Teraźniejsza Prawda nr 30 – 1927 – str. 82
do Zesłania Ducha Świętego RP 33 (str. 264, szp. 2, par. 1). Rozumowanie, za pomocą którego wysnuto ten wniosek, jest następujące: Ponieważ nie było zsypywania do spichrza aż do Zesłania Ducha Świętego, RP 33, przeto i żęcia nie było aż do tego czasu! A zatem nie było żęcia aż do czasu Zesłania Ducha Świętego, Roku Pańskiego 1878, równoległego czasu w Żniwie Ewangelicznym; a ponieważ żęcie Ewangeliczne trwa 40 lat, zakończyć się ono musiało w roku 1918! Co za ubogie rozumowanie! Pomieszane w nim jest działanie żęcia z działaniem zsypywania do spichrza, podczas gdy i w naturze i w łasce żęcie jest pierwszym a zsypywanie do spichrza, siódmym i ostatnim z działań czyli procesów Żniwa. Z faktu tego, że zsypywanie do spichrza zaczęło się od Zesłania Ducha Św., w roku 33, wysunąć należy ten wniosek, że pozostałe sześć działań żniwa, z których pierwszym jest żęcie, zaczęły się przed Zesłaniem Ducha Świętego w roku 33 i że żęcie pierwsze z tych działań musiało zacząć się znacznie przed Zesłaniem Ducha Św. w roku 33. Zgadza się to z październikiem, R.P. 29, jako datą właściwą, co dowiedliśmy powyżej. Tak więc ten właśnie punkt, na którym oni opierają swoje twierdzenie całkowicie zbija ich pogląd.
(54) Wspomniany powyżej artykuł z ”Tower‘ napisany przez naszego Pastora, zaprzecza oznaczeniu roku 1918, lub jakiejkolwiek innej daty, jako czasu końca żęcia Żniwa Ewangelicznego. Zaprzeczenie to jest wyraźnie powiedziane (str. 263, ostatni par.) jak następuje: „Nie oznaczamy czasu, podobnie jak Eliasz i Elizeusz nie byli posłani w żadne określone miejsce po dojściu do Jordanu”. Gdyby Bracia Rutherford, Woodworth, Fisher i Olsen zachowywali świętą ostrożność naszego drogiego Pastora, to byliby nie stali się winnymi wprowadzenia w błąd wielu braci na tym punkcie i na innych. Brat Sturgeon mówi nam w słowie drukowanym, że zaraz po śmierci naszego Pastora ślubował mu być tak wiernym po śmierci jak wiernym był za życia. Wie on i wielokrotnie powtarzał, że gdy artykuł: „Żniwo jeszcze nie skończone” ukazał się, nasz Pastor w odpowiedzi na ponawiane pytania na konwencjach stanowczo stwierdził, że nie oznaczył daty jako końca żęcia, co my i wielu innych słyszało, jak nasz Pastor mówił na kilku konwencjach pod koniec lata i na początku jesieni. Wobec tych faktów pragniemy zapytać Brata Sturgena, w jaki sposób potrafi on uzgodnić ze swoją przysięgą to poparcie książki Brata Olsena, która odrzuca na bok naukę naszego Pastora, nie tylko w odniesieniu do tego przedmiotu, ale i do mnóstwa innych?
(55) Oznaczając tę datę na rok 1918, przewodnicy Towarzystwa spowodowali niemało zawodu tysiącom braci, a oznaczanie przez nich i przez innych dalszych dat spowoduje, czego jesteśmy pewni, dalsze zawody.
(56) Słowa z „Kazań Pastora Russella” str. 287 par. 1 i 289, par. 3, przytaczane są przez wielu, jako dowód, że nasz Pastor nauczał, iż żęcie zaczęło się w roku 1878 i skończyło się w 1918. Odpowiadamy, że w księdze kazań, wydrukowanej na koniec roku 1917 przez Towarzystwo, daty te znajdzie się na stronicach przytoczonych powyżej, lecz niema tego w kazaniach, jak je ogłosił nasz drogi Pastor. Odnosząc się do tego kazania było najpierw ogłoszone w roku 1908, i poprawnie podało daty 1874 i 1914, jako początek i koniec Żniwa. Pastor nasz nigdy nie zmienił tych dat w owym kazaniu. Zmienione one zostały po jego śmierci, widocznie, aby przeswarcować jako jego pewne cechy, odnoszące się do czasu, których, on nigdy nie nauczał, czym wielu wprowadzonych zostało w błąd, jak zostało zrobione przez wtrącony wiersz 1Jana 5:7. Na tym, co te zmianę zrobił, cięży wielka odpowiedzialność. Postępowanie takie musi obudzić nieufność, że porobiono inne wprowadzające w błąd zmiany, albo może porobi się w pismach jego. W Imię Pana. wzywamy tych Lewitów, aby zaniechali dalszej
kol. 2
zarozumiałości i oszustwa i nie wtrącali się w kapłańskie pisma „onego sługi”. Nie posiadają oni kwalifikacji do poprawiania ich i czynią to na swoją własną odpowiedzialność! – 3Moj. 10:1.2.
(57) Nie twierdzimy, że drogi nasz Pastor, nie porzucił daty 1914 jako końca pracy żęcia, albowiem powyżej wspomniany artykuł dowodzi, że zrobił on to chociaż ani w tym artykule, ani w żadnym innym, ani też słowem ustnym nie oznaczył on żadnej innej daty jako końca pracy żniwa. Nadchodzi pytanie, co naprowadziło go, że był on w błędzie na tym punkcie? Artykuł sam pokazuje (str. 263, szp. 2, par. 4), iż zdawało mu się, jakby było za wiele ludzi zdobytych dla Prawdy od października roku 1914, i dalej aby mogli być produktem pracy zbierania kłosów. Zaiste pewnym jest, że poważna liczba ludu przystąpiła do Prawdy w owym czasie, lecz czy nie możnaby tego uznać za fakt zgodny z myślą o pracy zbierania kłosów, odbywającej się w tym czasie? Sądzimy, że można. Oczywiście nikt z nas na pewno nie wie, ilu potrzeba, aby stanowili zebranie kłosów Żniwa Ewangelicznego, lecz liczba nie mogła być zbyt wielka, a stanowczo nie tak wielka, jak Pastor nasz widział, że napływała wówczas do Prawdy. Stąd też zrodziły się jego wątpliwości, a gdyby wszyscy, którzy przystąpili wówczas do Prawdy, byli członkami Maluczkiego Stadka. to musielibyśmy przyjść do wniosku, jak on przyszedł — to jest, że musiał być skutek pracy żęcia a nie zbieranie kłosów. Istnieją jednak dobre dowody Biblijne, pozwalające wierzyć, że w tym czasie wielka liczba Wielkiego Grona opuszczała Kościół z imienia i przystępowała do Prawdy. Opuszczenie przez Lota Sodomy zanim zaczęło się zniszczenie miasta wyobraża, że część Wielkiego Grona miała opuścić Kościół z imienia i przystąpić do Prawdy, zanim zniszczenie Chrześcijaństwa zaczęło się od wojny, przeto zanim zaczęła wojna obejmować jakiś kraj, część Wielkiego Grona w owym kraju opuszczała Kościół z imienia i przystępowała do Prawdy. Tak na przykład na pewien czas przed przystąpieniem Ameryki do wojny znaczna liczba Wielkiego Grona opuściła Kościół z imienia i przystąpiła do Prawdy. Te wielkie liczby kazały Pastorowi naszemu wątpić, aby mogły one być produktem pracy zbierania kłosów. Lecz, jeżeli zachowamy w pamięci, że pozafiguralny Lot nie stanowi części zbierania kłosów Maluczkiego Stadka, to nie będzie nam trudno uzgodnić fakty tych czasów z faktami jasno powiedzianymi przez naszego Pastora — że 40 lat żęcia zaczęło się w roku 1874 i skończyło się w 1914, i że reszta członków Maluczkiego Stadka, przystępując do prawdy później, byli zbieraniem kłosów Żniwa Ewangelicznego.
(58) W Opatrzności Pańskiej, w Betel w roku 1917 zostaliśmy przez kilku braci (teraz stronników Towarzystwa), którzy byli świadkami i częściowo aktorami w tych wypadkach, powiadomieni, w jaki sposób Pastor nasz powziął myśl poczynienia niektórych zmian wzmiankowanych w Z. 1916, str. 263-265. Później przytoczymy fakty: Przez pewien czas niespokojny on był faktem, że więcej ludu przystępowano do Prawdy, aniżeli należało się spodziewać po pracy zbierania kłosów. Będąc w tym stanie umysłu, napisał artykuł na ten temat do ogłoszenia w „Tower”, lecz zanim go odesłał drukarzowi, pewien brat, trzymający teraz z Towarzystwem, zapytał naszego Pastora podczas posiłku w jadalni w Betel, czy fakt, że żęcia dokonał Koronowany Żniwiarz (Obj. 14:14-16), nie dowodzi, iż żęcie zaczęło się po rozpoczęciu przez naszego Pana wykonywania władzy królewskiej w roku 1878? Brat ten pomieszał posiadanie Władzy Boskiej jako Króla z wykonywaniem tejże Władzy królewskiej. Pan nasz posiadał taką władzę przed Swoim Powrotem w roku 1874 (Psalm 45:3,4), chociaż pierwsze wykonanie jej nastąpiło w roku 1878. Brat ten nalegał dalej, że myśl jego potwierdza czas przebudzenia śpiących