Teraźniejsza Prawda nr 491 – 2004 – str. 65

WYNIESIENIE KOBIET

      Status kobiet różnił się w różnych narodach cywilizowanego świata. Niemal we wszystkich krajach na początku Reformacji ich pozycja była znacznie niższa niż ustala to dla nich Biblia. Na przykład w Anglii z prawnego punktu widzenia kobieta była własnością swojego męża, stąd nie mogła posiadać żadnych dóbr we własnym imieniu, ani nie mogła pozywać do sądu ani być pozwana. Jej mąż odpowiadał za nią przed prawem, jak gdyby była nieletnim dzieckiem.

      Pod wpływem Biblii sytuacja angielskiej żony i córki, bardzo podobnie jak innych kobiet w Europie, bardzo się zmieniła, dając im status prawny równy mężczyznom. W wyniku tego widzimy, że od czasu Reformacji następowało stopniowe zbliżanie się do usankcjonowanego Biblijnego statusu żony jako niższej rangą partnerki i towarzyszki swego męża. To, co wydarzyło się w Wielkiej Brytanii w tym względzie, obrazuje ogólny awans kobiety w Europie.

      Do roku 1878 kobiety w Ameryce cieszyły się pełnymi prawami obywatelskimi i były uznawane za pełnoprawne niższe rangą partnerki i towarzyszki swych mężów. Były szanowane z uprzejmością nie okazywaną nigdzie indziej na świecie. Był to bezpośredni wynik wpływu Biblii. Wraz z ogólną poprawą statusu kobiet następował też postęp w możliwościach uzyskania prawnego rozwodu. Wcześniej kobieta nie mogła rozwieść się z mężem, podczas gdy mężczyzna mógł rozwieść się z żoną, i to często z błahych powodów.

      Biblia uznaje sprawę małżeństwa i rozwodu dla poświęconych w pewnych aspektach inaczej niż dla niepoświęconych. Dla poświęconych Biblia zezwala na całkowity rozwód z prawem ponownego zawarcia związku małżeńskiego dla strony niewinnej tylko z powodu cudzołóstwa (Mat. 19:3-9), a z powodu opuszczenia pozwala na ograniczony rozwód, to jest separację od łoża i stołu. Dla niepoświęconych pozwala na całkowity rozwód z dodatkowych powodów -jak długotrwałe okrucieństwo, niepoczytalność, obojętność i niemoc małżeńska, odmawianie praw małżeńskich i odmawianie utrzymania i dbania o dom. Poświęceni mają być dla siebie nawzajem jak Chrystus i Kościół, i tak jak jedynie niewierność i opuszczenie Pana Jezusa Chrystusa daje podstawy do separacji pomiędzy Chrystusem a jakimkolwiek członkiem Kościoła, tak jedynie te dwie rzeczy dają podstawy do rozwodu pomiędzy poświęconymi.

MAŁŻEŃSTWO NIEPOŚWIĘCONYCH

      Niepoświęceni nie są w swym małżeństwie jak Chrystus i Kościół, lecz są poślubieni w sensie, jaki

Kiedy raz wstąpiło się w związek małżeński, za późno jest na żałowanie i dziecku Bożemu nie pozostaje nic poza wypełnianiem przymierza małżeńskiego bezwarunkowo, w literze i w duchu, w stopniu, w jakim to jest dla danej osoby możliwe.

gwarantuje Prawo Mojżeszowe, dlatego rozwód może nastąpić tam, gdzie ma miejsce ustawiczne uchylanie się od celów małżeństwa lub nie są one możliwe do spełniania. Ponieważ małżeństwo niepoświęconych jest sprawą prawa cywilnego – prawo to jest kompetentne do sankcjonowania wstępowania weń lub zakańczania jego trwania zgodnie ze swym osądem w najlepszym interesie społeczeństwa. Jeśli poświęceni nie są dobrani pod względem ciała, mają wciąż trwać w swoim małżeństwie, wiedząc, iż Pan będzie sprawował kontrolę w tych warunkach w ich najlepszym interesie (Rzym. 8:28). Dlatego mogą z powodzeniem trwać w tym, w czym są. Z kolei niepoświęceni, nie mając takich motywów do utrzymywania węzła małżeńskiego, mogą, jeśli związek przekracza ich rozsądną wytrzymałość, szukać spokoju poprzez rozwód i mogą z przyczyn innych niż cudzołóstwo zawrzeć inne małżeństwo (Mat. 19:9; 5:32). Zobacz tom ep. 12: 441-443.

      Biblia nie daje żadnych podstaw do bezmyślnego zawierania małżeństwa i rozwodu z błahych powodów. Wymaga zarówno od poświęconych jak i od niepoświęconych wykonywania obowiązków i przywilejów małżeńskich jako rzeczy pełnych powagi, które powinny być starannie wypełniane. Kiedy raz wstąpiło się w związek małżeński, za późno jest na żałowanie i dziecku Bożemu nie pozostaje nic poza wypełnianiem przymierza małżeńskiego bezwarunkowo, w literze i w duchu, w stopniu, w jakim to jest dla danej osoby możliwe.

CHRZEŚCIJAŃSCY MĘŻOWIE I ŻONY

      Prawdziwy chrześcijański mąż posiadający umysł Chrystusowy będzie kochał swoją żonę, będzie pamiętał, że uczynił ślub opiekowania się nią, dbania o nią i zapewniania jej bytu, nie tylko odnośnie potrzeb fizycznych, lecz także odnośnie karmienia jej serca, umysłu i uczuć. Taki mąż nie będzie miał

poprzednia stronanastępna strona