Wielkiego Grona, którzy są jeszcze w Babilonie, aby i oni mogli poznać prawdę: pomagać Młodocianym Świętym i dać światu świadectwo o przychodzącym Królestwie, jako też strofować świat dla grzechu, sprawiedliwości i przyszłego sądu. Tak długo jak członkowie Wielkiego Grona stosować się będą do tych działalności, Pan pochwali ich Towarzystwo jako przewód do
kol. 2
takich posług; lecz jak dawniej, tak i teraz, Pan będzie sprzeciwiał się ich organizacjom, jeżeli wtrącać się będą w dzieło Maluczkiego Stadka. Niech Pan im błogosławi w takiej służbie, w służbie Lewitów, gdyż w takiej tylko służbie Towarzystwo jest Pańskim przewodem! A jako takie je uznawamy, czcimy i modlimy się za nie, za jego pracę i pracowników.

kol. 1

PIERWSZY NOWY POGLĄD BRATA RUTHERFORDA

(Dokończenie)

      3) W. Ew. Mat. 11:14 pisze: „Tenci (Jan) jest (figuralny) Eliasz, który miał przyjść.” To co Jan czynił na małą skalę dla Izraela, aby przygotować go do przyjęcia Chrystusa przy jego pierwszym przejściu, jest pozafigurą Eliasza według Mat. 17:12, 13 i Łuk. 1:17. Według Mat. 11:14 dzieło Jana było typem na większe dzieło Kościoła w ciele, przygotowując figuralnego Izraela, na wtóre przyjście Chrystusa; dlatego z punktu zapatrywania tego ustępu Pisma Św., Jan jest obrazem pozaobrazowego Eliasza to jest całego Kościoła. Jeżeli według zapatrywań brata Rutherforda i jego sześciu towarzyszy głowa Jana wyobraża pozafiguralnego Eliasza, za którego oni siebie uważają i jako urzędowa głowę maluczkiego stadka, zaś ciało Jana za pozaobrazowego Elizeusza, to jest za resztę maluczkiego stadka, to ustęp ten Pisma św. powinien tak brzmieć: „Tenci (Jan) jest (figuralnym) Eliaszem i Elizeuszem, który miał przyjść.” Lecz tak jak jest podane w Ewangelii dowodzi, że brata Russella zapatrywanie jest prawdziwe, Rutherforda pogląd dowodzi, że jest błędnym.

      4) W liście Pawła do Kol. 1:18 czytamy: „On (Jezus) jest głowa ciała, to jest Kościoła.” Zaś do Efez. 1:22, 23 tak pisze: „Bóg postanowił Go głową nad wszystkimi w Kościele, który jest ciałem Jego.” Jedyna Głową maluczkiego stadka jest Jezus, a głowa Jezusa Bóg (1Kor. 11:3). Myśl, aby lud Boży miał inną głowę oprócz Jezusa, jest nauką Papiestwa, to jest fałszywego Chrystusa – na świecie, i nie powinna być przyjętą, ani popieraną, ale zwalczaną przez lud Boży. Choć Pan używa różnych członków, aby służyli Kościołowi, to jednak on sam jest Głową nad wszystkimi w Kościele, który jest ciałem Jego. Brata Rutherforda pogląd również nie zgadza się z ustępami Pisma Św., odnośnie Głowy.

      5) Efez. 4:4 mówi nam: „Jedno jest ciało.” Ono składa się z wiernych Świętych Bożych a nie z innych. Ciało to egzystowało przed założeniem W.T.B. & T. Society dla tego ono nie może być ciałem Chrystusowym. Twierdzenie brata Rutherforda, jakoby nieoficjalne członki Stowarzyszenia były ciałem Chrystusowym daje do myślenia, że wszyscy stanowiący Towarzystwo należą do wybranych i że nie ma żadnych wybranych poza obrębem Stowarzyszenia, zdaje się, że brat Rutherford nie zechciałby bronić tej idei, która jest nie prawdziwą. Nam się zdaje, iż niektórzy z członków Stowarzyszenia należą do wybranych, inni do wielkiego Grona, inni jeszcze do klasy Młodocianych Świętych i Masy usprawiedliwionych, a, niektórzy do hipokrytów, stan w jakim znajdował się nominalny Kościół przed popieczętowaniem Świętych na czołach i przed wyjściem ich z niego. Dlatego twierdzenie, iż nieoficjalne członki Stowarzyszenia są maluczkim stadkiem i pozaobrazowym Elizeuszem sprzeciwia się temu ustępowi Pisma Św.

kol. 2

      Pismo Św. nie używa figury na pokazanie prawdziwego Chrystusa Głowy i Ciała jak to czyni brat Rutherford. Jeżeli Chrystus, jako całość przedstawiony jest w figurze głowy i ciała, to jest pokazany w jednym człowieku, nowym człowieku (Efez. 2:15) w mężu doskonałym (Efez. 4:13) a nie przez dwóch mężów. Dlatego Izaak, Józef, Mojżesz, Aaron itp;, pojedynczo przedstawiali Głowę i Ciało, gdy zaś odnosi się do Chrystusa, składającego się z dwóch części, to widzimy, że Jezus i Kościół są przedstawieni przez mężczyznę i niewiastę np. Izaaka i Rebekę, Józefa i Asenatę (1Moj. 41:45) Mojżesz i córka Jetry itd. Efez 5:22, 23). Jeżeli Pismo Św. podaje dwóch mężczyzn, w takim razie oznaczają oni dwie klasy lub systemy, np. dwóch Aniołów w Sodomie, dwóch szpiegów w Jerycho itd., reprezentują Maluczkie Stadko i wielkie grono, zaś Nadab i Abiu, Janes i Jambres itd. klasę wtórej śmierci i wielkiego grona; Datan i Abiron; Ofni i Finnes. (1Sam 1:3) synowie Helego itd. Papiestwo i Federację. W razach, gdzie więcej niż dwie osoby mają wyobrazić Chrystusa, wtedy pokazany jest jako głowa, a inni za ciało np. Arcykapłan i Kapłani Jozue i Izraelici, Gedeon i jego armia z trzystu. Nie możemy nigdzie w Piśmie Św. napotkać, aby czynni członkowie Kościoła mieli stanowić jego głowę a inni ciało. Brat Rutherford dla tego w tym względzie naśladuje naukę Papiestwa a nie nauki Pisma Św. Zapewne, iż nieświadomie popadł on w błąd, głosząc naukę Antychrysta zamiast Chrystusa, bo głowa Stowarzyszenia równa się papieżowi a członki Stowarzyszenia Kościołowi Katolickiemu. Nie myślimy aby to uczynił umyślnie, lecz jego błędny pogląd doprowadził go do tego.

      6) Objaw. 20:4: „I widziałem dusze pościnanych” sprzeciwia się poglądowi o ścięciu Jana Chrzciciela. Bereański Komentarz pokazuje znaczenie tego wierszu, iż ścięcie odbywa się: 1) przez dobrowolne zaparcie się siebie, pozbycie się własnych praw, przez oddanie swojej woli – i 2) odebranie komu praw przez innych. Ścięcie głowy Jana przez Heroda nie znaczy, aby Kościół miał dobrowolnie pozbyć się swych praw, gdyż to byłoby pokazane przez jakiś obraz o poświęceniu. Dla tego ścięcie Jana przez Heroda wyobraża cywilna władzę odbierającą prawa prawdziwemu Kościołowi. W Piśmie Św. nigdzie nie jest pokazane, aby ścięcie miało wyobrażać rozłączenie stojących na czele od reszty ich braci, dlatego tłumaczenie brata Rutherforda o ścięciu Jana przez Heroda jest niebiblijnym, gdyż błędnie wskazuje na inną głowę i ciało, zamiast Jezusa jako Głowę i Kościół Jego Ciało.

      7) Paweł apostoł w liście do 1 Kor. 12:28 i Efez. 4:11-13 wykazuje, iż Bóg postanowił różnych pracowników i kierowników w kościele pod zwierzchnictwem Chrystusa, który jest głową i nazwani są Apostołami, prorokami, ewangelistami, pasterzami i nauczycielami, a łączność ich przedstawiona jest przez ludzkie ciało,

poprzednia strona – następna strona