Teraźniejsza Prawda nr 30 – 1927 – str. 88
i urządzeniom, danym przez „Onego Sługę;” Elizeusz wpierw jako idący za Malczukiem Stadkiem i usługujący mu a później jako posłaniec Pański dla Nominalnego Izraela Duchowego, za następcę Maluczkiego Stadka. Gdyby brat Ruthertord miał te różnice w głowie to byłby nie popełnił błędu przez przedstawianie niewłaściwego dowodu, że Elizeusz symbolizuje Maluczkie Stadko, z tego tylko faktu, że głupich panien żądanie o oliwę zostało odrzucone. podczas gdy pozafiguralny Elizeusz, który kupił „oliwę” zanim przyszedł do Prawdy, otrzymał na długo przed przystąpieniem do Prawdy przyrzeczone wypełnienie jego żądania przez Maluczkie Stadko.
DWÓJNASÓB
Przypominamy, że Brat Rutherford w swoim nowym poglądzie, ogłoszonym w Labor Tribune itd. powiedział, że wyraz przetłumaczony „dwójnasób” w 2 Król. 2:9 oznacza „podwojenie”, „powtórzenie.” Na stronie 247, około środka pierwszej szpalty, .zaprzecza temu. dodając, że znaczy to „dwa razy tyle”. W jaki sposób słowo to, w języku umarłym od wielu wieków, zmieniło znaczenie swoje w ciągu niemal sześciu miesięcy? Chociaż poglądy zmieniają się często, jak wypadek ten dowodzi, to jednak znaczenia wyrazów w języku umarłym nie zmieniają się. Odpowiedź nasza na ten punkt jest następująca: wyraz shenaim,
kol. 2
tutaj przetłumaczony „dwójnasobny”, zachodzi 800 razy w Starym Testamencie. Tylko w dwóch z nich ma on niewątpliwe znaczenie „dwójnasobny”. Zwykle jego znaczenie jest „dwa” i ilekroć użyty on jest w bezpośrednim związku i na ograniczanie rzeczownika, jak w 2Król. 2:9, to zawsze używany jest jako liczebnik główny i nigdy nie znaczy dwójnasobny, ale zawsze dwa.
Objaśnienie wyrażenia „dwójnasobny”, jakie je daje Brat Rutherford, zdradza jego powód robienia tak wielkiego nacisku na bojaźń,, jako cechy Wielkiej Kompanji i „odwagi”, jako cechy Maluczkiego Stadka. Musi on przyznać, że przynajmniej Pismo nie mówi, iż Elizeusz był dwa razy tak odważny jak Eliasz i że zatem nie jest to opinia pochodząca z Biblii. Elizeusz był zapewne odważniejszy od Eliasza. Własne uwagi Brata Rutherforda, którymi wprowadza cytat z Psalmu 27:1-3, zdradzają jego obawę, że zastosowanie do Elizeusza ustępu opisującego Dawidowe przejścia a nie Elizeuszowe, musi wydawać się naciągniętym. Jakież zamieszanie jego użycie Dawida i Elizeusza jako figur robi z tego ustępu: Dziecko powinno lepiej wiedzieć wobec faktu, że nagłówek Psalmu wykazuje, iż podane w nim jest przejście Dawida. Argument ten jest tylko nowym dowodem braku rzeczywistych dowodów na poparcie jego stanowiska. (Dokończenie nastąpi)
SPRAWOZDANIE WIECZERZY PAŃSKIEJ
(P. 1927, 132).
Do Redakcji „Teraźniejszej Prawdy’‘ przyszły sprawozdania od 105 zborów, odnośnie Wieczerzy Pańskiej w tym roku 1927. Przynajmniej 20 innych zborów nie nadesłało żadnych w tym względzie sprawozdań, mianowicie z Polski. Żal nam tego i ufamy, że otrzymamy więcej w przyszłości. Możemy jednak zauważyć, że liczba zborów powiększa się corocznie, jak nasze sprawozdanie tego dowodzi. Z nadesłanych w tym roku listów dowiadujemy się, że większość tych braci przechodziła trudne doświadczenia. Tak samo nadzwyczajnie trudnymi były nasze własne doświadczenia w tym roku łącznie z Wieczerzą Pańską, że obawialiśmy się, czy nie znajdowaliśmy się czasem w doświadczeniu Getsemańskim szóstego Wielkiego cudownego dnia. Lecz widoki dowodzą, że znajdujemy się jeszcze w górnej sali, a Getsemańska próba jest przed nami. Prawdopodobnie od Wielkanocy do Zielonych Świątek będziemy znajdować się w zdradzieckiem doświadczeniu szóstego Wielkiego cudownego dnia. Jakkolwiek by przyjść miało, jest to jednak naszem przywilejem, abyśmy mogli się do owych przyszłych doświadczeń przygotować. Możemy również z sprawozdania zauważyć, że ogólnie mówiąc, liczba w zborach biorących udział w Wieczerzy Pańskiej również wzrosła. Ponadto listy pokazują wzrost ducha Pańskiego między zborami, z czego mianowicie radujemy się. Aby Pan błogosławił obficie Świętych Epifanji i resztę Maluczkiego Stadka, jak również Wielkie Grono i Młodocianych Świętych.
Poniżej podajemy tylko zbory w liczbach dziesięć i więcej członków, biorących udział w Wieczerzy Pańskiej.
Warszawa, Polska – 275
Philadelphia, Pa – 88
Łódź, Polska – 70
Chicago, III – 59
Holendry, Polska – 40
Kingston, Jamajka – 36
Tirnavilla, Indja – 32
Denain, Francja – 31
Kansas City, Mo – 30
Lwów, Polska – 30
Detroit. Mich – 26
Falmouth. Jamajka – 26
Waurzynezga, Polska – 26
Jersey City, N. J – 23
Bruay, Francja – 21
Pittsburgh, Pa – 20
Crofts Hill, Jamaika – 20
Kopenhagen, Danja – 20
Barlin, Francja – 18
Paryż, Francja – 17
Salanneraines, Francja – 17
Salt Lake City, Utah – 17
New Haven. Conn – 16
Niagara Falls, N. Y – 16
Bobcon, Anglja – 16
Rockford, III – 15
Russell — Puram, Indja – 15
Milwaukee, Wis – 15
Calonne, Ricouart, Francja – 14
Randers, Danja – 14
Brownsvillef Pa – 14
Kieble, Polska – 13
Veronier, Francja – 13
Bergen Norwegja – 13
Akron, Ohio – 12
Providence. R. I – 11
Reading, Anglja – 11
Decoy, Jamaica – 11
Ronne—Bornholm, Danja – 11
Cincinnaci, O – 10
Mnneapolis, Minn – 10
San Antonie, Texas – 10
Katlaryocty, Indja – 10
Henain—Leetard, Francja – 10