Usprawiedliwienia, jako działającego teraz, należą do Brata Rutherforda. Tak czy owak, jako jeden z Redaktorów w kwaterze Strażnicy udzielił on niewątpliwie temu artykułowi swojego potwierdzenia.

      Rozpoczynamy najpierw od miłego zadania wyrażenia naszej zgody z twierdzeniem owego artykułu,

poprzednia strona – następna